Legowisko Enary

Enary

Ot zwykła nora, do której okrągłego wnętrza prowadził wąski, zamaskowany z zewnątrz gałęziami płaczącej wierzby, korytarz. W jej wnętrzu znajdowało się ogromne łóżko z mnóstwem poduszek, barek z napojami oraz zimna spiżarnia. Tylko tyle było jej potrzebne.

Wilczyca wkroczyła do swego domu oglądając się wiecznie upewniając się, że jej towarzysz za nią podąża. Przygotowała dwa drinki z lodem i przysiadła z wdziękiem na łóżku w oczekiwaniu na Mort'a.

Zed

Wkrótce trafił tu i Mort. Odnalazł wejście przykryte wierzbą i wszedł do środka. Wewnątrz zastał leżącą na ogromnym łóżku Enary, która trzymała drinki w łapie.
-O cholera...- pomyślał sobie. Ile ona ma tutaj poduszek, a samo łóżko wydawało się przeogromne!
Porozglądał się po pomieszczeniu po czym wskoczył na łóżko i położył się. Łeb oparł na swoje łapy, musiał chwilę odsapnąć. Jednak nie spuszczał wzroku z wilczycy.

Enary

Wilczyca podała Mort'owi napój i delikatnie musnęła wargami pysk kochanka. Nie trzeba wszak nikomu tłumaczyć, że wilczyca planowała ten wieczór sobie popić z basiorem. Tym bardziej, że był jakby dla niej stworzony, pierwszy, który jej w pełni dogodził. Nie wypuści go z łapek, o nie! To było pewne.

Zed

Basior przyjął podarunek w postaci drinka. Teraz tylko tego mu było trzeba; napić się z kochanką.
-To była znakomita przygoda. Nigdy wcześniej tak się nie czułem.- rzekł do wilczycy popijając powoli drinka.
Wiedział, że to nie jest miłość, to tylko akt miłosny. Wiedział też, że Enary nie jest dla niego. To była tak jakby przygoda warta powtórki.

Enary

Wilczyca napiła się trunku i kiedy naczynie było opróżnione, podeszła do barku i zrobiła sobie kolejnego drinka. Siadła obok kochanka i zaczęła delikatnie gładzić go po plecach i boku. Sprawiało jej to niemałą przyjemność no i w każdej chwili mogła go mieć.

Zed

Mort spojrzał z zaciekawieniem na wilczycę.
-Muszę przyznać, że mieszkanko masz nie od parady.- uśmiechnął się znów zachłannie, jakby myślał, że ona jest jego... To chyba tylko jego wyobrażenia.
Musnął ją swym pyskiem po szyi, odwzajemniając tym samym jej gesty.
Wiedział, że nie może liczyć na partnerstwo z jej strony, ale też cieszył się tą właśnie chwilą.
-Słuchaj Enary... Ja będę się zbierał. Jakby co to wiesz gdzie mnie możesz znaleźć-: czyt. Wszędzie.
Wstał mozolnie, czuł się nieco zachwiany po tym trunku. Ciekawe co ona mu tam mogła dolać...
Po chwili zniknął pośród wierzb.
z.t