Kącik Waspa

Ariana

Mała Ari wybuchnęła śmiechem i zaczęła bawić przeskakując przez ogon Amiji. Bawiło ją to bardzo.Lubiła takie zręczne zabawy. Potem były łaskotki. Mała Ari podeszła i zaczęła siostrę łaskotać i mówić piszcząc- aku ku- i wybuchając śmiechem.

Amija

- Dzięki. - uśmiechnęła się, po czym zwróciła się do Ariany. - Chodź pójdziemy gdzieś, może na łąkę ? - spytała i wybuchnęła śmiechem, bo Ariana zaczęła ją łaskotać. - A... Ari... Ariana ! Prz... Przestań ! - śmiała się.

Ariana

Na barana -pisnęło szczenię i wesoło szczeknęło.Machnęło małym ogonkiem jakby się cieszyła i to bardzo. Spojrzała na mamę uszczęśliwiona .

Amija

Uśmiechnęła się, po czym usiadła lekko rozkładając skrzydła, by zrobić miejsce dla siostry. - Wsiadaj ! - krzyknęła i zaśmiała się.

Ariana

Mała Ari pisnęła z radości. Pocałowała siostrę w policzek i wsiadła na nią, rechocząc jak wariatka.;)

Amija

- Hehe... - lekko się uśmiechnęła. - Trzymaj się ! - krzyknęła, po czym wstała i rzuciła się biegiem w las, krzycząc jeszcze do rodziców : - Narazie ! - i już jej nie było widać.

// Ariana będę na Wilczej Łące.

Ariana

Ok
Mała Ari pomachała rodzicom i zniknęła wraz z siostrą Amiją.Usłyszeli śmiech córeczki i nagle ciszę.

Carly

Cisza nastąpiła w norze Waspa. Westchnęłam, spoglądając na Waspa raz po raz. Owinęłam ogonem łapy, powijając przednie tak jak kot. Niebieskie oczy zatrzymały się na oczach partnera.

Wasp

/Ariana, nie rządź się tak norą Waspa >.< On jest wilkiem, nie człowiekiem - nie ma żadnych szafek!/

Gdy Ariana i Amija oddaliły się, Wasp zauważywszy, że Carly na niego patrzy, przeniósł na nią wzrok, spoglądając tak samo pytająco, jak ona.

Carly

Po chwili ciszy nie wytrzymałam.
- Ja tak nie mogę! - jęknęłam.
Wasp był mistrzem w spokoju. Co przynajmniej tak mi się wydawało. Skoczyłam na równe łapy, po czym wybiegłam z nory. Zaczęłam hasać, biegać, skakać, jednym słowem - wariować. Gdy wróciłam z powrotem do nory, padłam bezsprzecznie na ziemię.
- Teraz jest dobrze - zaśmiałam się, spoglądając "na odwrocie" na partnera.
Leżałam sobie teraz na grzbiecie.

Wasp

Zdumionym spojrzeniem obserwował przez wyjście z nory wszystkie cuda, które wyczyniała Carly. Gdy wróciła, Wasp roześmiał się i położył na brzuchu tuż przed partnerką. O mało nie stykał się z nią nosem. Rozpłaszczył się na ziemi tak, że wyglądał teraz jak puchaty dywanik. - Chce ci się tak szaleć z tą zranioną łapką?

Carly

- Nawet ból mnie nie wstrzyma - zaśmiałam się, patrząc na Wasp'a.
Poruszyłam uchem, potem ogonem. Przewróciłam się na brzuch, nie zmieniając obiektu wzroku.

Wasp · Wysłany: Pon 15:01, 01 Mar 2010 Temat postu:

Roześmiał się, wciąż patrząc na partnerkę. - Czy mówiłem ci już kiedyś, że jesteś niesamowita? - spytał, majtając na boki puszystym ogonem.

Carly · Wysłany: Pon 16:01, 01 Mar 2010 Temat postu:

- Pomyślę... Może? Ale za każdym razem brzmi to milej - uśmiechnęłam się słodko.
Otarłam się pyszczkiem o jego pysk, wyrażając głębokie zadowolenie. Mój ogon również nie pozostawał bez ruchu.

Wasp · Wysłany: Pon 17:59, 01 Mar 2010 Temat postu:

Przewrócił się na bok i wyprostował przednie łapy, wpatrując się w błękitne niczym niebo oczy Carly. Wciąż uderzał o podłoże długim, puszystym ogonem. Było mu tak wspaniale... mógłby tak z nią leżeć godzinami.

Carly · Wysłany: Pon 18:04, 01 Mar 2010 Temat postu:

Łapy się rozsunęły, a łeb miękko wylądował na podłożu. Wpatrzona w oczy krwisto-czerwone oczy Waspsiaka, poruszałam z zadowoleniem ogonem. Przyznaję, iż cisza czasem jest dość miła. Ale długo to ja tak nie mogę.
- Z Arianą ostatnio ciągłe problemy - rzekłam po długiej, jak dla mnie, ciszy.
W moim głosie słychać było wewnętrzny spokój.

Wasp · Wysłany: Pon 18:06, 01 Mar 2010 Temat postu:

Uniósł lekko jedną brew, wciąż patrząc na Carly. Zanim Wasp się odezwał, jego ogon zaczął poruszać się coraz wolniej, aż w końcu z cichym klapnięciem spoczął na zimnej ziemi. - Co takiego? - zapytał.

Carly · Wysłany: Pon 18:11, 01 Mar 2010 Temat postu:

- Problemy. Pro-ble-my. P r o b l e m y - na sposób sylabowania (?) oraz literowania powtórzyłam owe słowo - Szczeniaki w jej wieku już w prawie w pełni umieją się sobą zająć, a ona zachowuje się jak kilkudniowy maluch. Nie wiem czy zrobiłam dobrze, przygarniając ją.
Westchnęłam. Zamiast całego ogona, teraz końcówka tylko lekko posuwała się po podłożu.

Wasp · Wysłany: Pon 18:15, 01 Mar 2010 Temat postu:

No, tak. Wiedział, że tak będzie. Dlatego tak nienawidził szczeniaków. - Cóż... teraz już nie masz wyjścia. Nie możesz jej porzucić - powiedział. - Zresztą chciałaś mieć dzieci, prawda? Jeśli Ariana nie rośnie lub jest niedorozwinięta umysłowo, to przynajmniej będziesz mogła zaspokajać swój instynkt macierzyński już zawsze.

Carly · Wysłany: Pon 18:25, 01 Mar 2010 Temat postu:

- Przypadła mi karma, kurczę! - jęknęłam.
Przewróciłam się na bok i skierowałam wzrok na ścianę jaskini. Intensywnie rozmyślając.
- Tak na marginesie, ostatnio jej nie widziałam. Amija ją zabrała, potem Paige - powiedziałam dość cicho, jednak nie szeptem.