Mroczny las Sasoriego

Sasori

-Przeszkadza.. - mruknął bezczelnie. Ale jak tylko doszło do niego, że to nie było przyzwoite spojrzał kątem oka na Siom. Westchnął i skierował wzrok na gościa.
-Ale nie jesteś w stanie narazie nigdzie wyjść. - dodał nieco naciąganie, usiłując być jakoś uprzejmym.

Akita

Jej łapy wciąż nie wytrzymywały jej ciężaru, a obolałe, posiniaczone po upadku ciało ledwo utrzymywało się w górze. - Ale przecież nie mogę tutaj zostać. - Mruknęła. To nie był jej teren, czuła się nie co źle z tym faktem.

Sasori

Tak z tym faktem napewno czułby się źle również Sasori, lecz teraz to nie było ważne. Ostatnimi czasu zachowywał się dość łagodnie.
-A asz inne wyjście? - mruknął z lekkim niesmakiem, który próbował zatuszować. Wstał i okrążył wilczycę, dokładnie się jej przyglądając.
-Mam aż tak stromą grotę? - odezwał się wkońcu dostrzegając jej siniaki. Cóż, w jego głosie było słychać lekką dumę z tego faktu.

Akita

- Stroma ... - Zamyśliła się powtarzając przedostatnie słowo, wypowiedziane przez demona Sasori'ego. - Czy ja wiem, wystarczy jeden mały poślizg, by się o tym przekonać. - Powiedziała. Lekki, delikatny uśmiech zawitał na jej pysku.

Siomha Lorcan

- Powinnaś zostać obejrzana przez medyka.- powiedziała łagodnie. Wstała i podeszła do wilczycy.- Nie wyglądasz dobrze. Może Ci jakoś pomożemy...- zaproponowała patrząc na Sasa.

Sasori

-Eee... pomóc? - skrzywił się. Rzadko dochodziło do niego znaczenie tego słowa.
-A co proponujesz? - był kompletnie szary w tych sprawach.. był jedynie mordercą, a nie pomocnikiem CK. Odsunął się od nich patrząc jednak bacznie na Akitę, a póżniej Siom.

Akita

-Sama nie wiem. - Odpowiedziała Siom. Lekko machnęła ogonem i spuściła łeb, by choć na chwilę pozbyć się tego dokuczliwego bólu łba.

Sasori

-No to może sobie usiądź czy coś.. - mruknał smętnie, próbując byc w czymś pomocny. Odszedł kawałek od wilczyc i położył się na owczej wełnie, a raczej skórze pod ścianą. Jaskinia była dość specyficzna. Wszystkie te znaki oświetlane przez pochodnie. I ten krąg na środku groty. Sas nie chciał by one tak bardzo przyciagały uwagę, lecz nic nie ógł zrobić.

Siomha Lorcan

-Sas... może skoczyłbyś po medyka.- zasępiła się.- Zrobiłabym to sama, ale boję się, że mogłabym zabłądzić w tym lesie.- wytłumaczyła. Spojrzała z lekką obawą na Akitę.- Może się połóż.- zaproponowała.

Sasori

Opcja tego, że musi kogoś prosić o pomoc była dość krępująca dla demona. Nie miał ochoty na taki wyczyn dobroczynności. Z drugiej strony wyrwanie się z tej groty było kuszące.
-Muuuszę? - zrobił duże oczy, jak dzieciak pytający mamę czy może iśc na dwór.

Siomha Lorcan

Widziała wahanie wilka. Podeszła do niego i przytuliła się.- Widzę, że nie masz ochoty tego robić, ale proszę... zrób to... dla mnie...- zamruczała cicho, tak by Akita tego nie słyszała.- Musisz.- powiedziała głośno, uśmiechając się przy tym. Zajrzała Sasowi głęboko w oczy.

Sasori

Jakiż on był naiwny.. Ale cóż. Mlasnął jęzorem i kłapnął pyskiem z niezadowolenia. Skrzywił się i spojrzał na Akitę.
-Dobra.. zobacze co się da zrobić.. - mruknał i podszedł do niej oglądając jej obolałe ciało.
-Chyba będziesz żyła, nie? - nadal próbował wykręcić się od obowiązku, a raczej prośby Siom. Spojrzał błagalnie na Akitę, tak , że tylko ona mogła zauważyć.

Akita

- Jeszcze ... - Mruknęła cicho, lekko niezadowolona, fakt Oni próbowali jej pomóc, lecz ona jednak nie tyle co bała się lekarzy, tylko nie nawidziła być leczona. Zazwyczaj kiedy miała jakieś poważniejsze rany, starała się je sama wyleczyć.

Sasori

-Eee.. załóżmy, że to nic powaznego. Zobacz czy możesz się ruszać.. - założył, by tylko uniknąć proszenia kogoś o pomoc. Wciąż patrzył na ciało Akity.

Akita

Obolałe ciało wadery, po słowach nieznanego jej dotychczas demona, dźwignęło się na łapach. Chwilę szła, normalnie, bez żadnych zastrzeżeń, ale po tem łapy owej wadery, silnie uginały się pod jej ciężarem.

Sasori

-Nie dobrze... - mruknął pod nosem niezadowolony. Podszedł do Akity i jego wzrok utknął na paru poważniejszych siniakach. Przejechał kątem oka po grocie, jakby sprawdzał czy nie ma tu nieproszonych gości, którzy mogliby coś zauważyć.
-No z tąd to się raczej nie ruszysz.. cóż.. - znów mlasnął kwaśnie językiem.

Aronn

Przybiegł tu . Kiedy zobaczył , że atmosfera nie jest zbyt miła schował się w krzakach . Nie można go było dostrzec . Wdrapał się bezszelestnie na drzewo . Poruszał się jak piórko . Na drzewie schował się za liście i obserwował co zaraz się stanie . Był gotów aby w razie potrzeby pomóc waderze lub uciec .

Aron w końcu stwierdził , że wadera sobie poradzi . Szybko i bezszelestnie zeskoczył z drzewa i uciekł . Biegł najszybciej jak potrafił . Wreszcie dotarł na lwią skałę .

Siomha Lorcan

- Ale jesteś leniwy!- westchnęła i podbiegła do wadery.- Pomogę Ci stąd wyjść, a Sas wskaże nam drogę.- powiedziała tonem nie znającym sprzeciwu. Na tę chwilę obudziła się w niej uśpiona dawno samica Alfa.- Załóż mi łapę na kark.- poleciła Akicie.

Sasori

-Eeee.. przecież nie jest z nią tak źle.. - mruknął smętnie. Mimo , że wadera miała problemy, to Sas nie potrafił się kimś tak zająć jak Bozia nakazała. Machnął długim ogonem.
-Może po prostu ty idź po lekarza.. - dodał.

Siomha Lorcan

- Sas, nie znam drogi.- warknęła na niego. Spojrzała na Akitę, nie było z nią dobrze.- Wskaż mi tylko drogę...