Legowisko Żelaznego już Enfera (zmieniono nick).

Enfer

Tutaj jest zimno lecz nie za bardzo gwiazdy widać z góry jak oświecają podłoże. Przeróżne Planety można dojrzeć w odbiciu wody jaka się tu znajduje.

Katara

Poszłam by się rozejrzeć, było tam bardzo zimno więc otuliłam się ogonem lecz to nic nie dało nadal było mi zimno.

Lilia

Spojrzałam uważnie na wilka i znikłam

Enfer

Wbiegł szybkim krokiem do swojej groty i co tam ujrzał?.
Szczeniaka, a może dojrzewającego.
No trudno nie wiedział, że tyle wilków pcha się do jego groty.
-Witam -rzekł i spojrzał groźnym wzrokiem.
Usiadł i czekał na odpowiedź.

Atrita

/Czy wy czytacie opisy? "Nora" jest przeznaczona jedynie dla MEDYKA. Legowisko zostało przeniesione do odpowiedniego subforum.
Pozdrawiam./

Katara

-Witam-odpowiedziałam uśmiechając się do wilka.
I nadal trzęsłam się z zimna.

Enfer

// Ojć przepraszam i dziękuje.//

-Witam -odpowiedział normalnym głosem i podszedł do kominka.
Wyciągnął zapałki i otworzył kominek dodał trochę suchego drewna na rozpałkę i zapalił zapałki.
Zamknął kominek i usiadł w cieple.
-Co tu robisz? -zapytał oschłym głosem.

Wardress

Zwiedzając tereny watahy sprawdzała któż nowy dołączył podczas jej nieobeności. Jednocześnie zastanawiała się jak odpłacić się watasze za tak długi okres "przymuszonego zniknięcia". Dotarła do legowiska jakiegoś nieznanego jej wilka. Przysiadła nieopodal obserwując otoczenie.

Katara

Podeszłam do kominka, żeby się rozgrzać.
-Zwiedzam-odpowiedziała uśmiechając się i czekając na odpowiedź.

Enfer

Spojrzał w stronę wyjścia/wejścia.
Ujrzał tam waderę.
Okazuje się, że to SA Watahy Nocy.
On się dowiedział od Reiki.
-Witam w moich skromnych progach -rzekł i się ukłonił.
-Za pewne zwiesz się Wadress? -zapytał.

Wardress

- Byłam wręcz pewna, że wszyscy tutaj o mnie zapomnieli. - uśmiechnęła się delikatnie do wilka i podeszła bliżej. - Odwiedzam te zakamarki, bo prawie nie znam już swojej watahy. Myślę, że jakoś uda mi się odbudować to, co kiedyś istniało między mną, a stadem. - mruknęła cicho. Rozejrzała się, zastrzygnęła lewym uchem i spojrzała kątem oka na wilczycę. - Moję imię, jak widzę, znasz. A Ciebie jak zwą? - zapytała.

Katara

-Zwią mnie Katara miło mi cię poznać.

Wardress

- Miło mi poznać - powiedziała z uśmiechem. Przeniosła wzrok na wilka. - A Ty? - dodała wciąż z uśmiechem na pysku.
Odetchnęła z ulgą - nie była w watasze znienawidzona. Przynajmniej to ją ominęło. Usiadła koło wejścia i delikatnie szurała długim, cienkim ogonem po ziemi.

Katara

Przyglądałam się wilczycy, ponieważ jej nie znałam.

Wardress

Czekając na odpowiedź wilka znów spojrzała na wilczycę. - Jestem Alfą watahy Nocy. Wybacz, że zapomniałam się przedstawić. Jeśli nie dosłyszałaś mojego imienia - Jestem Wardress. - dodała.

Katara

-Słyszałam jak się nazywasz-odpowiedziała.
-Jak to jest być alfą-dodała uśmiechając się.
Podeszła bliżej wilczycy.

Enfer

Ocknął się.
-Jestem Żelazny Wilk ale mówią na mnie Żelazny -stwierdził.
Dodał.
-Ale to dla tego, że mam żelazny charakter i żelazną duszę -oznajmił.
Usiadł bliżej niej wpatrując się jak wygląda.

Katara

Spojrzałam na wilka i słuchałam co mówi.

Wardress

- Bycie Alfą to wielki obowiązek, który zaniedbałam, ale mam nadzieję, że się jakoś odwdzięczę. - mruknęła z uśmiechem.
Spojrzała na wilka. - Czyżby mój wygląd Cię intrygował? - zapytała z lekkim przymróżeniem oka.

Katara

-Jak zaniedbujesz?-zapytała stawiając uszy na baczność.