Kącik Waspa

Wasp

Wysoka, dość stroma góra. Rozciąga się na niej niewielki, sosnowy lasek, w którym panują nieprzyjemny chłód i wilgoć. Jaskinię Waspa ciężko znaleźć - jest ukryta u podnóża góry.
Jego legowisko jest dość duże, jednak Wasp zajmuje w nim tylko jeden mały kącik umoszczony suchą trawą. Więcej mu nie potrzeba.

Trinite

Weszła. Uciekłeś mi. Dosłownie Podała mu kawał mięsa. I nie wziąłeś. Masz pojęcie dla kogo ja to złapałam? Nie jadam mięsa./ - ostatnie zdanie dodała z odrazą.

Wasp

- Uciekłem? - uśmiechnął się. - Tak długo nic nie mówiłaś... Myślałem, że już masz mnie dość.
Spojrzał na mięso, potem na Trinite z jakimś dziwnym wyrazem na pysku.
- Naprawdę nie jadasz mięsa?

Trinite

Spojrzała na niego ze zmieszaniem. - Jadam. - westchnęła. - Tylko czasami.- dodała. Nabrała powietrza i zaczęła. - Jednak nie to jest powodem mojego przyjścia. Wasp.. - urwała.

Wasp

Zaczął uważnie przyglądać się wilczycy. Jego przenikliwe spojrzenie nie należało do najprzyjemniejszych.
- Coś się stało? - spytał.

Trinite

Muszę... Ci coś powiedzieć. - westchnęła.
[Idę ciasteczka robić. z/w):P

Wasp

- Tak? - spytał wciąż nie spuszczając z wilczycy tego przenikliwego spojrzenia. - Co takiego?

/Ok/

Trinite

Stało się coś strasznego... Jesteś od tego specem. - ciągnęła. - Ja się.... chyba zakochałam. - zakończyła szybko i krótko.

Wasp

Wyglądało na to, że Trinite nie cieszyła się z tego, co powiedziała. Nagle Wasp pomyślał, że życie byłoby dużo łatwiejsze gdyby nie kochał Renny. Tak... miłość jest okropna.
- No tak... to się zdarza, niestety - odpowiedział krótko.

Trinite

Nie rozumiesz. - miała nadzieję, że wilk ją zrozumie. - Ja kocham CIEBIE. - dodała z przerażeniem w oczach, ciekawa, jak zaaraguje wilk.

Wasp

Nie zrobiło to na nim zbyt dużego wrażenia. Już słyszał te słowa od Breishe, Cadav...
- Przejdzie Ci szybciej niż się spodziewasz- powiedział.

Trinite

Świetnie. - pozostał niewzruszona. - To... tyle. - uśmiechnęła się przepraszająco i wyszła.

Wasp

Zerwał się na równe łapy jakby chciał zatrzymać Trinite, ale w końcu tego nie zrobił. Wiedział, że jeśli ruszy za nią, może ją zranić. Zatrzymał się obserwując jak wilczyca powoli znika w oddali.

Wardress

Przyszła, tak dla odmiany na swoich czterech łapach. Minęła Trin... Tak. Następna kochała Wasp'a. Zapewne jązranił. Ward nie dopuści do tego, by i ją zdradził. Będzie trzymała język za zębami. - Konnihiwa. - przywitała się i usiadła naprzeciw basiora.

Wasp

Oderwał wzrok od oddalającej się Trinite i spojrzał na przybyłą.
- Witaj, Wardress - powiedział i uśmiechnął się jakby przed chwilą nie wydarzyło się nic co mogło go poruszyć.

Wardress

- Co u Ciebie? Nieźle sięurządziłeś. - uśmiechnęła się przyjaźnie. Miała o tym pojęcia, co stało się tamtej wilczycy, ale nie miała ochoty o tym mówić.

Wasp

Roześmiał się i wszedł wgłąb nory.
- Z reguły nie zwracam uwagi na wygląd mojego legowiska - powiedział. - Spędzam tu bardzo mało czasu.

Wardress

- A jednak jest przytulnie. - położyła sie koło wyjścia kładąc pysk na łapach. Westchnęła cicho. Była tak blisko niego, a tak daleko. Machnęła spokojnie ogonem.

Wasp

- Wardress... - zaczął niepewnym tonem. Przyglądał jej się uważnie. - Masz do mnie jakąś sprawę czy przyszłaś po prostu w odwiedziny?

Wardress

- Tak.. po prostu... - zmusiła się do szczerego uśmiechu. - Co słychać? Jak z Renną? - zapytała cicho.

Wstała. - Wybacz, do następnego. - uśmiechnęła się. Odeszła powolnym, zmęczonym krokiem.