Villa Paradise

Paige

Otworzyła i zamknęła pysk. - Może to dziwne, lecz odkryłam, iż korzystniejsze. - w ciszy dało się słyszeć coś z rodzaju pęłku.

Wasp

- Być może korzystniejsze, ale... to wygląda jakby podobały ci się te wszystkie ludzkie wynalazki, czyli jednocześnie jakbyś sympatyzowała z tymi stworzeniami - rzekł. Postawił duże uszy na sztorc, usłyszawszy dziwny odgłos.

Paige

- Nienawidzę tych istot - odparła stanowczo. - Ale korzystanie z tych sprzętów jest wygodniejsze, szczególnie dla osoby która wpada i wypada z domu - i ona postawiła uszy kiedy skądś doszedł pisk.

Wasp

- Czyżby lokator smoczego jaja stwierdził, że w tym kaloryferze mu za gorąco? - spytał i roześmiał się, gdy usłyszał, że coś zapiszczało.

Paige

Jej oczy się rozszeżyły. Otworzyła kaloryfer. Małe, łuskowate smoczątko czerwono - złotej barwy wybiegło i wskoczyło tuż przed Wasp'a. - Wassp! - krzyknęła widząc tę sytuację.

Wasp

Znów zmarszczył nos z obrzydzeniem i cofnął się powoli o kilka kroków, nie spuszczając stworzonka z oczu. Stojące przed nim smoczątko było małe i zapewne niegroźne, lecz Wasp nie potrafił ukryć swojego obrzydzenia na jego widok.

Paige

Smoczątko przekrzywiło łebek radośnie i skoczyło bliżej - w kierunku Wasp'a. Niepewnie podeszło do niego i dotknęła pyszczkiem jego łapy.

Wasp

- Paige, zabierz ode mnie to paskudztwo - powiedział, odruchowo cofając łapę. - To ty jesteś jego mamusią!

Paige

Nie ruszała się milcząc. Wreście podeszła do smoczątka i wsadziła je na garb. Zerknęła na Wasp'a. - Czy jesteś głodny? - zapytała po chwili.

Wasp

/To było Wasp'a czy smoczątka? xD Dobra, załóżmy, że do niego./

- Nie - odrzekł stanowczo. - Zresztą, nawet gdyby był, to widok tego szkaradnego stworzenia skutecznie zniechęca mnie do samego myślenia o jedzeniu.

Paige

- Wybacz. - szepnęła raz jeszcze i wyszła na moment z pokoju. Po chwili jednak wróciła, i zapytała - Widzę że przyjaźnisz się z Sephirą. - uśmiechnęła się delikatnie.

Wasp

Przewrócił znacząco oczami i spytał ze śmiechem. - Czy jest w ogóle coś, czego o mnie nie wiesz?

Paige

Uśmiechnęła się. - Paru rzeczy. - odparła ze śmiechem. - Przejdę do sedna sprawy - podoba Ci się... wilczyca. Carly Ci się podoba, ot. Musisz się wziąśc... za podryw. - nie nawidziła tego słowa. - Ale nie w takim stanie. Ja Cię do wszystkiego przygotuję...! - ponieważ te słowa nie były zbytnio możliwe. - Nie. Podejdę, zapoznam się, wypytam. - zadowolona wpatrzyła się w dal.

Wasp

/Nie "wziąść" tylko "wziąć" :P/

Skrzywił się z wielkim niezadowoleniem. Odpowiedział. - Nie wiem i nie chce wiedzieć jak się dowiadujesz o szczegółach z mojego życia, ale dlaczego aż tak bardzo chcesz w nie ingerować?!?

Paige

Zamilkła. Opuściła łeb smutnie. - Chciałam tylko, byś był szczęśliwi. Wybacz. - zamknęła oczy.

Wasp

Uśmiechnął się do Paige i powiedział. - Przepraszam... powinienem to docenić. Ale naprawdę wolałbym żeby do niektórych spraw w moim życiu osoby trzecie się nie mieszały.

Paige

Uśmiechnęła się delikatnie. - Zależy mi na Twym szczęściu - jesteś dla mnie jak rodzeństwo. Starsze rodzeństwo, lecz - minimalnie, - dodała. - Nie rezygnuj z marzeń dla innych. - zamilkła. - Czy opowiesz mi odrobinę o Twej rodzinie, czy wolisz, bym ja zrobiła to pierwsza? - dodała.

Wasp

- O rodzinie? Gdybym ja ją jeszcze w ogóle pamiętał... Hm... - zaczął. Dopiero po dłuższej chwili namysłu i usilnego przywoływania wspomnień odpowiedział Paige, mówiąc jej to, czego żadnemu innemu wilkowi jeszcze nigdy nie powiedział. - Urodziłem się jako dziecko samotników. Moi rodzice nie należeli do grona czułych i wyrozumiałych rodzicieli. Ale może do kochających? Tego już nigdy się nie dowiem... Miałem siostrę o imieniu Diana, z którą niegdyś nie miałem zbyt dobrego kontaktu. Moi rodzice zginęli. Po ich śmierci na tamtych terenach już nic mnie nie trzymało. Ruszyłem przed siebie i bardzo długo szedłem gdzie mnie łapy poniosły, aż w końcu trafiłem na tę krainę. Dalej już wiesz co było - przygarnęła mnie Okami, która stała się mą jedyną rodziną.

Paige

- Ja - zaczęła wolno. - Pamiętam swę historię, gdyż stykam się z nią na codzień. Mamą moja jest Wardress, ojcem Shadow. Ward możeszn tu często spotkać, Shadow'a niestety nie - odszedł i znaleść Go nie potrafi nawet matka. W dawnych latach, kiedy byłam jeszcze maluchem wychowywałam się wśród kuzynki - Sky i rodzeństwie - Dashy i Ishaana. W dojrzewającym wieku z dalekimi krewnymi, Flame'm, Mistress, i Qedrem. Wszyscy na jakiś czas odeszli i wtedy poznałam - Rex'a. Miłość mego życia. Rex jednak, podobnie jak Shadow odszedł. Poznałam wtedy Szatana i Valeriana, którzy zresztą byli mymi partnerami - i oni odeszli jednak. Poznałam wielu przyjaciół, w tym właśnie Jainę, Shoo i Dziką Perłę - smoczycę. Uwielbiałam na niej latać, jednak serce bolało mnie wciąż. Któregoś dnia, skoczyłam. Dlatego też jestem duchem. Pod tą postacią, zresztą wciąż w bólu polubiłam się z Desmondem, był on także i moim partnerem. Rozstaliśmy się, miesiąc temu, nie wiem praktycznie czemu. - zakończyła. - Wiele osób mi mówi, iż taka panienka szybko powinna kogoś znaleść - jednak jak widzisz - mi tylko się ktoś podoba. - za póżno ugryzła się w język. - Zresztą, to i tak nie ważne. - dodała bez przekonania.

Wasp

- Jesteś córką Wardress?! - spytał Wasp, nie ukrywając zaskoczenia. Od razu przypomniało mu się jak kilka miesięcy temu Ward próbowała go usidlić. Zaśmiał się pod nosem.