Księżycowa Polana {zebranie 2}

Orussis

Nie odezwała się. Grzebała w ziemi bez celu. Szczerze mówiąc, chyba pierwszy raz widzi obydwie wilczyce. Cóż, jak na razie to obydwie przypadły jej do gustu, choć szkoda, że tej starej już pewnie nie pozna. Uniosła łeb i spojrzała na wszystkich.
- Chyba wszyscy to zrozumieli... - spojrzała krzywo na Sheenę, ale się nie odezwała. - No, nieważne. - podniosła się. Czyżby okazywała obojętność...? - Eee... coś jeszcze? - stłumiła ziewnięcie, spojrzała na Wardress.

Athoria

Milczała. Jak ta druga połowa... najpierw wolała wszystko przemyśleć. Zaskoczyło ją, że Inna już nie będzie Alfą. Wardress?? Znała ją tylko z widzenia, lecz czuła do niej pewien szacunek... Jej złote ślepia patrzyły teraz bez jakiegokolwiek wyrazu na Pozostała wilki. Chyba próbowała nimi uchwycić ich odczucia...

Inna

Ja... Ja będę zaw2sze przy Watasze. Ci, którzy być może boją się tych zmian, nie muszą. Moje legowisko zawsze będzie otwarte. Jednak myślę, że przejdę raczej do historii, a Wy zapomnicie o mnie w swym codziennym życiu.
Chciałabym jeszcze na koniec ogłosić tylko kilka rzeczy...
Wardress jest nową Alfą, Euforia Betą. Poproszę jeszcze o wystąpienie naprzód Athorię, Avię, Szastę, Hakuro, oraz Shame, jeśli już przybył. - powiedziała i zeskoczyła w dół, ze swojej ulubionej skały, na zawsze zostawiając miejsce Eu i Ward.

Wardress

Usiadła. SKinęła pyskiem do pozostałych wilków w geście... podziękowania. Wzrokiem wciąż wodziła za Inną. Jej największy autorytet znów odchodził. Westchnęła wręcz niezauważalnie. To jej powierzono losy watahy, radowało ją to, a zarazem bała się tego, że nie wszyscy ją zaakceptują.

Szasta

Skinął łbem i podszedł niepewnie, nie wiedział co teraz się stanie. Uspokoił się i patrzył na Inną i Ward...westchnął lekko.

Athoria

Również skinęła łbem i podeszła pewnie parę kroków na przód. Cały czas ta pewność i powaga. Jej wzrok skierowany był teraz na Inną.

Hakuro

Wystąpił na prośbę Innej i patrzył na Szastę, Athorię i Inną. -Co teraz się stanie? - pomyślał i zastrzygł uchem.

Krik

Wilk wszedł wolnym krokiem.-Przepraszam za spóźnienie.-Powiedział, a gdy Zamiast Innej zobaczył nieznaną mu waderę domyślił się o co chodzi i ukłonił się przed nią i usiadł razem z innymi wilkami... .

Shauni

Obserwowała występujące wilki z zaciekawieniem. Uśmiechała się lekko, prawie niezauważalnie.

Inna

- Jeszcze Avia i Shame... No cóż. Może jeszcze przybędą. - powiedziała cicho, na poły do nich, na poły do siebie.

Podeszła najpierw do Athorii. Skłoniła się jej nisko, brzuchem dotykając ziemi. Kiedy się podniosła, powiedziała:
- At, chyba żaden łowca nigdy nie zrobił więcej dla Nocy. Jesteś profesjonalistką i doskonałą zabójczynia, która atakuje na polowaniu z głową. Powinnaś być wzorem dla każdego wilka i wilczycy, który chce zostać łowcą... Dlatego chciałabym, byś zgodziła się przyjąć rangę Dowódcy? - wadera spojrzała w oczy wilczycy. Gdzieś tam czaiły się promyczki radości, gdy patrzyła na Athorię.

Athoria

Spojrzała na Inną. Czuła w sercu smutek, że odchodzi, ten nieunikniony smutek... Wyłapywała teraz z uwagą każe jej słowo. Po chwili powiedziała swym spokojnym, melodyjnym i jakże stosownym głosem. -Byłby to dla mnie wielki zasztyt nosić tak wysoką rangę. Mam nadzieję, że nie splamię jej i nie zawiodę watahy. -Uniosła łeb i znów spojrzała tymi oczami pełnymi spokoju na Inną. -Na pewno nie zawiodę. -Dodała po chwili, trochę ciszej. Nie mogłaby... Skłoniła się nisko przed nią i Wardress. Była wdzięczna za to zaufanie, którym darzyła ją wadera.

Inna

Inna odpowiedziała uśmiechem.
- To zaszczyt dla nas, mieć Cię w swych nocnych szeregach.

Odwróciła się następnie do Szasty i Hakuro.
- Jesteście dobrymi wojownikami. Widać to Wam było pisane, taka rola. Sprawdziliście się, nawet kiedy nie wiedzieliście, że Was sprawdzam. Chciałabym Wam dać pewne drobiazgi, które napewno Wam pomogą, wojownicy Nocy.
Inna zamknęła oczy, mocno się skupiając. Po chwili na szyi Hakuro pojawił się:
[link widoczny dla zalogowanych]
Inna otworzyła oczy i powiedziała do Hakuro:
- Byś nie zapomniał, że należysz do Nocy. Ten naszyjnik pomoże Ci też, gdy będziesz musiał się schronić... Wezwij mnie, a sprawię, że znikniesz na dłuższą chwilę.
//1 post//

Potem Inna spojrzała na Szastę.
- Ty Szasto także nie zawiodłeś. Mało tego, stałeś się wzorem. Nie zapomnij jednak, skąd pochodzisz, Tora- powiedziała, jednocześnie sprawiając, że na jego szyi zawisł:
[link widoczny dla zalogowanych]
- Jeśli nosząc go, wezwiesz mnie, dodam Ci wiary w siebie i odwagi. Sprawię, że Twój cios stanie się nie do odbicia.
//Tylko 1 raz na walkę, no i nie cios śmiertelny//

Inna cofnęła się o krok, skłaniając się przed tą dwójką równie nisko, co przed Athorią.

Szasta

Nie wiedział co powiedzieć jego ślepia migotały, przełknął ślinę i zamknął ślepia , z których popłynęły łzy. Pokłonił się nisko przed Inną i War.
- Dziękuję. - wymamrotał i otworzył ślepia jej słowa wiele dla niego znaczyły.

Shade

Zeskoczyłam z jego grzbietu i zaczęłam się rozglądać.

Wardress

Wciąż stała na skale. Była szczęśliwa a zarazem było jej przykro że Inna odchodzi. Tak, jej powierniczka sekretów, pocieszycielka odchodzi. Od środka jednak waderę rozpierała duma, że zostanie - ponownie - Alfą watahy Nocy. Może Inna wróci, jak kiedyś. Wardress spoglądała po kolei na każdego wilka. Wiedziała, że nie będzie akceptowana przez wszystkich. Czekała na Inną, nie chciała jej teraz przerywać. Pogada z Nią ale to potem.

Inna

Spojrzała swymi mądrymi, aczkolwiek wampirzymi oczyma na Wardress.
- To tyle. Kończę tym samym moją kadencję, jeśli można to tak nazwać.
Popatrzyła znów na wilki, wilczyce... Oczy zaszły jej mgłą, powoli mieniły się kolorami tęczy.
- Wy tworzycie Watahę. Budujcie jej siłę, wszyscy razem.
Po chwili szepnęła jeszcze:
- A Wardress będzie Wam naprawdę dobrą Alfą.

Inna cofnęła się za skałę, pozwoliła, by spowił ją mrok. Cień Nocy miał odtąd zwiastować jej obecność...

Wardress

Odwróciła sie w keirunku gdzie zniknęła Inna. Skłoniła nisko pysk zastygając przez chwilę. Odczuwała respekt przed byłą alfą. Zastanawiała się, czy z pomocą watahy da radę. Skoro Inna w nią wierzyła, to i Ward uwierzy w siebie.

Inna

Pohukiwanie sowy na chwilę rozbrzmiało. Krótkie i tajemnicze. A po dłuższej chwili na polanę wpadły dwa gronostaje... Spojrzały na Wardress i usiadły śmiesznie.

Wardress

- Otto? Mei? - mruknęła cicho wilczyca patrząc na towarzyszy Innej. - Co wy tu robicie? - zapytała z lekkim uśmiechem na pysku trącając Otta ogonem w pyszczek.

Idalia

Czarna wilczyca zatrzymała się gdzieś w oddali. Dopiero przed chwilą dotarła do znajomej krainy.
- "Zapewne dotarłam na sam koniec..." - pomyślała. Zaciągnęła się zapachami zgromadzonych. Na zebranie musiało przybyć bardzo wiele wilków. Hekate zdziwiło, że nie wyczuła zapachu Innej.