Jaskinia pod wodospadem Vitani i Donbarloga

Zonhy

- Niee. Bo to nasz tajny język, prawda Laun?

Laun

- Na pewno nie masz? - spytał się, po chwili mrugnął do Zona - Tiaa.

Vitani

Nie ! Przecież od dzieciństwa się znamy - uśmiechnęłam się do niego.

// Ja lece //

Laun

- Ehe. Od dzieciństwa mnie... Straszyłaś. - na jego twarzy pojawił się lęk.

Vitani

Zaśmiałam się - To było dwno, chociaż teraz...no idzisz ! Nie mam gorączki ! XD

Luan

Wszystko co słyszał wydawało mu się nie realne,nagle powiedział.
-Jak miał na imię mój ojciec?-.spytał jakby wysokim tonem.

Vitani

Donbarlog. - odparłam na pytanie syna. - Zonhy, pamiętasz go jeszcze ?

Luan

"Muszę go zobaczyć" myślał po chwili powiedział.
-Gdzie mogę go znaleźć?-.spytał i spojrzał na matkę jakby ostro.

Vitani

Nie wiem. Już dawno go nie widziałam. - odparłam.

Luan

-A gdzie najczęściej przebywał?-.spytał by zdobyć tę informację musiał to wiedzieć.

Vitani

Najczęściej był przy mnie. - powiedziałam i mina mi trochę posmutniała.

Luan

Sam trochę posmutniał,chciał go znaleźć,ale nie mógł tego powiedzieć matce,że chce go odnaleźć.....cisza.

Laun

- Ech. Życie czasem bywa okrutne... - skomentował krótko.

Vitani

Eh, Laun. Ty to zawsze znajdziesz taki lek na bóle - powiedziałam i zaśmiałam się.

Laun

- Jeżeli umiem znaleźć lek na bóle, to czemu mnie nie zatrudnili jako lekarz lub uzdrowiciel? - wpadł w zadumę :P

Vitani

Pewnie dlatego, że się nie zgłosiłeś - powiedziałam i podniosłam brew.

Laun

- W sumie... Racja - powiedział rozmyślając głęboko.

Ramona

Wbiegła w szczeniakami w zębach na barkach Ramms'em i jeszcze za sobą Luan'em, padła. Po chwili otworzyła oczy, spojrzała na szczeniaki, Ramms'a i Luan'a, ziewnęła i zasnęła.

Aly

Przyszła lekko ruszając małym ogonkiem,ziewnęła,dostrzegła jaskinię,weszła do środka ujrzała dość dużo wilków,po chwili powiedziała.
-Cześć...-.spojrzała na małe wilki były takie same jak ona,ucieszyła się na ich widok.

Ramona

Podniosła się i usiadła, nie widziała zbyt wiele, otrząsnęła się i ujrzała jakiegoś młodego wilka - witaj... - spojrzała na swe szczeniaki i Ramms'a, ale nigdzie nie było Luan'a, wstała na równe łapy - gdzie on jest... - powiedziała zdenerwowana. Odwróciła się do obcej - pilnuj żeby nigdzie nie poszły, mają spać - [i]dobrze - powiedziała i wybiegła do jaskini swojej.