Dolina Nosiles - Tu żyje Savar

Dasha

Stanęła sztywno. Zdawało jej się, że ktoś ją wołał. ...A może to jednak wyobraźnia? Zacisnęła zęby i szła dalej.

Wardress

- Dasha! Skarbie! Tak mi Cię brakuje! - jęknęłam gdzieś zza drzewa.

Dasha

Żachnęła się i spojrzała na Alfę. - Nie jestem Twoim jedynym dzieckiem! Nie rozumiem Cię! Nie rozumiem... - krzyczała, zamykając oczy. Ta kojąca ciemność...

lola

Nie chciałam już dłużej słuchac ich kłótni, więc cichutko wymknęłam się z legowiska Savar.

Wardress

- Coś czuje, że tylko Ty mi zostałaś. - warknęłam cicho.

Savar

Leżała próbując zostać spokojną ignorując nerwy w okół, po chwili westchnęła przeciągle.
Dlaczego między wami wciąż jest taka nienawiść? - spytała spokojnym tonem.

Sky

Wbiegła prosto z lecznicy, wokół niej roznosiła się aura zła i nienawiści do całego świata xD. - Savaaar! Ratuj mnie! Zamknij gdzieś i nie wypuszczaj! - krzyknęła, wtulając się w futro Savar ^^'.

Savar

Spała sobie właśnie spokojnie, gdy nagle usłyszała hałas, a po chwili wtulającą się w jej futro Sky xD
Sky?? - ziewnęła. - po co tyle hałasu..? - pytała sennym jeszcze głosem xD - Co za złość, co się stało? - spytała próbując "odkleić" od siebie wilczycę xD

Sky

- Znasz Qedr'a?! Nienawidzę go z całego serca! Najchętniej to bym... To bym... - urwała, wymachując przed siebie łapkami. - Jakiś szczeniak zaczął mnie obmacywać, ja go odepchnęłam, a teraz wciska mi kit, że złamałam mu 5 żeber. I podał mnie do sądu, dajesz wiarę? A teraz wszyscy są przeciw mnie i nikt mi nie wierzy. Ale... Ty mnie jeszcze lubisz... Prawda?

Savar

Ziewnęła. - Pff.. od kiedy to za złamanie pięciu żeber daje się do sądu? xD Przecież to prawie nic. Coś poważniejszego to rozumiem, tam gdzie kiedyś przebywałam coś takiego było ignorowane, no ale tam to przecież była normalka, nie to co tu, no może oprócz.. - urwała uśmiechając się szybko. - To co zamierzasz zrobić? - zapytała.

Sky

- Zabić się żyletką? - mruknęła z nadąsaną miną. - Jak narazie sprawa ucichła, mam nadzieję, że tak już pozostanie... - spojrzała na Savar. - Nie dokończyłaś. 'Może oprócz'...?

Savar

Nawet nie myśl, żeby się zabijać, jeszcze tego by brakowało.. - szepnęła poważnie. - Co do tej sprawy.. nieważne przeszłość przeszłością, a ty mam nadzieję wiesz, jak nie lubię do niej wracać - uśmiechnęła się, poszukała łapą łba Sky i po chwili ją poczochrała xD

Demon

przyszedł - co jest? - spytał widząc dwie wilczyce w tym jedną bardzo niespokojną

Savar

Savar szła pokrytą grubym śniegiem drogą w kierunku jaskini, oraz całej doliny, która kiedyś była nazywana doliną Nosiles, jej terenem oraz domem. Wreszcie stanęła na środku małej polany, rozglądała się łbem na różne strony starając się rozpoznać węchem to miejsce. Po chwili podeszła do wysokiej skały, z całej siły uderzyła w jej kamień, a po chwili śnieg opadł. Przed wilczycą ukazała się ogromna jaskinia. Wilczyca weszła do swojego legowiska, po czym położyła się pod ścianą.
- Wreszcie w odpowiednim miejscu.. - westchnęła z ulgą, po czym zdjęła chustę z oczu, jej oczy nie były całkiem zamglone, jakie byłyby niewidome oczy...

Sunset

Sun błąkała się po wilczej krainie. Długo myślała nad tym co się wydarzyło w lesie nie mogąc tego pojąć. Przypadkiem przyszła, do nieznanej jej wcześniej, Doliny Nosiles. Chłodny wiatr rozwiaj jej grzywę. Zastanawiała się długo gdzie jest.

Savar

Był już środek nocy, Savar przechodziła między drzewami swej krainy czując na sobie chłodny zimowy wiatr. Po chwili coś zdezorientowało jej uwagę, wilczyca skuliła się i skierowała łeb w stronę obcego zapachu, który błąkał się milę stąd. Savar ruszyła cichym pędem w stronę przybysza, gdy już była blisko z oszałamiającą zwinnością wskoczyła na obcą.
- Czego tu szukasz... - szepnęła wrogo przygniatając wilczycę, by nie mogła jej nic zrobić.

Sunset

Spojrzała na wilczycę, która się na nią rzuciła. Nie rozpoznawała jej. Wyczuła odrazu jej nastawienie do obcych.
- Nic, chyba zabłądziłam - powiedziała cicho, przez zęby. Nie miała siły aby odeprzeć atak.

Savar

- Nie sądzę... - przycisnęła ją do ziemi. - Mów prawdę, co tu robisz.. - warknęła cicho.

Sunset

Spojrzała głęboko w oczy Savar. Dostrzegła jakby iskierkę...
- Mówię prawdę! Błąkałam się i znalazłam się tutaj! - wybuchła z furią. Po chwili się uspokoiła.

Savar

- Nie przyszłaś tu sama! - rzuciła zła. Wilczyca delikatnie przekręciła łeb, jakby się zastanawiając. Po chwili zdała sobie z czegoś sprawę i zwolniła uścisk schodząc z obcej - Podążaj za mną... - mówiła idąc w głąb lasu.