Dolina marzeń i snów

Mekari

Mekari spojrzała na małą smoczyce. - To dlaczego się chowasz w ceniu? - zapytała, a na jej pysku pojawił się uśmiech. Zamachała skrzydłami. Zaczęła robić miejsce na ognisko. Wzięła trochę jakiś kamieni i zrobiła z nich krąg, a następnie ułożyła gałęzie i różne patyki. Dmuchnęła i pojawił się ogień. - No teraz to przynajmniej cieplej będzie. - powiedziała.

Scentia

Zdezorientowana pokręciła łbem. Nie mogła tu zasnąć. Zbliżyła się do ciemnego wilka. Kiwnęła mu głową, wlepiając w niego swoje wielkie, niebieskie oczy.
- Jestem Scentia, a ty? - Usiadła, pomachując ogonem zakończonym czarnym wachlarzem. Ciekawiły ją inne istoty, prawda. Smoczyca przekrzywiła lekko głowę, czekając na odpowiedź. Zerknęła na Shaeerę. Była bardzo kolorowa. Scentia była szara. Szara i tyle. Wyróżniały się tylko te niebieskie paski.

Straszny brak weny >.<

Shaeera

Sha spojrzała na smoczątko i podeszła do niego. - Jestem Shaeera - powiedziała do niej. Znów klapnęła na cztery litery i się uśmiechnęła. Zamachała ogonem, jednak po chwili położyła się. Sha nie zwracała na tamtą starszą smoczycę.

Mekari

- " Widać, że nie jestem tutaj mile widziana. " - pomyślała. Było jej trochę smutno. Prawie nikt nie lubił smoków. Mekari już myślała nad tym jak stać się wilkiem i czy to w ogóle możliwe. Rozłożyła skrzydła i wyleciała z tąd bez pożegnania.

z./t

Shaeera

Sha spojrzała na smoczycę, której potem nie było i wstała. - Ja już muszę iść - powiedziała i uśmiechnęła się, a po chwili zaczęła dreptać samodzielnie do wyjścia. Zamachała ogonem, a następnie znikła za cieniem. Nawet już nie była widać blasku jej łusek. Znikła całkowicie i wyszła.

zt.

Scentia

Scentia została sama. Nikt przynajmniej nie przykuwał jej uwagi. Mocno odepchnęła się łapami od ziemi, machając mocno skrzydłami. Nie był to zbyt majestatyczny lot, ale mimo to musiała ćwiczyć. Niepewnie manewrując w powietrzu, opuściła to miejsce.

Jeny... To straszne -_-

Zoe

Zoe przywlokła się tu powoli. Z pyska kapały jej łzy.
-Ja tylko chciałam mieć pierwszy raz w życiu urodziny.-szeptała cicho. Usiadła i zaczęła dalej płakać.

Brak weny -.-

Carly

Na niebie leciała za dwoma gołębiami szkarłatna wilczyca, z wesołym uśmiechem na pysku. Gołębie były - czarny i biały. Istota ta była wyjątkowo wyraźna na niebieskim niebie. W jej roziskrzonych, bursztynowych oczach odbijało się słońce. Wtem Carly usłyszała płacz. Uśmiech z jej pyska z nikł. Zapikowała w dół i wylądowała niedaleko Zoe. Złożyła skrzydła i poklepała lekko po karku młodą samiczkę. - Hej. Coś się stało? - spytała, poruszając ciekawsko uchem.

Zoe

Zoe przestała płakać i ukradkiem otarła łzy.
-Nie, nic.-powiedziała, odwracając się do wadery.
-Jestem Zoe.-na pysku wilczycy pojawił się nikły uśmiech. Chciała... Nie ważne.

Carly

- Ja jestem Carly - odrzekła, siadając. Zerknęła w niebo, na którym krążyły gołębie. Jej gołębie, odwieczni towarzysze. Wkrótce przysiadły na jej barkach. - Mnie możesz powiedzieć - zapewniła, uśmiechając się zachęcająco. Tak, ostatnio zauważyła, że wiele problemów rozwiązuje, nawet nie mając o tym pojęcia..

Zoe

-Miło mi.-odpowiedziała.-Nic wielkiego się nie stało. Dzisiaj mam urodziny. Dla mnie bardzo ważne. Bo dziś stanę się Dorosłą. Będe podejmować już wielkie decyzje i takie tam.-Zoe otarła łzy do końca.

Carly

- Ah, tak. Rzeczywiście, ważny dzień - Carly nie pamiętała, żeby kiedykolwiek obchodziła urodziny. Chyba w jej watasze była podobna tradycja. Tak zwany Rytuał Przejścia dla szczeniaków, które wchodzą w dorosłość. Niestety, podobne obrzędy przepadły, bo jej wataha została wytępiona. Zostało tylko kilku na świecie. Kilku takich rodu Fabiano. Choć tylko ona używa tego przydomku, jako córka Alfy. - W takim razie, dlaczego płaczesz? Powinnaś się cieszyć.

Zoe

-Eee nic takiego. Po prostu nic. Dla mnie urodziny stały się niczym odkąd... Od dawna. Nic na to nie poradze. W naszej watadze nie istaniało coś takiego jak ,,urodziny".-powiedziała Zoe wpatrując się w ziemię. Nie chciała patrzeć waderze w oczy.

Carly

- Hmm, może zrób coś, co zawsze chciałaś zrobić? Spotkaj się z przyjaciółmi, rodziną? Tak, by ten dzień sprawiał ci przyjemność i żebyś go długo wspominała - zaproponowała skrzydlata, owijając łapy ogonem w złote wzory. Rytuał Przejścia to raczej nie były typowe urodziny. Raczej szczeniak pokazywał co potrafi w profesji, którą chciał osiągnąć w przyszłości, walczył z rówieśnikami. Wtedy nauka dorosłości była wysoce zaawansowana.

Samuerian

Wtedy przybył Samuel. Widząc Zoe, wskoczył za pobliskie drzewo i zerwał garść roślin. Pod wpływem zaklęcia wypowiedzianego przez wilka zmieniły się one w Bukiet fioletowych tulipanów. Mag podszedł do swej uczennicy i wręczył jej kwiaty.
- Proszę! To z okazji urodzin! - powiedział z uśmiechem.

Carly

Carly zaśmiała się. - Widzisz? Ktoś pamięta - rzekła z uśmiechem do młodej samicy. Machnęła ogonem, zerkając na białego gołębia, a potem na czarnego, siedzących na jej barkach. Hm, ostatnio się nie odzywały.. Nie wskazywały jej odpowiednich decyzji. Ostatnio nawet rzadko z nią latały.

Zoe

Zoe siedziała i wpatrywała się w Samuela.
-Ale jak...-zaczęła, ale szybko się uśmiechnęła.-Dziękuje.-powiedziała podchodząc do niego i przytulając go (przyjacielski uścisk).

Samuerian

- Oj tam, oj tam, nie ma sprawy. - powiedział z uśmiechem Samuel niemal przyduszając Zoe w swoim uścisku. - No, to jak zamierzasz spędzić ten piękny dzień? - spytał wesoło uśmiechając się również do towarzyszki swojej uczennicy. - Impreza? Skok na bungee? Prezenty? - zgadywał.

Zoe

Zoe zaśmiała się, wąchając kwiaty. ,,Piękny zapach" pomyślała.
-Nie wiem. Narazie moje plany skończyły się na przybyciu tu.-powiedziała uśmiechając się znowu. Pierwszy raz w życiu dostała jakiś prezent w urodziny.

Samuerian

- No, to moja miła nie można zostawić tego dnia samemu sobie. - oznajmił radośnie Samuel. - Co chciałabyś robić w urodziny? Obiecuję ci, że zrobię wszystko by to załatwić... W granicach rozsądku rzecz jasna. - powiedział. - Masz może ochotę na jakiś niezwykłe zwierzę? Tęczowego kucyka? Albo coś fajnego do jedzenia? Truskawkowe banany? - propozycje w wykonaniu Sammy'ego.