Kącik Waspa

Amija

Łaskotała go głośno się przy tym śmiejąc. Zauważywszy, iż Wasp nienawidzi łaskotania, przestała, jednak nadal się śmiała. Po chwili już cicho siedziała. - Gdybyś wiedział jaką miałeś minę. - powiedziawszy to, znów zaczęła rechotać. Jak wariatka...

Carly

Popatrzyła na Amiję. Wstała i podeszła do córki. Mimo wszystko, słyszała o czym rozmawiali.
- Brawo Ami - uśmiechnęła się i zafalowała ogonem - Za to ze mną możesz powariować.
Zaśmiała się i przytuliła Amiję. Czasami na prawdę czuła się, jak biologiczna matka swoich córek. Poruszyła uszyma i usiadła.

Amija

Spojrzała na Carly. - Dzięki. - uśmiechnęła się do niej i odwzajemniła uścisk. - Wiem, wiem. - zaśmiała się. Mimo, iż Carly była jej przyszywaną matką, akceptowała ją i uważała za biologiczną. W końcu nie wiadomo czy ta prawdziwa jeszcze żyje...

Carly

- No, widzisz. Czasami zdaje mi się, że z Waspem jesteśmy jak Yin i Yang. Zupełnie odwrotne charaktery - mruknęła.
W sumie, to częściej niż czasami.

Wasp

Z głębi legowiska wydobył się nagle głos. - Przeciwieństwa się przyciągają - Tak, gdy Amija zaprzestała tortur, Wasp czmychnął w odległy kąt nory, żeby ustrzec się kolejnego ataku.

Ariana

Ariana zawyła odpowiadając mamie swoim pięknym głosem. Lubiła to robić bo wierzyła w siebie, w swoje zdolności. kiedy skończyła ponownie otworzyla pyszczek i zawyła jeszcze glosniej niż poprzednie, naśladując matkę Carly.

Carly

Zaśmiała się perliście.
- Aleś muzykalna - zachichotała wesoło.
Powróciła dawna Carly? Popatrzyła na Waspa, po czym "chichnęła" jeszcze raz. Podbiegła do niego, przytulając.
- Oj Waspuś, Waspuś. I co my mamy z Tobą zrobić?

Wasp

Miał ochotę powiedzieć, że najlepiej by było jego zostawić w spokoju, a Arianę uciszyć, ale w porę ugryzł się w język. Nie chodzi o to, że nie podobał mu się "śpiew" Ariany... po prostu był za głośny. O wiele za głośny. Waspowi już pękała głowa.

Ariana

Ariana przestała wyć i zaczęła drapać się za lewym uchem, kiedy skończyła wstała i usiadla w kącie gdzie przed paroma godzinami leżała Amija.

Carly

Jej ogon wciąż energicznie się poruszał. Położyła łeb na łapach, które wcześniej wysunęła przed siebie. I tak sobie leżała, wzrokiem, pustymi ślepiami błądząc po całym widoku owego "kąciku".

Wasp

W legowisku zapadła grobowa wręcz cisza. Balsam dla jego zmęczonym wrzaskami Ariany uszu. Oparł pysk o przednie łapy i utkwił spojrzenie w wyjściu z legowiska. Słoneczko delikatnie przygrzewało, a łapy same chciały pokierować się ku wyjściu.

Ariana

Spojrzała w dziurę na zewnątrz. Zapragnęła wyjść i odechnąć świeżym powietrzem. Smutnie spuścila łep i spojrzala w kąt gdzie znajdowali się rodzice. zamknęła oczy ,marząc o śnie. Po chwlil osunęła się na podlogę i zasnęła piszcząc jak dziecię.

Carly

Wstała i podeszła do małej Ari. Położyła się i owinęła ją puszystym ogonem. Sama wysunęła łapy przed siebie i położyła łeb na łapach, przymykając oczy. Po chwili zmęczenie dało o sobie znać i zasnęła kamiennym snem.

Amija

Amija uśmiechnęła się do Carly, jednak po chwili zauważyła, iż wadera zasnęła obok Ariany. Spojrzała na Waspa, który patrzył na wyjście z nory. Sama przeniosła tam wzrok. Ujrzawszy piękna pogodę uśmiechnęła się sama do siebie.

Wasp

Wasp spojrzał na Arianę i Carly. Uśmiechnął się, kiedy zobaczył, że zmorzył jej sen. Przeniósł wzrok na Amiję. Przynajmniej ona pozostała wśród żywych! - Przejdziemy się gdzieś, żeby im nie hałasować? - zapytał cicho. Pogoda była zachęcająca.

Amija

Popatrzała na Waspa. - Możemy iść. - powiedziała ściszonym tonem. Spojrzała na wyjście. Piękna pogoda, idealna na spacer. Wstała i przeciągnęła się. Czekała na ojca.

Ariana

Zasnęła przy matce jak dziecię. Przytulona do mamy śniło się jej gwiazdki błyszczące i śmiejace się do niej. Zasnęła jak uśpiona jakimiś środkami uspokającymi.

Wasp

Wstał energicznie jak nigdy. Słynący z okropnego lenistwa Wasp dziś miał wyjątkowo dobry humor i o dziwo chęć na opuszczenie legowiska, choć na chwilkę. - Gdzie proponujesz? - zapytał cicho, ruszając powoli ku wyjściu.

Amija

Szła za ojcem. - Hmm... - zastanowiła się chwilę. - Może w góry ? Czy wolisz jakieś bardziej pogodniejsze miejsce ? - spytała patrząc na Waspa. Prawdę mówiąc nie była jeszcze w górach, a w tej krainie spędziła dosyć dużo czasu.

Wasp

- Hm... niech będzie. Co powiesz na Bliźniacza Przełęcz? - zapytał. Lubił to miejsce. A wspinaczka na szczyt to najlepszy sposób na rozruszanie rozleniwionych kończyn Waspa. Dawno już nie wchodził na żaden szczyt.