Jaskinia pod wodospadem Vitani i Donbarloga

Vitani

Zgadnij gdzie. - uśmiechnęłam się.

Luan

-Nie wiem....-.odparł i zaśmiał się pod nosem..

Vitani

Na moim ślubie z Donbarlogiem, twoim ojcem - powiedziałam i w moich oczach pojawiły się łzy.

Laun

A jednak wrócił.
- Nie umiem se znaleźć nic do roboty...

Luan

-Mamo,co się stało?-.spytał przerażony.

Vitani

Odszedł, zostawił mnie i was, dzieci. Chociaż jedno dziecko da sobie już radę, bo jest dorosłe - uśmiechnęłam się do Luana. - Laun, możesz tu zamieszkać, jeśli chcesz. Będziesz spędzał duużo czasu z Zonem - powiedziałam i uśmiechnęłam się cwanie podnosząc brew.

Luan

-A co z tobą?-.spytał i opuścił łeb z jego oczu poleciała łza.

Vitani

A co ma być ? Po prostu za nim tęsknię, a jednocześnie jestem na niego wściekła - powiedziałam i westchnęłam.

Luan

-Rozumiem cię...-.odparł i spojrzał smutno na matkę.

Laun

- Eh... Vitka, nie martw się. To był spoko gość. Na pewno miał powód...

Vitani

Ciekawe jaki ? Pewnie inna wilczyca. Od początku wydawał mi się taki co leci na piękności ! Wtedy byłam piękna. - powiedziałam i westchnęłam spószczając głowę i zamykając oczy.

Laun

- Nadal jesteś - pocieszył ją.
- To znaczy, jesteś taka jak kiedyś - dodał szybko.

Vitani

Nie. Zmieniłam się i to bardzo. Gdyby można było cofnąć czas...nie popełniłabym tego błędu - 2 ostatnie zdania powiedziałam ciszej. Spuściłam łeb.

Laun

- Jakiego... błędu?

Vitani

Nie zgodziłabym się na ten ślub. Był bogaczem, to było widać. Gdybym miała wybierać, wybrałabym ... - nie skończyłam. Trochę bałam się powiedzieć.

Laun

- Kogo byś wybrała? - spytał się, przypominając sobie wszystkie możliwe imiona, które mogła wypowiedzieć Vitani.

Vitani

Przełknęłam ślinę - Ciebie, Laun - powiedziałam podkulając pod siebie ogon i cofając uszy.

Laun

- Nie masz czasem... gorączki? xD

Zonhy

Próbowałem przekazać coś ważnego Launowi bez mówienia ani słowa.

Vitani

Nie mam - powiedziałam pewnym tonem, tak nawet ciut wkurzonym, ale z cwanym uśmieszkiem i podniesioną brwią. - Zon, a nauczysz mnie tak gadać nic nie mówiąc ? - mrugnęłam do niego okiem.