Dolina marzeń i snów

Zoe

-To od czego zaczynamy? Może... Aport?-zapytała Zoe, wyciągając suchą bułkę z torby. Fawkes spojrzał na przysmak i nastroszył pióra. Wydał z siebie cichy pisk.

Samuerian

- Może być aport. - powiedział Samuel podnosząc patyk i rzucając go przed siebie. - Aport, Fawkes. - rzekł i w celu prezentacji pobiegł po kijek i wrócił z owym przedmiotem w pysku. - Teraz ty. - dodał wskazując na ptaka. Rzucił patyk. - Aport, Fawkes. - powiedział znowu wbijając w wróblowatego feniksa przenikliwe spojrzenie.

Zoe

Fawkes niechętnie poleciał po patyk i powoli wrócił z nim, oddając go Samuelowi, po czym podleciał do Zoe, która dała mu kawałek bułki.
-Dobry Fawkes, dobry!

Samuerian

Samuel wziął patyk i poklepał ptaszysko po głowie.
- Widzisz. Chcieć to móc. - powiedział i zaśmiał się. - No dobrze, więc ja już was zostawię. Mam jeszcze coś do załatwienia. - dodał i mrugnął do Zoe. - Coś mi mówi, że jak się spotkamy następnym razem, to będziesz już po teście. Zaliczonym. - rzekł z uśmiechem i powolnym krokiem oddalił się... gdzieśtam.

zt.

Zoe

Zoe również się uśmiechnęła. Będzie musiałą zdać test. Inaczej... Samuel pomyśli, że jest do niczego. Podniosła patyk i zagwizdała.
-Fawkes, choć!-zawołała i poszła odstawić kwiaty do jakiegoś wazonu.

zt.

Yakan Kasho

I to miejsce postanowił swoją niesamowitą obecnością zaszczycić Yakan. Szedł powoli, uważnie obserwując wszystko, co się wokół niego działo. Na pysku wilka błąkał się lekki uśmiech, właściwie nie wiadomo czym dokładnie spowodowany. Samiec w końcu zatrzymał się i pozwolił sobie na chwilę odpoczynku - usiadł na trawie, wpatrując się spokojnym wzrokiem przed siebie.

Lucifer

A i przydreptał tu Lucuś. Z delikatnym uśmieszku na pyszczku przemierzał najróżniejsze doliny i cuda, które oferują, a zmęczony dłuższą wędrówką postanowił przysiąść właśnie w tym miejscu. Gdy zobaczył, że nie jest tutaj sam postanowił podbiec do ów osobnika. To też zrobił.
- Hejka! - wydawał mu się dziwnie znajomy. Może to i chcący go oszukać umysł, a może naprawdę skądś go znał. No, jest jeszcze możliwość, że po prostu mu kogoś przypomina.

Yakan Kasho

Yakan, widząc szczenię, które właśnie pojawiło się na polanie, posłał mu uśmiech i odpowiedział:
- Dzień dobry - widząc, że młody jest raczej wilczkiem o sympatycznym usposobieniu. Ostatnio stwierdzał, że niewiele takich wilków spotkać można było w krainie - większość była dziwnie zdenerwowana i niemiła.

Lucifer

Na szczęście basior nie miał jeszcze okazji poznać tych złych, czy choćby zdenerwowanych wilków, choć spowodowane jest to tym, iż jest tu niezwykle krótko, z pewnością zdąży jeszcze poznać kilka złych charakterów.
- Jestem Lucifer, miło mi. - Lucyferiusz wypiął dumnie pierś, jak gdyby nagle zmieniając nastawienie do swego imienia. Teraz przyszło mu do głowy udawanie ojca, gdyż po ujrzeniu Yakana od razu nasunął mu się na myśl. Dziwne.

Yakan Kasho · Wysłany: Czw 18:10, 01 Mar 2012 Temat postu:

- Witaj, Luciferze - powiedział Yakan, spoglądając z uśmiechem na szczeniaka. - Jestem Yakan, miło mi cię poznać - dodał, stwierdzając, że również wypadałoby się przedstawić. Młody wilk sprawiał wrażenie interesującego osobnika, więc Yakan posłał mu zachęcający uśmiech, jakby chciał namówić go na rozpoczęcie jakiejś ciekawej pogawędki.

Lucifer · Wysłany: Sob 14:41, 03 Mar 2012 Temat postu:

/Tylko jak to zrobimy? Yakan jest starszy od Lucifera, więc gdy ten się urodził go już nie było. Może po prostu ojciec mu kiedyś o nim wspominał i stąd się dowiedzą, ze są braćmi? c:/

Wilczek spojrzał podejrzliwie na wilka. Yakan? Dałby głowę, że skądś to imię kojarzy, choć aktualnie nie mógł sobie przypomnieć skąd.
- Znamy się? Twe imię wydaje mi się być znajome. - odrzekł, cały czas uważnie przyglądając się basiorowi. Uszy postawione miał na sztorc a ogon falował niespokojnie. Kiedy u się coś wydaje, to często okazuje się to być prawdą, stąd tyle uwagi.

Xaert

Powoli, nieco ociężale, w stronę miejsca tego taszczył swe ciało pewien młodzian. Zwieszony smętnie łeb tkwił niewzruszony, podkulony zaś ogon przylegał ciasno do tylnych części ciała, nie poruszając się nawet w stopniu minimalnym, jakby doczepiony niczym u Kłapouszka z Kubusia Puchatka. Zatrzymał się. Dolina Marzeń i Snów? Cóż naszego niewielkiego Xaerta tutaj przywiało? Nazwa? Niekoniecznie. Jakoś stracił chęć do jakiegokolwiek marzenia. Wyrósł. Marzenia są dla frajerów! Usiadł na trawie, z niesmakiem ślizgając się chłodnym spojrzeniem żółtych ślepi po okolicy.

Seshru

Przyszła tutaj przez przypadek, po prostu zwiedzała krainę. Szła dumnym krokiem wysoko trzymając głowę, na której siedział kurczak. Starała się iść tak żeby flaga na jej szyi była widoczna. Niech podziwiają. Po chwili zauważyla ciemnego wilka, podeszła do niego dumnym krokiem i usiadła starając się żeby flaga rzucała się w oczy.

Xaert

Obserwował ją kątem oka. Od razu zaklasyfikował ją do istot nadętych czy wywyższających się, takie bowiem sprawiała wrażenie - przynajmniej w jego oczach. Nieszczególnie jednak przywiązywał do tego uwagę, bo i po co? Była mu absolutnie obojętną. Zerknął krótko i przelotnie na flagę, krzywiąc się pogardliwie, dostrzegając, jak ta uparcie stara się eksponować ów symbol. Do tego kurczak na łbie? Kto to wymyślił, przecież kurczaki się zjada! Parsknął jedynie z dezaprobatą, zbliżając się w stronę jasnej wilczycy i jej pupila. Wyciągnął kark i kłapnął zębiskami tuż - tuż obok żółtego ptaszęcia, po czym odsunął łeb i prychnął niezadowolony.
- Nie wiesz, że nie wypada bawić się jedzeniem? - mruknął złośliwie i nieco zapewne kąśliwie w stronę nastolatki.

Seshru

Przyzwyczaiła się już do tego, nie spotkała jeszcze wilka, który nie uważałby kurczaka za obiad.
- Nie wiesz, że kurczaki nie są zdrowym posiłkiem? Za dużo tłuszczu i innych takich. -powiedziała normalnym głosem, po prostu ostrzegała wilka, że długo nie pożyje żywiąc się takimi zwierzętami. Stwierdziła, że spróbuje zachowywać się "normalnie". Chociaż po chwili przypomniała sobie, że ów wilk straszy jej zwierzątko. Myślami atakowała wilka i rozszarpywała go na kawałki. Nie zrobiła jednak tego, siedziała jedynie na trawie. Zwróciła czerwone oczy w stronę wilka, nie wyrażały nic, po prostu obserwowała kto do niej coś powiedział.

Xaert

Niewiele zrobił sobie z uwagi wilczycy. Tłuszcz? Cóż, cholesterolem się będzie przejmować jak będzie już stary, brzydki i zdziadziały. Na razie nie myślał nad tym, co zdrowe, co zaś szkodliwe. Usiadł naprzeciwko tamtej, kątem oka obserwując poczynania żółtej plamy, prezentującej się pomiędzy białym futrem na głowie wilczycy.
- Faktycznie, skoro dotykałaś tego ścierwa, nie tknąłbym za żadne skarby - rzekł całkiem beznamiętnie, niedbale wzruszając barkami. Jego żółte ślepia utkwiły nieco bezczelnie czy dobitnie na szkarłatnych oczętach tamtej, a pysk nie wyrażał żadnych emocji. Jedynie jego oczy błyszczały w niecodzienny sposób, żółtą swoją barwą odznaczając się wyraźnie na tle czarnego futra basiora. Po chwili lewy kącik ego warg uniósł się nieco, w cynicznym grymasie, przez niejednego nieuważnego mylonym z uśmiechem.

Seshru

- Taa... też bym nie dotykała rzeczy, które sam wcześniej dotykałem, ale nie mam wyboru. - stwierdziła szczerze.
Na chwilę wstała, strzepnęła kurczaka z głowy na plecy i usiadła, zwierzątko więc spadło, a ona za pomocą ogona przeniosła je obok swojej łapy.

//dzisiejsza pogoda mnie dobija, więc sorry za dziwne, bezsensowne posty//

Xaert

/ nie ma sprawy, też mi zbyt gorąco XD /

Chwila... Xaert parsknął szczerym, aczkolwiek wyraźnie cynicznym śmiechem. Przystawił przednią, prawą łapę do boku głowy, wykonując nią kilka kółek - sugerując tym samym, że z głową Seshru jest coś nie do końca w porządku.
- Wybacz, ale masz jakieś zaburzenia osobowości, problem z określeniem własnej płci? - mruknął, postawiwszy łapę na podłożu. Zawsze stabilniej i bezpieczniej, opierając wszelkie kończyny na podłożu. Jego ogon potoczył się niespiesznie po trawie w stronę tylnych łap samca, po czym zamarł w bezruchu. Dziwne to było stworzenie, to jasne z kurczakiem obok kończyn. Posłał krótkie i przelotne spojrzenie w stronę żółtego kurczaczka, po czym zawiesił wejrzenie żółtych ślepi na facjacie jasnej istoty.
- Jak Ty w ogóle masz na imię? - warknął beznamiętnie, unosząc lewą brew. Cynizm chwilowo jakby zniknął, odszedł w niepamięć, niemniej jednak nie odbiegł daleko - przyczaił się gdzieś w powietrzu, by w razie potrzeby powrócić.

Seshru

/sorry, internet siadł/
- Seshru. - powiedziała leniwie, po co mu to było? Nie wiedziała, ale nie interesowało ją to. Chciała się go spytać cóż to jest ta "płeć", ale wolała tego nie robić.

Xaert

/ nie ma sprawy :D /

Parsknął. Typowe. Uniknęła odpowiedzi na pierwsze pytanie. Aha. Zabawnie, istota, która nie wie, czy jest facetem, czy też babą. Zaśmiał się szyderczo, bynajmniej wcale nie cicho. Zmierzył ją uważnym spojrzeniem jaśniejących ślepi o barwie południowego słońca, po czym pokręcił łbem.
- Jesteś chłopakiem czy dziewczyną? - mruknął, unosząc jadowicie lewy kącik warg. Nie, żeby jakoś w sposób szczególny go to interesowało, po prostu... wynalazł idealny powód, aby się z kogoś ponabijać. Nie dość, że ma jakieś dziwne znaki u szyi, to w dodatku łazi z kurczakiem i nie wie, co posiada pomiędzy tylnymi łapami. Jakież to urocze...