Podziemia Lightning

Lightning

-Gdyby nie Azazello ciebie już by tu nie było i teraz byłabyś pod panowaniem Spirit'a...Więc muszę ponieść karę za to ,że jesteś teraz ranna...Bo ja się na to zgodziłam...-kiedy to mówiła warczała...

Vedette

- Tak dla Twojej wiadomości braciszku...nadal nie mogę wstać i szyja mnie tak boli, że ledwo oddycham. - odwróciła od niego wzrok, lecz nadal mówiła do niego. - Nie musisz się martwić o mnie. Idź coś zjeść, odpręż się a ja sobie odpocznę. - spojrzała znacząco na Light.
- Light, ty uparta wilczyco. Twoją karą będzie, byś zaniosła mnie do domu i tam mi pomogła coś zjeść. - pokazała jej język, lecz mówiła na poważnie.

Azazello

- No wiesz Ved! - zareagował na to co mu powiedziała. Jakby mógł się porostu tak sobie odprężyć. - Nie jestem głodny.

Vedette

Warknęła na brata.
- Idź. Wyglądasz okropnie. Chcesz bym miała koszmary? Jesteś brudny i kolorowy na twarzy. - zmarszczyła brwi. - Idź nad Liberte. Tam się odprężysz. A poza tym, będę niedaleko.

Azazello

Spojrzał na nią jego żółte ślepia zaszkliły się po czym bez słowa pożegnaniap owlókł się w niewiadomym kierunku jak wrak.

Vedette

"Przegięłam. Cholera jasna! Zawsze muszę przesadzać! "- pomyślała.
Jaką miała ochotę z nim pogadać i go ugryźć. Lecz nie mogła teraz. Po pierwsze: poszedł sobie zraniony. Po drugie: nie umiała mu powiedzieć o Nim. Po trzecie: Jak ma się niby doczołgać do nory, skoro ledwo się rusza?
Light gdzieś wyszła...została sama. I co ona ma zrobić? Na pewno nie zaśnie.
Podniosła głowę i ruszyła nogą. Nie jest aż tak źle, ale nie podniesie się za nic w świecie.
Nawet nie zauważyła, że łzy jej poleciały po pysku. Zaczęła wyć...do gwiazd. Z tęsknoty za Nim.

Lightning

Usłyszawszy wycie szybko wróciła do podziemi.Podeszła do wilczycy powiedziała:
-Nie powinnaś traktować tak brata...Chce dla ciebie dobrze...-po chwili zobaczywszy w jakim jest stanie szybko dodała,już znacznie łagodniejszym tonem:
-Co Ci jest?
...

Vedette

Ved nic nie odpowiedziała. Z wielkim trudem podniosła się i stanęła na czterech łapach. Zachwiała się i omal nie upadła, lecz udało jej się złapać równowagę. Wyszła z nory na świeże powietrze. Musiała iść. Nie do Azza, tylko do kogo innego. Do kogoś, kto potrafi zrozumieć. Nie chciała ranić Light, ale krótko ją znała- nie wiedziała czy zrozumie, nie wiedziała czy pomoże. Więc pójdzie do rodziny. Może ona zrozumie. Postawiła pierwszy, chwiejny krok, by potem nabrać pewności i ostatnich sił. Szła bardzo wolno, lecz nie poddawała się. Musiała dojść do celu. Nawet się nie obejrzała...

Lightning

Pobiegła szybko za Vedette
-Vedette! Poczekaj! Nie chce być źle zrozumiana,ale chce Ci pomóc.Po prostu powiedz jaki masz problem. Wiele w życiu przeszłam i może Ci pomoge...Ved zaczekaj...

Vedette

Nie zatrzymywała się, lecz i tak Light ją dogoniła.
- Przepraszam...- wyszeptała. - Powiem Ci jak wrócę...jak zrozumiem sama to co się stało. Nie chodzi mi o Ciebie. Nie mam żalu za to co się stało bo uważam to za przypadek. Ja Cię zraniłam, Ty mnie. Jesteśmy kwita. Teraz...- wzięła głęboki wdech, nadal nie spojrzała na Light. - ...muszę do kogoś iść. Wrócę, na pewno. Nie martw się. Proszę... zrozum. - zamilkła bo bolały ją te własne słowa.

Lightning

Zatrzymała się gwałtownie.A Ved oddalała się.Patrzyła za nią,a kiedy znikła jej z oczu.Obróciła się i wróciła smętnym krokiem do jaskini...

Azazello

Wbiegł tu o wiele żywszym krokiem niż stąd wyszedł. Przez ten czas kiedy go nie było wcale się nie odprężył. Zauważył Light i już miał coś do niej powiedzieć kiedy nagle zatrzymał się raptownie. Nigdzie nie widział Vedette.

Lightning

Podniosła głowę kiedy wbiegł Azazello.Zobaczyła ,że był czymś zaskoczony:
-Szukasz Vedette? Tutaj ją nie znajdziesz...Jakieś pół godziny temu wyszła...
Poczym położyła się.Opierając głowę na łapach przyglądałą się wilkowi...

Azazello

Zdenerwował się jeszcze bardzie ale opanował się podszedł do niej kilka kroków ale spytał tylko- Nie wiesz gdzie poszła?

Lightning

Podniosła się. Nie kryła tego: Sama była bardzo poddenerwowana. Ale szepneła tylko:
-Sama chciałabym to wiedzieć...Próbowałam ją zatrzymać...Ale...

Azazello

Kiwnął łbem, nie powiedział więcej nic tylko usiadł pośrodku z marną miną i spojrzał na Lighting swymi żółtymi ślepiami.

Lightning

Spojrzała na swojego przyjaciela:
-Mówiła,że musi do kogoś iść,że musi kogoś odszukać...
Ponownie spojrzała na niego.Nie wyglądał najlepiej...Chcąc go pocieszyć powiedziała cicho:
-Wróci...musi wrócić...

Azazello

- Pewnie że wróci. Spróbuje nie wrócić. - powiedział trochę weselej i nawet zażartował. Osunął się na podłogę i spojrzał na Light. Był zmęczony.

Lightning

Zobaczyła,że wilkowi mimowolnie przymykają się powieki:
-Prześpij się,jeśli chcesz...

Azazello

Próbował otworzyć szerzej oczy. Powiedział niepewnie bo morzył go sen
- Wątpię żebym zdołał usnąć.- powiedział ale już po chwili opadł mu łeb i niemal natychmiast zasnął ale zanim odpłynął na dobre poprosił- Tylko nie odchodź... Nie pośpię długo, i obudź mnie jeśli wróci Ved.