Wysepka Ozona

Ozon

- Nigdy się poza sobą samym o nikogo nie troszczyłem więc mogę popróbować od czasu do czasu. Możesz liczyć zawsze na darmową podwózkę gdzie tylko sobie życzysz. Dla mnie to przyjemność. - powiedział - Rzeczywiście jesteś zmienna jak ogień. - ddał gdy stwierdziła że nie jest już senna. - To co robimy? - spytał.

Sharon

- Nie mam pomysłu...może ty coś wymyślisz. - zaszurała ogonem wpatrując się w niego - Skąd taka zmiana? Skoro się tylko o siebie wcześniej troszczyłeś a teraz też o mnie. - zastrzygła uchem - To wiem, może sobie pogadamy. Kładź się tu koło mnie! - rozkazała z uśmiechem. Sama za to na chwilę wyszła i gdy wróciła położyła się na tym samym miejscu z winem w łapach. - No...teraz możemy gadać - dodała z uśmiechem i nalała do dwóch kieliszków.

Ozon

Jak mógłby się jej opierać? Położył się wygodnie obok niej i wytłumaczył swoją troskliwość
- A czemu nie? Tak dla odmiany mogę się potroszczyć o kogoś innego. Właściwie to nawet powinienem się o ciebie troszczyć bo jestem ci to winien.- powiedział i tez na nią spojrzał.

Sharon

- No już przestań bo się jeszcze w tobie zakocham i co będzie? - skomentowała i jednym łykiem wypiła trunek nalewając sobie znów.

Ozon

- Nie wiem. Może ty mi powiesz? - spytał ją chytrze. Nie tknął jeszcze wina. Zamyślił się i przelotnie spojrzał jej w oczy. Łyknął trochę wina.

Sharon

Uśmiechnęła się szatańsko - odpowiem ci...KATAKLIZM! - zaśmiała sie odchylając lekko łeb do tyłu. Puściła mu oczko i zamachała ogonem delikatnie zakrywając swój pysk jak wachlarzem.

Ozon

Uśmiechnął się otulił się ogonem.
- Czemu tak myślisz? Obawiasz się że mogłabyś mnie zmieść z powierzchni ziemi? Zagłada? - zażartował.

Sharon

- Po pierwsze...nie wytrzymał byś ze mną. Po drugie...możliwe, że doszło by do zagłady - zaśmiała się. - Po trzecie...nie sądzę żebym była w twoim typie mój ty Casanovo - dodała lekko przecierając końcówką ogona pod jego pyskiem i robiąc słodką minkę.

Ozon

- No to jestem skazany na dożywotnią samotność. - zażartował a od śmiechu zadrżał cały. Wypił resztkę wina jaką miał w kieliszku.

Sharon

Zaśmiała się na jego słowa - Nie umiałbyś być samotny - skomentowała. Obeszła go dookoła i stanęła przed nim - Skąd takie mniemanie...ja zaczynam odczuwać, że mnie...- szukała odpowiedniego słowa - ...uwodzisz. - Zaśmiała się, jej serce zaczęło bić delikatnie szybciej. Dziwne uczucie przeszyło jej ciało.

Ozon

- No cóż przecież jak twierdzisz jestem Casanową. To dla mnie pikuś. - powiedział ale oczywiście żartował. Nie był casanową a jeśli ktoś odczuwał takie wrażenie to.. sam nie wiedział skąd się to brało.

Sharon

- Hmm - prychnęła i usiadła pod ścianą pijąc łapczywie wino z butelki. - Nie dasz się upić co? - spytała a raczej stwierdziła odstawiając trunek od pyska. Jej oddech przyspieszył i już planowała co za chwilę zrobi.

Ozon

- Raczej nie. - przyznał. - A co chciałaś mnie upić? Mam raczej mocną głowę. - zastanowił się. Wzbierał w nim śmiech.

Sharon

- Może...idę wyrwać jakiegoś fajnego wilka. - zażartowała całkiem serio i poprawiła łapkami futro przechodząc obok niego i powoli wychodząc z jaskini. Przystanęła na moment i jeszcze poprawiała grzywkę.

Ozon

Wzruszył ramionami wypił resztę wina i położył się. Ułożył łeb na łapach i patrzył za Sharon. Pomyślał że taki szpieg jak Carly by mu się teraz przydał. Wyrzucił z głowy tą myśl i leżał dalej na swoim miejscu.

Sune

Biegła w stronę swojej jaskini, gdy poczuła nagle znany zapach. Weszła do środka i zobaczyła leżącego Ozona. - Hej, widzę, że jesteśmy sąsiadami - powiedziała, gdyż jej legowisko znajdowało się naprawdę niedaleko.

Ozon

Podniósł łeb natychmiast gdy ją zobaczył. - To fajnie. - ucieszył się. Poznał kolejną sąsiadkę. - Zapraszam, zapraszam. - zachęcił ją żeby weszła do niego na chwilę. - Co tam u ciebie?

Sune

Weszła do jaskini Ozona, usiadła, rozejrzała się dokoła - U mnie w porządku - odpowiedziała i puściła do niego oczko - Jak na wilka, nieźle się tu urządziłeś - dodała i cicho zachichotała.

Ozon

Uśmiechnął się.
- Trochę wygody nie zaszkodzi.- powiedział i spojrzał po swojej jaskini. Nie wyróżniała się niczym.

Sune

Przeniosła wzrok na wilka - A co u ciebie? Zadomowiłeś się już trochę w tej krainie? - zapytała. W końcu była pierwszą istotą, którą Ozon tu poznał.