Północne Wycie - Obrada IV

Viktoria

Viktoria spojrzała kolejno na Alfę, a później na chętnych do posiadania skrzydeł. W sumie konkurencja nijaka - dorosły, dojrzewający i Wartownik. Jednak Magiczka nie była taka pewna siebie. Nagle do łba wpadł jej pomysł: poszła po czteru spore kamienie, które położyła przed uczestnikami, a następnie przed reszrą po trzy kamyki.
- Każdy z Wad ma trzy głosy. Może nimi zagłosować na kogo chce. Jednak weźcie pod uwagę długość bycia w Watadze oraz zasłużenie dla niej. Nie róbcie "Ona jest taka, więc na nią nie głosuję" lub "Ją lubię, więc na nią głosuję". - Zaczęła czekać na reakcję zebranych.

Trina

Wilczyca poruszyła ogonem, i przyjrzała się każdej wybranej osobie po kolei. Viktoria była Betą, Effy była nowa, Taimi... Miała coś w sobie. Tak więc wilczyca wzięła kamyczki, po czym dwa położyła na przeciw Viktorii, a jeden przed Taimi. Po czym odeszła i usiadła na swoje miejsce.

Viktoria

Viktoria uśmiechnęła się do Triny i skinęła doń łbem w ramach wdzięczności. Spojrzała na Taimi. Pewne wilczyca również się ucieszy, że ma szansę być latającym wilkiem w tak młodym wieku. Beta zamknęła oczy i machnęła parę razy ogonem. Ciekawe jak reszta będzie głosowała...

Maxime

- Jestem hardkorem!
Z takowym przywitaniem na obradę dzikim pędem wbiegła Maloe. Odbiło jej ostatnimi czasy... Potrząsnęła łbem niczym w reklamie szamponu i poczęła wodzić wzrokiem po zebranych. Ach tak, Viktoria jej matka, Beta. Ona z pewnością wiedziała co Mal ominęło. Tak więc w eleganckim kroku podeszła do rodzicielki.
- Ominęło mnie coś?
Spytała cicho maskując niepewność pod idiotycznym uśmiechem. Tak... Winna wybrać się do lecznicy na oddział psychiatryczny.

Viktoria

Viktoria była trochę zmieszana. Zaskoczyło ją przybycie Mal.
- Był nabór na Wartowników, Radę Starszych, a teraz jest głosowanie kto ma dostać skrzydła. Dwa wilki. Masz trzy kamyki, które są głosami. Połóż je przy osobie, która Twoim zdaniem powinna potrafić latać - powiedziała i wskazała łapą na nią, Shinq, Taimi oraz Effy.

Maxime

- Waa!
Pisnęła podniecona i podniosła trzy kamyczki. Nie, ona nie miała zamiaru ich delikatnie kłaść obok wybranych przez nią wilków... Miało być dynamiczniej! Mal rzuciła dwoma kamykami w Viktorię jak i jednym w bliżej nieznaną jej osobę. Zresztą... Tak naprawdę nikogo prócz Viktorii tu nie znała. Ostatni kamyczek trafił w Effy.

Mizu

Mizu spojrzała na trzy kamyczki leżące przed nią, potem podniosła wzrok i ze stoickim spokojem, jaki teraz panował na jej pyszczku przyjrzała się czterem kandydatkom. Tak... fakt faktem, że na prawdę w watasze brakowało samców. Ech... Westchnęła cicho, wzięła kamyki i podeszła do wilczyc. Jeden głos na Taimi... Tak jak zauważyła Trina - ona miała coś w sobie. Drugi na Viktorię, no cóż... chyba zasłużyła. Oraz trzeci na... Tu chwila zawahania, spojrzała na jedną i drugą i położyła kamyk przed Effy. Co prawda była nowa, ale według Mizu miała szanse, miała... Wróciła na swoje miejsce.

Viktoria

Viktoria spojrzała na wszystkie głosy i od razu zaczęła przeliczać na palcach.
- A więc tak: są dwa głosy na Effi, dwa na Taimi i... pięć na mnie?! - zdziwiła się wilczyca. Na prawdę była w szoku. Toż to będzie zaszczyt posiadać skrzydła. Uśmiechnęła się kolejno do Triny, Mizu i córki.

Leth

Niczym trnado, wpadł tu Leth. Jeden, śmiesznie wystający włos, wyprostował się, sprawiając, iż ten - wygląda jak UFO. Uśmiechnał się pogodnie, spoglądając na alfe. - Czy mógłbym wstąpić do watahy? To dla mnie bardzo ważne. - Rzekł, spoglądając tym razem na bete.

Carly

Carly, gdyby mogła, zaliczyłaby perfekcyjnego facepalma. Ale po prostu złapała się za łeb i zaśmiała. Ominęło ich wszystko, szczerze mówiąc. - Leth, oczywiście - rzekła jedynie. Chyba ona też ma prawo głosu? Zeszła ze swego podestu i ujęła kamyczki. Chciała spełnic marzenie Taimi. Ona tak bardzo tego pragnęła. Effy.. Carly nie znała jej wcale. Właściwie, była jej obca. Nie wiedziała, jaka Ef jest. Viktorię znała jakiś czas, ale ona i tak prowadziła przewagą. Z resztą, zdąży jeszcze nacieszyc się innymi rzeczami. A Tai? Tai właściwie w oczach innych była, istotnie, nikim. Nie może tak byc. Wadera podsunęła wszystkie trzy kamyki pod łapy samiczki, po czym usiadła na swoje miejsce.

Viktoria

Viki spojrzała na Letha, a póżniej na Carly. 5:5 - przynajmniej remis. Beta uśmiechnęła się do Taimi.
- Leth, ty też zagłosuj - powiedziała.

Naomi

Uśmiech z twarzy wilczycy znikł. Co to ma znaczyć? Nie podobał się jej wybór innych wilków. Gdyby mogła anulowałaby głosy.. właściwie to prawie wszystkich. Dzieje się to przed czym Viktoria ostrzegała. Głosuje na nią, bo ją lubię, mam z nią bliższy kontakt, w sumie to nie wiem ile jest u nas w watasze, ale mam to gdzieś. Jest fajna.. jak na nią zagłosuje... to może ona zagłosuje też na mnie. To głupie.! Naburmuszona Ada usiadła na zadku i na znak protestu nie będzie głosować. - Najlepiej przyznajmy skrzydła wilkom z innej watahy.. - mruknęła pod nosem. Każdy chciałby mieć wysokie stanowisko.. każdy. Ale już nie każdy coś z tym zrobi. Wilk, nic nie zrobił. Żyje sobie jest w watasze.. nawet nie pokusił się o zdawanie testu i ma być latającym wilkiem? Może niech Alfą , będzie wilk, który jest u nas najkrócej, co? Śmieszne.!

Viktoria

Viki spojrzała na Adę. Też była zła, bo głosują na kogoś, bo on ma "to coś". Wilczyca wstała i podeszła do Ady.
- Chociaż zagłosuj na kogoś kto na prawdę przysłużył się Watasze i coś dla niej zrobił - powiedziała i wstąpiła do szeregun

Taimi

była wciąż w szoku, widząc taki ogrom kamyczków, spoczywających przed jej łapkami. Uniosła spojrzenie, obdarzyła nim naburmuszoną Adę. W sumie... czy nie miała ona choć odrobiny racji? Tai bardzo chciała się przysłużyć watasze i pokazać się od jak najlepszej strony. Chciała coś im udowodnić... Udowodnić, że jest jak najbardziej godną posiadania skrzydeł, godną tego, by wznieść się ponad chmury. Udowodnić, że stado może na niej polegać, że nie zawiedzie, że będzie walczyć do końca. I udowodni. Ze skrzydłami czy też bez. Zezłościła się nieco, jednak nauczyła się panować nad emocjami. Inaczej już dawno temu rozniosłaby pewne laboratorium. Nauczyła się tam, iż czasem cierpliwość i dzielne oczekiwanie może zaowocować obficiej, aniżeli raptowne, nagłe ruchy. Gdyby nie ta cierpliwość, gdyby nie zawzięcie, gdyby nie chęć walki, nigdy nie spotkałaby brata, z którym zatraciła kontakt kiedy była zaledwie niespełna trzymiesięcznym szczenięciem. Teraz uczucia te pragnęła przelać na sforę, aby wszystkim żyło się lepiej. Wiedziała, iż posiadłszy zdolność lotu i panowania nad skrzydłami mogłaby zdziałać więcej, jednak jeżeli z tego powodu ktokolwiek ma się czuć pokrzywdzonym... Zobaczy się. Zobaczy się, ilu uczestników będzie, podobnie jak Pani Szpieg, nadętych z tego powodu. Ma przekreślić tak wielką szanse przez jedną jednostkę? Nie, to przecież pozbawione jakiegokolwiek, minimalnego chociaż sensu.

Carly

Alfa ściągnęła brwi, słuchając wypowiedzi Viktorii. Widac było, że chciała przeważyc specjalnie swoją rangą. Czy nie dośc już dostała? Powinna się raczej cieszyc, że inne wilki mogą spełnic marzenie niepozornej Taimi, a nie jeszcze namawiac względem swego stanowiska na głosowanie na siebie. Mimo to jednak Carly siedziała w milczeniu.

Zorza

Ach, Viktoria... Nie, zdecydowanie wydała się Zorzy zbyt pazerna. Zapewne chce otrzymać skrzydła, aby wywyższać się nad innymi... Jej zdaniem, takie osoby nie zasługują na ten przywilej. Dusza skupiła swą energię, aby położyć trzy kamienie przed Taimi, tak jak Carly. Latanie... Skoro to marzenie tej małej, to powinna je spełnić.

Dobijacie mnie. Jasno napisałam: głosujcie na tego, który najbardziej zasłużył się dla Watahy, a nie, bo "trzeba rozwijać młode pokolenia". Może rzeczywiście, tak jak napisała Ada, dajmy skrzydła wilkom z innej Watahy?

Wiesz... Biorąc pod uwagę Twoje wcześniejsze zachowanie, jak również to aktualne... To przysłużyłaś się dla watahy równie mocno jak jej zaszkodziłaś. Co Ty próbujesz udowodnić? I proszę nie edytować więcej moich postów. Nikt się tak naprawdę nie przysłużył, w związku z czym nikt nie powinien dostać skrzydeł. No, prócz Carly, która już je ma. Taki zonk. Ave. Zorza.

Taimi

Taimi spojrzała na Zorzę z wdzięcznością wymalowaną na pysku. Na znak szacunku skinęła łebkiem, wyszeptała spokojnie, choć głos próbował uwięznąć w jej gardle:
- Dziękuję, Duszo. - po czym uniosła ponownie głowę i nieśmiało, niepewnie uśmiechnęła się do niej. Podbudowało ją poczucie, że jednak nie każdy spisuje ją na straty, że są osoby, które w nią wierzą i mają nadzieję, że jest ona na tyle bystra i rozgarnięta, by jak najlepiej służyć tej wielkiej, bądź co bądź - rodzinie. Nie zawiedzie nikogo, o nie!

Zorza

- Należy ci się. - powiedziała Zorza i uśmiechnęła się do Taimi. Należy ponoć rozwijać młode pokolenia... A nie takie osoby, które mają już dużo, a chcą jeszcze więcej. To nie byłoby zdaniem Duszy dobre. Pośredniczka powoli wycofała się na swoje poprzednie miejsce, aby przyglądać się, jak sprawy się toczą.

Viktoria

Viktoria rzuciła Carly z lekka chłodne spojrzenie. Ona przynajmniej zdała na Maga i została Betą. A Taimi? Taimi jes nastolatką, która jest krótko w Watasze niewiele się udziela. Magiczka westchnęła i odwróciła wzrok od Carly. Nie chce wojny domowej.

Mizu

Wilczyca z zaciekawieniem obserwowała Adę... Bądź co bądź... Miała rację. Ale z drugiej strony... Czy trzeba od razu wykorzystywać dwa miejsca na tę "posadę"? Widać było, że wilczyce chcą dać szansę młodej Taimi, chcą jej dać coś od siebie, pomóc licząc zapewne jednocześnie na to, że i ona będzie ową pomoc nieść. Westchnęła cicho widząc to, co potoczyło się dalej... Reakcję Viktorii, wdzięczność Taimi, oraz spokój na pysku Carly, który... być może miał za zadanie coś ukryć. Trudno stwierdzić. Spuściła łeb w dół i przez chwilę wpatrywała się w ziemię. Mogłoby się wydawać, że zauważyła tam coś nader ciekawego... Jednak nie, ona myślała i zastanawiała się nad tym wszystkim... No, trzeba czekać i zobaczyć jak to dalej będzie.