Test Jimmy'ego na Łowce

Christopher

Niedaleko przepływającej rzeki rośnie las. Nie jest ni duży, ni mały w sam raz. W pobliży jest kilka kłód wysuszonych drzew, kilka kamieni, głazów i małych kamyczków. Zaraz przy rzece Jest głaz przypominający nieco pufę, a zarz nad nim jest liściaste drzewo.

Jimmy wbiegł tu śpiesznym krokiem. Był bardzo zdenerwowany, bo zaraz miał mieć przeprowadzany test na Łowce. Nie mógł tego zepsuć. Musiał zrobić wszystko, by nim zostać. To jego marzenie!
Po chwili zauważył głaz przypominający pufę - Idealne miejsce - pomyślał i położył się na nim oczekując egzaminatorki.

Viktoria

//Nienawidzę testów na Łowcę...//

Na niebie pojawił się mały czarny punkcik. Powoli przybliżał się do Jimmy'ego. Złudzenie, ptak czy meteor? Nie, to Viki leciała na swych skrzydła. Westchnęła, czas na lądowanie. Zbliżyła się do ziemi i... wylądowała pyskiem w glebie. Gdy się już otrzepała, spojrzała na Jimmy'ego.
- Witaj. Standardowe pytania: czemu Łowca i dlaczego uważasz, że to ty powinieneś nim być? - powiedziała stanowczo. Usiadła delikatnie na ziemi, złożyła czarne skrzydła na plecach i wlepiła swe spojrzenie w Jimmy'ego.

Christopher

- Na standardowe pytanie.. niestandardowa odpowiedz - zaśmiał się Jimmy. - No cóż po pierwsze, to moje marzenie... od pewnego czasu bardzo się staram, by się spełniło. A dlaczego? Łowca to bardzo ważne stanowisko, ponieważ zdobywa pokarm dla watahy i stara się, by nikt nie umarł z głodu. Chcę się jakoś przysłużyć dla watahy, ponieważ w przyszłości chciałbym zdawać na Alfę lub Betę naszej kochanej watahy wody. Ale to w dalekiej przyszłości.. jak na razie nie mógłbym próbować dopóki nie zrobię nic, co by pomogło naszej watasze. Wracając do tematu. Uważam, że potrafię polować nie tylko na małą zwierzynę, ale też na tą większą, co jest bardzo ważne w tej specjalizacji. Poza tym w naszej watasze bardzo brakuję Łowców, ktoś musi je zająć. Najlepiej ktoś, kto chce to robić i jest w tym dobry.. tak jak ja właśnie - powiedział. Nie chciał się chwalić jaki to on nie jest.. ale na testach trzeba, trzeba się chwalić i przedstawiać w samych superlatywach. Spojrzał odważnie na betę i czekał na jej odpowiedź.

Viktoria

- Tym samym odpowiedziałeś mi na następne pytanie. Jakie cechy powinien mieć Łowca i jakie ty masz? Co jest Twoim Atrybutem? - rzuciła. Im więcej pytań na raz, tym dłuższa odpowiedź i krótszy test. Trzeba się spieszyć, bo zaraz Viktoria będzie miała na głowie jeszcze 3 kolejne testy...

Christopher

- Zacznę od końca. Moim atrybutem jest siła. - rzekł i westchnął. - Łowcą powinna być osoba, która umie polować.. nie tylko na małe, ale też na te większe zwierzęta.. co oczywiście umiem. Powinna być to wilk odpowiedzialny, ponieważ musi dbać, by żołądki wilków z jego watahy nigdy nie były puste. Takim wilkiem oczywiście również jestem. Musi być to ktoś bardzo silny, ponieważ bardzo ciężko jest zaciągnąć taką łanie czy jelenia do spiżarni. Moim atrybutem jest siła. A i oczywiście ktoś kto zajmie to stanowisko, musi to lubić. A ja to uwielbiam.! - wymamrotał wesoło. Jak dziecko w przedszkolu, które właśnie skończyło mówić wierszyk.

Viktoria

Viktoria westchnęła. Parę słów przekręcił i parę powtórzył.
- Noo, ta druga odpowiedź była średnia, ale już Ci daruję. Przejdźmy dalej - polowanie czas zacząć. Będę Cię obserwowała z góry - rzuciła i już zaczęła machać skrzydłami. Gdy było już dość wysoko kiwnęła łbem do Jimmy'ego, że już zaczynamy...

Teraz jako MG.

Zielony wilk rozejrzał się niepewnie i westchnął. Jego pysku jednak nie opuszczał uśmiech i wraz z nim wkroczył na teren rozległego lasu. Najpierw wyciągnął pysk do góry, próbując wyczuć zwierzynę, a później zaczął przesuwać go delikatnie nad ziemią. O, nie. Trop nie znał od razu o sobie znać. Jimmy delikatnie stawiał łapy i przesuwał nos chcąc wyczuć nawet najmniejszy zapach. Na razie jednak niczego nie wyczuł.

Christopher

Jimmy na początku nie wiedział co zrobić, próbował sobie przypomnieć zapachy zwierzyn na które już polował. Bez skutku, w powietrzu nie czuł nic co by mogło ko nakierować w którą stronę iść. Postanowił pobiec na północ. Jeśli niczego nie wyczuje, będzie podążał w odwrotnym kierunku. Po przebiegnięciu kilkudziesięciu kroków jeszcze raz pociągnął nosem.

Viktoria

Jimmy był znużony. "Gdzie jest ta cała zwierzyna" - zapytał siebie w duchu. Delikatny wiart zaczął przynosić w końcu wieści o zwierzynie. Samiec zaciągnął łapczywie powietrze do nosa i ruszył na wschód. Wilcza intuicja kazała mu wybrać akurat ten kierunek. Po chwili Jimmy zobaczył dwie sarny: jedną dorosłą - matkę i jedną młodą - najwyraźniej jej córkę. Oblizał zęby.

Christopher

Jimmy'emu ślina wyciekła z pyska. Miał ochotę na posiłek, chociaż nie przepadał za sarniną. Spojrzał na tą mniejszą sarnę i postanowił od razu zaatakować. Drugiej takiej okazji może już nie być. Najpierw postanowił się po cichu skradać. Gdy będzie wystarczająco blisko zaatakuje. Jimmy skrada się bardzo szybko. Już był wystarczająco blisko by wreszcie zaatakować. Przybrał pozycję bojową i zaczął biec w stronę ofiary. Nagle ugiął łapy i skoczył. Był bardzo wysoko, dobrze skakał. Pokazał pazury i dalej wpatrzony w sarnę rzucił się w jej stronę.

Viktoria

Dorosła sarna spojrzała na Jimmy'ego przerażona i zaczęła uciekać. Jej córka nawet nie wiedziała co się jej matce stało. Chciała ruszyć w stronę matki, lecz poczuła jak ktoś wbija w nią swe pazury,a później przygniata ją swym ciężarem. Spojrzała na agresora. Jimmy uśmiechnął się delikatnie. Sarenka próbowała wyrwać się spod samca, lecz ten szybko przegryzł jej krtań i ta zastygła w bezruchu... Jimmy wstał i spojrzał na niebo. Już leciała do niego Viktoria.

- Gratulacje. Szybka śmierć. Ale pamiętaj, że gdyby była to starsza sarna szybko by uciekła. To są sprytne i zwinne zwierzęta, więc wpierw trzeba dojść do nich jak najbliżej się, a później zaatakować - wymamrotała swym zachrypłym głosem. Wzbiła się delikatnie w powietrze i przysiadła na gałęzi drzewa, bacznie coś obserwując. Nagle zeskoczyła z gałęzi i rzuciła się na coś co siedziało w trawie. Przegryzła temu czemuś krtań i podniosła do góry. Był to zając, po którym spływała jego własna krew. Viktoria oblizała kły. - Pierwszym testem, który chciałam zdać był na Łowcę. Jeśli chodzi o polowania jestem dobra, ale gorzej z częścią teoretyczną. No, chodźmy do spiżarni zanieść zdobycze. Poczekam tam na Ciebie i powiem co z Tobą dalej będzie - rzuciła i ponownie wzbiła się w powietrze. Wadera zaczęła się oddalać, aż w końcu zniknęła z pola widzenia Jimmy'ego.

z/t

Christopher

Jimmy spojrzał w górę - No i co jeszcze? - spytał niby Boga. Wziął w zęby sarnę i rzucił ostatnie spojrzenie uciekającej matce. Wiatr zaczął wiać jakby silniej.. wreszcie może wystawić twarz, by on mógł łaskotać Jimmy'ego po twarzy. Zaczął biec, po chwili zniknął za zielonymi krzakami. Został tu po nim tylko zapach.

z.t