Mroczna jama Ziry

Heroine

Przyszła w pośpiechu. Echo rozmowy roznosiło się w pobliżu. Tsahaylu stała między Alerth, a Zirą i jej rodziną. Usiadła wpatrując się w Alerth. Właśnie mówił przez nią demon. Tsahaylu wiedziała, że to wymknie się z kontroli.
-Zira. Ją trzeba zanieść do lekarza, a jeszcze lepiej będzie jak trafi do szamana.- Mówiła nie spuszczając wzroku z Alerth. Żałowała teraz, że nie zabroniła jej otwierać trumny.

Derin

Derin spoglądał raz na Zirę, a raz na Alerth.
- Mam iść z tobą? - zapytał Zirę. Mocniej przytulił swojego syna.

Alerth

-Cieepło! Tak fajnie ciepło a jak we mnie wlazł to było jeszcze cieplej o.o.I nie chcę iść do szamana.-zaprzeczyła a w jej oczach było widać łzy. -Zdzichu jest fajny.

Heroine

-On może tobą manipulować, kiedy tylko ze chce! Teraz tylko się tobą bawi, ale jeśli stawisz m opór przejmie kontrolę nad twoim umysłem! Zrozum, on jest niebezpieczny! Najpierw cię zmusi, a potem zabije, bo sam poczuje żądze krwi i sam będzie chciał kogoś ukatrupić!- Krzyczała do Alerth.
-Czemu ją opętałeś, demonie?- Spytała demona w Alerth, był na siebie wściekła, mogła do tego nie dopuścić. Czekała na odpowiedź Alerth w bezruchu.

Zira

-Tsahaylu ale gdzie teraz znajdziemy szamana?-Powiedziała do ciemno futrej.
-Derin zostań z małym. Damy sobie radę.-Powiedziała lekko przekręcając łeb.
-Tsahaylu ten wilk który z wami tam był ten no Gu... nieważne on czasem nie jest duchem?-Powiedziała wpadła na pomysł że może on coś wymyśli.

Heroine

-Tak, on jest duchem. Ma na imię Getsu. Miał uważać na Alerh, ale chyba się rozdzielili. Nie wiem, może coś poradzi. - Odpowiedziała obserwując Alerth. Jej zielone ślepia patrzyły w niebieskie oczy Alerth, w których widać było żądzę mordu. Zbliżyła się do niej i wyszeptała do demona.
-Tchórzysz demonie. Boisz się wrócić do domu, a może jesteś słaby?- Spytała szyderczo. Zamachała ogonem i patrzała w oczy demona. W czerwone, demoniczne ślepia.

Zira

Zira tym czasem szepnęła do ucha Tsahaylu.
-Zagadaj ją a ja sprowadzę tego wilka.-Powiedziała po czym wyszła z jaskini tak aby nikt jej nie zauważył. Biegła bardzo szybko szukając ducha wilka który mógł im pomóc.Szybko jednak wróciła ponieważ go nie znalazła. Zostawało coraz mniej wyjść awaryjnych.

Derin

Derin spojrzał na Zirę. Nagle mu coś padło do głowy.
- Czy może sprawdzałaś w Czekoladowym Jeziorze? - zapytał.

Zira

-Nie.-Powiedziała. -Ale jestem głupia- powiedziała do siebie i pobiegła jeszcze raz sprawdzić czy tam go nie ma.

Derin

- Mam do ciebie prośbę. Przypilnuj mojego syna, a ja idę sprawdzić co z Zirą - powiedział Tsahaylu. Wstał i podał małego wilczycy. Po chwili wybiegł.

Heroine

Tsahaylu zasłoniła małego wilka własnym ciałem. Patrzyła w te oczy, oczy pełne obłędu.
-Tchórzysz, demonie? Boisz się zwykłej jaskini, w której mieszkałeś przez lata? Czemu akurat ona? Czemu nie Getsu, lub ja? Odpowiedz!- Mówiła wilczyca. Była ciągle czujna, nie mogła pozwolić, by małemu stała się krzywda. Teraz nie bała się o swoje zdrowie, tylko o małego, lecz nie dała tego po sobie poznać. Wiedziała, że wilczyca zabić ich nie może, lecz zranić owszem. Wciąż czujna patrzała w oczy, oczy, które w tej chwili były pełne obłędu i żądzy krwi.

Alerth

-Nie!Ja nad nim panuje!Czemu wy chcecie go wygonić!-wydarła się .Mało się nie pobeczała..czemu oni goni lubią.Wszystko będzie dobrze!-Ale wy nie rozumiecie, że wszystko będzie dobrze.-Czemu ona się pytasz? Była pierwsza...zresztą sama tego chciała.-powiedział demon.

Heroine

-Skoro tak uważasz.- Powiedziała. Dalszą dyskusję uznała za zbędną. Chyba była bezpieczna. Popatrzyła tylko na Alerth i chwyciła malca za kark.
-Gdyby coś się działo mów o tym. Dobrze.-Spytała nim odeszła.Nawet nie czekała na odpowiedź. Odeszła tylko z malcem w pysku.

Zira

Zira przybyła do jaskiń z małym w pyszczku. Położyła do na stercie poduch gdzie spała. Usiadła przy regale z książkami przodem do wejścia i czekała. Miała wrażenie że ktoś ją odwiedzi.

Sayona

Udało jej się dobiec chodź z fatalnym skutkiem.-Można?-Powiedział i stanęła w wejściu.Jej grzywka nie miała się za dobrze.Była cała potargana tak że Sayona nic nie widziała

Zira

-Proszę-Powiedziała Zira-U uu widzę że przyda ci się wizyta u fryzjera. Siadaj coś na to poradzimy.-Powiedziała wskazując miejsce gdzie Sayona może usiąść a sama zaczęła szperać w szafce. Wyjęła z niej kilka grzebień, i kilka spinek.
-Pozwolisz.-Zapytała wskazując grzywkę przyjaciółki.

Sayona

-Spoko,rób co chcesz-Powiedziała i zaczęła się śmiać.Po chwili powiedziała-Masz bardzo ładny dom wiesz?

Zira

-Dzięki -Powiedziała
I Zaczęła czesać i upinać włosy Sayona po chwili były bardzo ładnie upięte w pióropusz którego nic nie mogło popsuć.
Podała jej lusterko
-I jak może być? -Zapytała.

Sayona

-Jest naprawdę piękna ta fryzura-Podniosła się i przytuliła ja.-Dziękuje-Popatrzyła się na jej synka który chyba już się budził

Zira

-I co miałam racje że będzie burza.-Powiedziała a kilka sekund później słychać było uderzenie pioruna i ulewny deszcz.