Pod gołym niebem = Demon

Sky

<puk, puk, bach, bach xD> - Przeszkadzam? - spytała, wyłączając MP5.

Savar

Skoro tak uważasz... - zażartowała uśmiechając się ^^

Sky

Zrobiła obrażoną minę, lecz chwilę później juz jej przeszło ^^'. - Wiesz co, Savar? Od dzisiaj piszę wiersze. - wyszczerzyła kły w uśmiechu ;].

Savar

No proszę co za niespodzianka, no to pochwal się - uśmiechnęła się x]

Sky

- Umh... Tylko taki problem... Nie wiem jak zacząć. - uśmiechnęła się z cieniem zakłopotania x).

Savar

Um... wiesz, nie znam się na wierszach... może od początku? xD

Sky

- Na pewno się znasz... Weźmy na przykład... Hm... Na niebie złote słoneczko xD... Nie... - zamyśliła się, patrząc artystycznym wzrokiem w niebo ^^'.

Savar

A na ziemi pyszne ciasteczko xD nie... może coś innego - zaśmiała się.

Sky

- No widzisz! Umisz! Na niebie złote słoneczko, a na ziemi pyszne ciasteczko. Tańczy wśród kolorowych żelek xD... - wyjęła notatnik i zapisywała.

Savar

Eee.... i czekoladowych połyskujących muszelek? xDD

Sky

xD - A, że nie zapięło szelek xDD... - dodała po chwili ;].

Demon

To wyskoczył z Ziemi kuferek - powiedział pod nosem

Savar

Usmiechnęła się.
- No i można pisać wiersze

Demon

hehe... - zaśmiał się

Rukhsar

Przydreptała ^^
- Dimonek! - pisnęła i wskoczyła na wilka, usiadła mu na łbie ssąc słodko swojego lizaka xD

Demon

uśmiechnąłem się

Gość

Przyleciałam

Demon

Spojrzałem na smoczycę - Witaj, jak się masz? spytałem

Inna

Przyszłam i położyłam w pobliżu skały Demona błękitny kamyk w niebieskie kropki. Obok zostawiłam wielką kartkę na której napisałam:

NIE DOTYKAJ!
Ten kamień wymaże z Twojej pamięci 3 dowolne rzeczy, o których pomyślisz dotykając kamienia. Dopiero, kiedy wiesz, o czym chcesz zapomnieć, dotknij kamienia. I tylko ja znam sposób na przywrócenie pamięci. Teraz, kiedy wiesz, jak używać kamienia, możesz go dotknąć, by zapomnieć. Masz trzy szanse, z każdą próbą kamień traci więcej kropek. W końcu stanie się tylko błękitnym kamykiem. Trzymaj się ciepło i uważaj na siebie.

Tańcząca z jednorożcem

Odeszłam niezauważona i niewywęszona

Demon

Spojrzał na kamień , czytając kartke ze smutkiem, - Tak łatwo zapomnieć, ale rany na sercu nie wymaże, i nigdy nie uda sie zapomnieć, dwoch słów które na zawsze, pozostały w mojej pamięci - szepnął do siebie, jego łpa zbliżyła się do mamienia, ale cofnął ją. i odszedł od kamyka, nie chciał zapomnieć radości, ale i tez, nie chciał zapomnieć bulu, ktory ptzypomina mu, że już w krainie wilków tej, niema czego szukać. przelotnym spojrzeniem, spojrzał na kamień. Nie wiedział kto go zostawił, ani kto napisał kartke, wiedział jedno, że ktoś kto go postawił, chce ułatwić, lub utrudnić mu zycie. ale jednak kamyka nie dotknął, Usiadł obok i patrzył, wbił wzrok w jedną z kropek, która przypominała mu tą, która ma jego serce w łapie, a druga, jego samego. I wtedy wróciły wspomnienia. Raz sie uśmiechał raz smucił, a kiedy doszedł do końca tej opowieści. niesiony pradem przyszłości i przeszłości. poszdł ku głazie, koło którego zawsze śpi i rozmysla.
Tam usiadł, i nieważył się dotknąć kamienia.

PS. Uch ale siem rozpisałam ...