Podziemia Lightning

Lightning

-Dziękuje
Zamyśliła się piczym dodała:
-Wiesz,jesteś pierwszym wilkiem z którym:
a.się nie nudzę
b.nie mam ochoty zabić
I fajnie się z Tobą spędza czas.

Azazello

Zaśmiał się i zamachał radośnie ogonem
- W takim razie rozumiem że w najbliższych dniach mogę być spokojny o swoje życie? - spytał.

Lightning

Pokazała zęby.Zmrużyła oczy i bardzo cicho,warcząc powiedziała:
-W najbliższych tak,ale kiedyś Cię zjem...Albo nie,mam ochotę zrobić to teraz!
Rzuciła się na niego przewracając go i delikatnie wgryzając mu się w szyję,powiedziała:
-Oto nadeszła Twoja śmierć,nie błagaj mnie o litość...

Azazello

Zaśmiał się al ciarki przeszły mu po grzbiecie. To było fajne gdy przebywał z Lighting że nie mógł być pewny o ona zrobi w następnej chwili czy żartuje czy nie.
- Co ty kanibalizm uprawiasz? - zdążył ją upomnieć.

Lightning

Natychmiast spoważniała.Szybko wstała i odeszła kilka kroków.Wodziła wzrokiem za jakimś niewidzialnym pyłkiem.
-Kiedyś tak...-powiedziała cicho,bardzo cicho

Azazello

- W labiryncie.. - powiedział wciąż nie wstając. Nie pytał, twierdził. - No ale u nas na szczęście jedzenia jest pod dostatkiem.Nie musisz mnie jeść

Lightning

Znów odzyskiwała humor.Uśmiechneła się do niego.
-Wiem,wiem...
Rozpędziła się poczym wskoczyła na niego,ponownie go przewracając
-Po raz pierwszy zachowuję się jak szczeniak
Zmarszczyła czoło:
-Ale lepiej późno,niż wcale...

Azazello

- Pewnie że tak! - powiedział i trochę jęknął gdy Lighting znalazła się na nim całym swym ciężarem. - Bo jak się już znalazłaś w tym całym labiryncie to musiałaś szybko dorosnąć. Ale wiesz co ja mam świadczenie ze szczeniakami to trzymaj się mnie.

Lightning

-Przepraszam,nie pomyślałam,że jestem taka ciężka...-pospiesznie z niego zeszła.
-Będziesz myślał pewnie,że się podlizuje,ale...dzięki Tobie mój zniszczony i szary świat nabiera kolorów...
Popatrzyła na niego z wdzięcznością
-Jak to dobrze,że wtedy weszłam do tego lasu...

Azazello

Uśmiechnął się od ucha do ucha.
- Nie jesteś znowu taka ciężka. Też się ciesze że wtedy cię spotkałem.

Lightning

Popatrzyła na niego:
-Wiesz ile jestem Ci winna? Nauczyłeś mnie uśmiechać,przy Tobie umiem się bawić i dużo więcej ,których nie będe tu wymieniała. Jestem Ci dozgonnie wdzięczna...

Azazello

- nie przesadzajmy. Ale ciesze się że moglem pomóc ci się zmienić w pewien sposób. - powiedział wciąż nie wstając.

Lightning

Usiadła.Zamyśliła się poczym powiedziała:
-Nie przesadzam.Naprawdę zrobiłeś dla mnie dużo.
Ziewneła ukazując swe kły.
-Czy nie będzie Ci przeszkadzało,jeśli się chwilę zdrzemne? Nie spałam od czterech dni,a poza tym mam dwie walki za sobą i jestem trochę zmęczona...

Azazello

- Nie mów że walka ze mną cie zmęczyła. Wygrałaś w końcu. - przypomniał jej.- Jasne że nie będzie mi przeszkadzało. Ty tu mieszkasz. Jak chcesz to w ogóle cię zastawię żebyś mogła spać spokojnie.

Lightning

-Wiedziałam,że zadasz to pytanie...Oczywiście,że nie będziesz mi przeszkadzać i możesz zostać.Prześpie się dosłownie kilka minut...

Azazello

- Możesz spać ile chcesz. Będę się ćwiczył w cnocie cierpliwości /// o matko znowu mi się cnota cierpliwości wyrwała :)/// - powiedział. Ułożył się wygodnie i złożył pysk na wyciągnięte łapy.

Lightning

-No to do zobaczenia,że tak powiem
Ułożyła się wygodnie,zamkneła oczy.Kiedy zasneła z jej pyska odpłyneła cała złość,nienawiść...

Azazello

Uśmiechnął się patrzył przez chwilę jak zasypia po czym powrócił do swej pozycji czuwającego. Przymknął oczy ale nie spał, dawał tylko wypoczynek nie najmłodszym już oczom.

Lightning

******15 minut później********
Otworzyła jedno oko,potem drugie.Mlasneła językiem jak to robią zaspane wilki,przeciągneła się.Spojrzała na Azazello i powiedziała:
-Wyspałam się,jestem pełno energi,więc co robimy?

Azazello

Natychmiast otworzył oczy. Nie spał .
- Nie wiem, jesteś głodna? - spytał obserwując ją.Przeciągnął się i ziewnął.