Kącik Waspa

Ariana

Maleństwo widząc tatusia zapiszczało i pomachalo łapkami z radości . I roześmiało się jak dziecko na widok rodzica.

Wasp

- Carly, musiałem... - mruknął, gdy ukochana się do niego przytuliła. Kiedy pokazała mu szczenię, Wasp spojrzał na nią zaskoczony. - Twoja...? - spytał. - Przygarnięta, czy pod moją nieobecność wydarzyło się coś, czego bym nie chciał?
Przeniósł wzrok na szczeniaka.

Carly

- Przygarnięta. Nie wybaczyłabym sobie, gdybym zrobiła inaczej. Chodziła przez dłuższy czas po krainie wygłodzona i zmarźnięta, bez nikogo bliskiego. Postanowiłam, że będę jej nową matką. Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko... Bałam się Twojego zdania - powiedziałam, spuszczając wzrok przy ostatnich zdaniach.

Wasp

Westchnął ciężko, obserwując wesołego malucha. - Jakież ja mogę mieć zdanie? Skoro chcesz zaopiekować się tą małą, nie mogę ci tego zabronić - odrzekł.

Ariana

Maleństwo ziewnęlo i usnęlo zmęczone wpatrywaniem się. Pisnęlo i zaczęlo oddychać spokojnie leżąc u stóp rodziców.

Carly

Kąciki ust lekko się podniosły. Spojrzałam w niebo, które było już prawie granatowe.
- Możemy u Ciebie przenocować? - zapytałam.
Podniosłam śpiącą Arianę, delikatnie kładąc na grzbiecie.

Wasp

- Oczywiście. Moje legowisko zawsze stoi przez tobą otworem - odpowiedział i wstał. Ruszył ku wejściu do nory, krzywiąc się lekko przy każdym kroku. Gdy się ruszał, wszelkie uszkodzenia ciała dawały mu się we znaki.

Carly

Podeszłam do niego energicznym krokiem. Szybszym pobiegłam do jaskini, kładąc Arianę w ciepłym kącie. Wróciłam do Waspa, patrząc na niego, w tym idąc tyłem.
- Pomóc Ci? - zapytałam z czułością.

Wasp

- Nie trzeba - odpowiedział i uśmiechnął się krzywo. - Skoro udało mi się dowlec do krainy, to do legowiska też dotrę. Uważaj, bo się przewrócisz.

Carly

- Nie przewrócę - mruknęłam - Skoro nie chcesz, to nie będę nalegać.
Zrobiłam odwrót i truchtem podbiegłam do jaskini. Weszłam do niej, kładąc się obok Ariśki. Owinęłam ją ogonem, a sama położyłam głowę na łapach, patrząc ze współczuciem na partnera.

Wasp

Gdy wszedł do nory, położył się niedaleko Carly i szczeniaka, kładąc łeb na chłodnej ziemi. Przez chwilę lustrował Arinę przenikliwym spojrzeniem, po czym skierował wzrok na partnerkę.

Carly

Przytuliłam łeb do szczeniaka. Westchnęłam i zamknęłam oczy. Uszy położyłam po sobie, kładąc przednie łapki "łapa na łapę".
- Wasp - w jaskini rozległ się mój cichy głos - Dobrze, że wróciłeś...
Po chwili zmożył mnie sen. Wszystko przybrało nieoczekiwany zwrot akcji...

Ariana

Maleństwo drgnęlo i przesunęło łapką po podłożu. Pisnęło przez sen maaamaa i Taaata i ucichło piskliwym głosikiem jak dziecko. Zapłakalo jak szczeniak mający straszliwe koszmary.

Carly

Zbudziłam się, zanim dobrze nie zasnęłam. Przytuliłam szczeniaka, gładząc ją łapą od łebka aż po koniec grzbietu.
- Spokojnie... - ziewnęłam.
Po chwili ponownie zasnęłam, jednak czuwając na najmniejsze piśnięcie.

Wasp

Wasp wciąż patrzył na Carly i Arianę. Choć był zmęczony, ból przeszywający tylną łapę nie pozwalał mu zasnąć. Oczami wyobraźni już widział przerażającą gromadę szczeniaków, które Carly przygarnie jako następne. Wzdrygnął się mimowolnie.

Ariana

Maleństwo przebudziło się z koszmarów.Pisnęlo i powiedzialo Taa i maaa i spojrzało na Carly i Waspa jej rodziców.:)

Wasp

Kiedy usłyszał głosik małej, spojrzał na Carly. Wciąż spała. Wasp z trudem dźwignął się na łapy i podszedł do partnerki i szczeniaka. Położył się tuż obok niej i popatrzył na Arianę.

Ariana

Taaa - zapiszalo szczenię z radości widząc tatusia. Zaczęło się do niego śmiać jak dziecko z radości i z miłości do rodzica Waspa. Maa -pisnęlo i machnęlo łapką w powietrzu jakby chcialo wskazać na mamę Carly.

Wasp

Wyśmienity humor małej udzielił się i Waspowi - na jego pysku pojawił się słaby uśmiech. Wyciągnął przed siebie przednie łapy i położył na nich pysk.

Ariana

Spojrzała na tatusia i ponieważ chciała iść do taty. Nie płakała tylko machała łapkami. Am am , taa taa i maa maa- pisnęla do Waspa jej tatusia. Spojrzała na mamę Carly i zaśmiała się jak szczenię jak dziecko.