Księżycowa Polana {zebranie 2}

Booze

Wbiegła jak szalona. Odczuwała dziwny niepokój. Usiadła obok Sephiry. Czekała na dalszy rozwój zdarzeń.

Wardress

Wbiegła na polanę, usiadła obok Innej, skinęła pyskiem do zebranych. Miała wrażenie, że stało się coś złego, coś, co zaniepokoiło Alfę.

Shauni

Niespuszczała czarnych jak noc oczu z Inny. Jej spojrzenie było spokojne, ale coś jej nie pasowało. Aura smutku była wszech ogarniająca.

Inna

Spojrzała na Wardress.
- W porządku, koniec czekania. Otóż... Chciałabym Was powiadomić, iż nie mogę nadal pełnić funkcji Alfy naszego potężnego stada.
{Tak, chodzi tu o to, że prawowita Inna- Justyna- nie żyje...}
- Chciałabym ogłosić, że mam następczynię na moje stanowisko. Chciałabym jednak posłuchać Waszego zdania na ten temat... Wcześniej jednak, chcę przedstawić Betę Nocy- powiedziała i zepchnęła ze swej skały Wardress, 'wpędzając' ją miedzy zebranych.

Shauni

Westchnęła ciężko, było jej smutno z powodu tego, że Inna odchodzi. Przeniosła wzrok, na betę, przyglądając jej się czarnymi oczami.

Wardress

Podniosła wysoko łeb patrząc na Inną. - Sądzę, że już wystarczająco sięna mnie napatrzyli. - mruknęła złośliwie. Na jej pysku pojawił sięznikomy uśmiech. Każdemu z wilków powoli spojrząła w oczy, odwróciła się i stanęła obok Innej.

Inna

- Nie mogłam się powstrzymać. - głos Innej zabrzmiał w głowie Ward jak mały chochlik.
- Chciałabym, by moją następczynią była ta, czarno-fioletowa wilczyca u podnóża tej skały. Ta, na którą chyba nikt nie zwrócił uwagi, gdy tu przybył.

Wardress

- Inn... Ledwo co zostałam betą, myślisz że sobie poradze? że mnie zaakceptują, że kiedykolwiek będą mnie szanować jak Ciebie, że będę... taka jak Ty? - zapytała starając się utrzymać spokój. W środku jednak była całkowicie przerażona. Weszła na skałę stając przed Inną.

Mack

Siedząc w cieniu uśmiechnął się pod nosem. Rzekł - Oczywiście. Ja jestem za. Wardress będzie doskonałą Alfa dla tej Watahy. Lecz nie będzie tak samo jak z Tobą, Inna. - mruknął z lekkim uśmiechem.

Shauni

Wyraźniała swoją aprobatę, przez kiwnięcie głową z ledwo zauważalnym uśmiechem. Nie wiedziała czemu, ponieważ nie znała dobrze tej samicy, wiedziała że się nada.

Inna

- Spójrz tylko. - powiedziała cicho do Wardress.
- Wilki i wilczyce... Chcecie, by dawna Alfa znów nią była?- zapytała głośno i doniośle. Uniosła wysoko łeb, przymykając oczy.

Wardress

- Dziękuję, że pokładacie we mnie nadzieje. Postaram się być dobrą Alfą, choć niektórzy z Was, pamiętają, że w dawnych czasach piastowałam to piękne stanowisko. Postaram się stawiać czoła wszystkim problemom i słuchać Was - stada w związku z ważnymi sprawami. - powiedziała zmuszając się do serdecznego uśmiechu. Nie wierzyła, że Inna odchodzi. Spojrzała na waderę, uśmiechnęła sięs mutno i wtuliła pysk w jej sierść na szyi.

Mack

Wstał, wyszedł z cienie - Ty nie potrzebujesz w ogóle nadziei. Od zawsze byłaś tą wybranką. - powiedział z uśmiechem. Skłonił łeb przed Alfą.

Inna

- Jako Betę, chcę obsadzić moją córkę. Czy i ją potraficie zaakceptować?- zapytała już ciszej niż przedtem.
- Kolejna, niezauważona, czarno- fioletowa. Pokładam w niej wielkie nadzieje--- wskazała łbem na córkę.

Wardress

- Postaram sięprzygotować Twojącórkę i pomagać jej, jeśli będzie tego chciała. - uśmiechnęła sięserdecznie do przyjaciółki i obrzuciła Mack'a łagodnym spojrzeniem.

Mack

Nie widział czy powinien w tej chwili. Nie, to nie ten moment na wygłupy. Odwzajemnił spojrzenie. Powrócił na swe miejsce. Oblizał swe kły. Rozstawił lekko swe skrzydła. Obserwował niebo.

Wardress

Uśmiechnęła się do basiora. - Utrzymam tu porządek, jak kiedyś. - dodała z uśmiechem stając obok Innej. Stara się stwarzać pozory wilczycy silnej, tymczasem wciąż myślała o straconych szczeniakach. Cóż, żyje się tylko raz. Dodała sobie otuchy w myślach.

Kristal · Gość

Przyszła tutaj usiadła i czekała.
//Pisało że trzeba przyjść//

Sephira

Spojrzała na starą i nową alfę. Starej praktycznie nie znała, więc nie mogła jej oceniać. Ale Wardress trochę znała i polubiła ją. Machnęła kilka razy ogonem tak, ot sobie aż za nią wzbiły się tłumany kurzu.

Reneesme

Patrzyła na to wszystko z opanowaniem i smętną miną. Nie odezwała się.. Jednak miała szacunek do starej jak i nowo wybranej Alfy.