Dolina Nosiles - Tu żyje Savar

Savar

Więc gdybym była 100 razy brzydsza, też chciałbyś tak poznać moje imię? :] - mruknęła pytaniem, zamilkła słysząc słowa Kiry.
Inna.. ona też..? Była moją pierwszą przyjaciółką, pomogła mi... - szeptała.

Morgoth

Savar

Czyżby..? Więc co jest we mnie takiego? - zapytała.

Morgoth

Nie wiesz? Proszę, powiedz mi swoję imię!

Savar

Westchnęła uśmiechając się, usiadła.
Możesz mnie sam nazwać, to tylko imię.. nic nie zmienia... - szepnęła.

Morgoth

Dużo zmienia. A ja nie umiem wymyślać aż tak dobrych imion...

lola

Weszłam cicho do legowiska, aby nikt mnie nie zauważył i przypatrywałam się całej sytuacji z bliska.

Morgoth

Powiesz mi?

Savar

Poczuła Iolę, zastanowiła się, po czym podeszła bliżej do Morgoth'a.
To jak mam na imię naprawdę nie jest ważne, ja nie jestem nikim ważnym, gdybym mogła skazałabym się na wygnanie, gdzie karą byłaby śmierć.. - urwała. - Nie mnie szukasz, ja nie nadaję się do miłości, więc zostaw mnie, bo to nie jestem tą wilczycą... zostańmy przyjaciółmi - uśmiechnęła się do wilka i wyciągnęła łapę. - Może jej nie widzisz, ale ta prawdziwa miłość może jest tu teraz w pobliżu i przygląda się nam... - dodała cichym szeptem x]

lola

Skuliła się w swojej kryjówce. ,,Widac Savar wyczuła mnie'' przemknęło jej przez głowę.

Morgoth

Przysjaciele. WIęc skoro nie zdradzisz mi swojego imienia będę na Ciebie mówił Savar dlatego że przypominasz mi pewną wilczycę z mojego królestwa, ona właśnie tak się nazywała, ok?

Wardress

Przyszłam cicho stąpając po ziemi.
- Hej skarbie.- powiedziałam ciepło do Savar.
Podeszłam blizej i delikatnie poklepałam ją po karku.

Savar

Posłuchaj, najwyraźniej źle się zrozumieliśmy. Przestań mnie tu bajerować, że teraz niby jesteś jakimś księciem z bajki i do tego z królestwa, ja nie uwierzę w takie rzeczy. Nazywaj mnie jak chcesz, ważne, żebyś dał mi spokój.. - powiedziała i odwróciła łeb w stronę matki słysząc jej głos.
Witaj - uśmiechnęła się, po czym się położyła najwyraźniej w niezbyt wesołym humorze.

Morgoth

Cześć.

Wardress

- Co u Ciebie skarbie? - zapytałam łagodnie.
Położyłam się obok niej i spojrzałam na Morg'a.

Morgoth

Wyszedłem ze spuszczonym łbem.

Wardress

- Morg, czemu idziesz? - zapytałam cicho za wilkiem.

Morgoth

Widze, że przeszkadzam Savar.

Wardress

- ooo.. to już wie... nieważne.
Zostań Morg. Powiedźcie mi, co myślicie o wojnie w.Nocy i Wody? - zapytałam dość poważnie.

Morgoth

Mogę? - Zapytałem cicho Savar.