grota łowcy

Keena

Zastanowiła się. - Nic nie wiem o jego innych przyjaciołach. Czego po prostu nie rozumiem bo jak mu już raz powiedziałam nie wiem jak można go nie lubić.

Akita

-tak- powiedziała akita,- a czy pani ma jakichś rodziców , bo ja nie - dodała , i już więcej nie chce mieć po tym co mi zrobili ,znienawidziłam prawie wszystko.

Keena

Zasmuciła się na równi nad swoją historią jak i nad jej- zapewne smutną.
- Przez swoją głupotę straciłam rodziców i brata. Pokłóciłam się z nim i uciekłam. Chciałam wrócić ale nie znałam drogi. I tak się błąkałam aż tu trafiłam a tutaj żeby nie być samotną znalazłam sobie przybrane rodzeństwo.

Akita

-rozumiem pani ból ,ale przynajmniej miała pani rodzeństwo,ja nie miałam nikogo ,moi rodzice porzucili mnie i moje rodzeństwo na śnieg i zapłacili innym wilką aby nas zabiły dzięki mojemu sprytowi udało mi sie ujść z życiem ale innym nie . - opowiedziała obojętnym głosem .

Keena

Pokiwała łbem smuno. - Cieszę się że mogłam poznać mojego rodzonego brata. Znałam go krótko, burzliwe ale kocham go nadal. To okropne co zrobili ci rodzice, też bym miała wstręt do wszystkiego.

Akita

- tak jest to bardzo straszne ,ale już sie przyzwyczaiłam do samotności i nie przeszkadza mi ona w normalnym życiu - uśmiechnęła sie do Keeny i dodała - miło porozmawiać z kimś na te tematy,z kimś kto ma większe doświadczenie .

Keena

- Czy mam większe doświadczenie , nie wiem. Ja też uczę się życia w samotności, chociaż czasami jest to trudne dlatego mam przyszywaną siostrę i brata, no i teraz Łowcę. - powiedziała z opuszczonym łbem. Nagle uniosła łeb spojrzała na Akitę i spytała - Mogę mieć do ciebie prośbę?

Akita

- no jasne że tak,a poza tym jest pa ni ode mnie o wiele starsza wiec więcej pani wie,-odpowiedziała ,spojrzała sie na Keene i sie uśmiechneła

Keena

Uśmiechnęła się.
- Aż tak stara ne jestem. - zażartowała. - Co do prośby, mogłabyś nie nazywać mnie " panią"? Przejdźmy na ty.

Akita

-dobrze-odrzekła,szeroko sie uśmiechnęła , radośnie pomachała ogonkiem ,-długo jesteś matką łowcy - dodała .

Keena

Uśmiechnęła się i odpowiedziała. - Bardzo krótko, ale polubiłam go od razu. Pewnie wiesz że prawdziwi rodzice go porzucili. A ja go przygarnęłam dla obopólnej korzyści.

Akita

-dużo mi o tobie opowiadał w końcu tobie zawdzięcza życie ,jeśli się nie mylę ,- bardzo szybko pobiegła na łąkę z pod drzewa wykopała pewną fotografe przedstawiającą : [link widoczny dla zalogowanych] - to chyba moi rodzice , znalazłam ja kiedy byłam mała w grocie którą kiedyś zamieszkiwałam

Keena

- Jakoś by sobie beze mnie poradził. - stwierdziła. Spojrzała na zdjęcie - Są bardzo piękni, aż trudno wyobrazić sobie że tak piękne istoty mogłyby kogoś skrzywdzić.

Akita

-hmmm... pewnie masz rację , żeby ich też spotkał taki sam los jak moje rodzeństwo
- odpowiedziała -jest to gdzieś niedaleko jakieś jeziorko ? jestem bardzo spragniona .

Keena

- O, tu jest pełno jezior. Chcesz to ci pokażę jedno. - zaproponowała, gdyż chętnie by się poruszała.

Akita

- hmmm .... ok możemy iść , dobrze Keena a więc prowadź . -odpowiedziała , wstała
z ziemi , szeroko się uśmiechnęła i czekała na reakcję wilczycy .

Keena

Wstała rześko uśmiechnęła się do nowej znajomej i ruszyła sobie tylko znanymi ścieżkami dając znak Akicie żeby szła za nią.

/idę nad złot jezioro ale ja będę jeszcze tylko 5 minut/

łowca

podniusł i otrzepał się myśląc gdzie są dwie wilczyce.

Akita

Wbiegła.W pyszczku trzymała trzy duże ryby które złowiła nad złotym jeziorem , pomyślała więc że może przyniesie je tutaj i zje je razem z łowcą .Wskoczyła na jeden z dużych kamieni,usiadła na nim , spytała się Łowcy -chcesz rybę ?

łowca

spojrzał jednym okiem na wilczyce i od powiedział
-Jasne
Po Czym zlazł z posłania i podszedł do niej