Opis Watahy Nocy

Atrita

> Wataha Nocy <

Krótka charakterystyka:
Wielu uważa, iż wilki z tego stada są wcielonym złem, wilczym odbiciem okrutnego demona - opis ten pasuje jednak tylko do części członków watahy. Jak w każdej grupie i tutaj są różne osobowości, odmienne charaktery: jedni z radością wgryzają się w krtań wroga i smakują w bordowej krwi, inni natomiast lubują się w wylegiwaniu na polanie i spokojnych rozmyślaniach w ciszy, jeszcze inni wesoło kpią z innych i nabijają się z ich niepowodzeń. Najczęściej jednak do stada tego przyłączają się osobniki z ponurą przeszłością, osobniki doświadczone przez los, a co za tym idzie - tajemnicze, skryte i w zależności od usposobienia odrzucające znajomości innych wilków bądź przyjmujące je z ostrożnie rozłożonymi ramionami. Niemal każdy tutaj posiada również swój honor - który przedkłada ponad wszystko inne - jak również rozwinięty do odpowiednich osób szacunek.
Tym, co łączy wszystkich tutaj jest przede wszystkim uwielbienie kierowane do ciemniejszej, późniejszej części doby - nocy. Kochają spacerować pośród mroków, przechadzać się pod osłoną wężowatych cieni, podziwiać lśniący srebrem księżyc i wyć do niego ile tylko posiadają w płucach sił. Silne jest tu także poczucie krwawej zemsty w przypadku, gdyby ktoś skrzywdził rodzinę wilka bądź jego samego.

Cenione wartości:
Noc, księżyc, honor, przeszłość, godna śmierć, zemsta, tajemniczość, sarkazm, w niektórych przypadkach dodatkowo brutalność oraz krew.

Powitanie:
Ayano

Ranga specjalna:
Skrytobójca
Szczegóły

Sojusze:
+ Z Watahą Ognia; - Postanowienia

Motto:
W mrokach się skradamy, przeszłość skrywamy
Do księżyca wyjemy, w krwi się lubujemy

Bogowie:
+ A'lel - Według starych legend jest starszym bratem K'rafa, panem cieni, który nawiedza ziemskie oblicze każdej nocy. Unikając zawsze srebrzystego blasku, spaceruje pośród mroków i straszy biedne, zabłąkane dusze. Niejednokrotnie spotykano go w towarzystwie czarnych sów o czerwonych oczach, zaś ten, kto miał sposobność go ujrzeć, kończył szybko swój żywot w bólu i katordze. Z niewyjaśnionych powodów przestał się pokazywać wiele już wieków temu - jeśli wierzyć mitom, obiecał bratu nie zabijać niewinnych ofiar na powierzchni, więc skrył się gdzieś na Wygnaniu i tam poluje na tych, którzy zagłębili się za daleko w zaświaty bez przewodnika.
Czczą go przede wszystkim te wilki Nocy, które same lubują się w zadawaniu bólu oraz niezbyt szybkiej, pełnej cierpienia śmierci.
Symbol krwi, zemsty, bólu, śmierci.

+ Maessa - Pani żegnająca co dzień zachodzące słońce i witająca nadchodzącą ciemność. Porą jej jest wieczór, strefa czasowa pomiędzy dniem a rozświetlaną gwiazdami oraz księżycem nocą. Charakteryzuje się spokojem, ciszą, milczącą kontemplacją ciemniejącego z błękitu do granatu nieba. Wraz z nadejściem głębokiej nocy znika i, według legend, udaje się na rozmowę z siostrą Jutrzenką, jej przeciwieństwem.
Czczą ją wilki opanowane, często chłodne, acz lubiące obserwować zmianę z dnia na noc.
Symbol spokoju, tajemniczości, stałości, opanowania.

+ K'raf - Młodszy brat łaknącego krwi A'lela, srebrzysty książę granatowego nieboskłonu. Pojawia się najczęściej pod postacią niewidocznej dla oka gwiazdy położonej tuż przy krawędzi tarczy księżyca i wraz z nim maszerującej po niebie. Mało kto potrafi go dojrzeć, gdy tak niby strażnik spogląda na swe wilki z góry opiekuńczym okiem. To właśnie on wymusił na bracie przysięgę nie zabijania nikogo na powierzchni, po której osiadł na sklepieniu w celu dopilnowania tego, aby A'lel nie złamał danego słowa.
Czczą go wilki, dla których najważniejsza jest rodzina, przetrwanie, poczucie własnej wartości.
Symbol przywiązania, opieki, honoru, godności.