Dolina rzeki Wilczy Kieł

Kihe

Przyjrzał się dokładniej wilczycy. Był zamyślony więc nie zbyt dobrze słyszał co mówi Diana, ale odpowiedział:
-Aha. miło mi Cię poznać ;).
Teraz pomyślał -Przecież jak ja się przedstawiłem to ona też mi się przedstawi. Chyba nie jestem w błędzie?.-Zapytał sam siebie. Siedział obok niej i patrzył na nią.

Chris

Odwróciła łeb i spojrzała na Kihe. Po chwili uśmiechnęła się lekko.
- ... Dlaczego tak na mnie patrzysz ? -. spytała i uśmiechnęła się do niego. Zaczęła machać puszystym ogonem.

Kihe

- Zawsze tak się gapie jak rozmawiam z kimś kogo dopiero poznałem.
Po tych słowach przymknął oczy i wsłuchiwał się w różne odgłosy.

Chris

Uniosła lekko brwi ...
- Aha ... -. odparła tylko i odwróciła łeb. Zastrzygła uchem i uniosła ogon.
- Do jakiej watahy należysz ? -. spytała.

Kihe

- Do watahy Nocy, a Ty?
odpowiedział i przy okazji od razu się zapytał. Otworzył oczy i westchnął. Nastawił uszy w stronę jeziora, a kątem oka przyglądał się Dianie.

Sammaria

Weszła.
Położyła się na pobliskim głazie.Oparła łepek na łapach i rozmyślała.

Kihe

Obrócił głowę i zobaczył Sammarię:
-Sammaria
szepnął. Nie wiedział czy podejść do niej czy nie, był w kropce. Pomyślał
-Jak mnie zauważy to przyjdzie, mam nadzieje.
Po tych słowach obrócił na chwilę łeb, a po chwili znów spojrzał się do przodu.

Chris

- Ja ? ... Ja jestem samotnikiem -. odparła. Machnęła lekko łbem i mruknęła coś pod nosem.
- Dobrze ... Na mnie już czas. Ale mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy -. powiedziała na pożegnanie i uśmiechnęła się do niego. Po czym wybiegła.

Sammaria

Sammaria wstała.Rozglądnęła się wokoło.Był Kihe.Podeszła do niego i rzekła:Hej.Co ty tu robisz? - i usiadła koło niego.

Kihe

- A nic. Tak sobie tu przyszedłem.
Odpowiedział trochę nieśmiało. Machnął lekko ogonem i na chwilę wstał. Postał chwilę i znów wrócił do pozycji siedzącej.

Sammaria

Sammaria popatrzyła na niego.Był dla niej wszystkim.Spojrzała w niebo i zamknęła oczy.

Kihe

Kihe mruknął coś pod nosem i położył się. Leżał przez około 10 s, a potem wstał. Nie wiedział na jaki temat zacząć rozmawiać z Sammarią.

Sammaria

Sammaria otworzyła oczy spojrzała na Kihe jeszcze raz.Nagle przypomniała sobie że musi się spotkać z przyjaciółką.Liznęła Kihe w policzek i usiadła na kamieniu zastanawiała się czy iść czy zostać.

Kihe

Uśmiechnął się do Sammari. Podszedł i usiadł obok kamienia. Zastrzygł uchem i kątem oka spojrzał się na siedząca na kamieniu Sammarię.

Sammaria

Sammaria pożegnała Kihe machnięciem ogona i wybiegła z tamtąd.

Kihe

Nudziło mu się. Położył się i zaczął o czymś rozmyślać. Następnie wstał. Stał bez ruchu. Po 5 minutach obrócił się i wybiegł z tego miejsca.

Hakann

Hakann widząc Kihe wybiegającego ku strony słońca zaczął rozmyślać gdzie udaje się dany wilk. Bez namysłu ruszył w pościg. Jednak po paru minutach Hakann stracił siły. Hakann wiedział ,że już nie dogoni Kihe więc przerwał pogoń i przy starym drzewi położył się. Swój pysk zakrył łapami. Hakann zaczął czekać na innego wilka. Podczas czekania zasnął.

VarriorReina

Przybiegła energicznie i usiadła:
-cześć-powiedziała do wilka.

Kanna

Wilczyca o niezwykłej, połyskliwej sierści wbiegła truchtem o Doliny rzeki zwanej Wilczy Kieł. Każdy krok był stawiany wyraźnie bez wysiłku, a oczy skierowane były na cudną przyrodę wiosny. Czarna plama leciała bez ustanku za podążającą wilczą istotą. To był kruk, daimon Kanny. W jednej chwili wilczyca się zatrzymała, wiatr powiał jej przyjemnie w pysk. Fioletowe drobinki, mieniące się w słońcu na chwilę pojawiły się obok owej istoty. Potem, niczym płatki kwiatów niesione przez wiatr okrążyły Hakanna. Brązowa uśmiechnęła się do młodego wilka.

Hakann

Hakan lekko otwierając oczy ujrzał wilczyce. Wstał i zaczął machać ogonem. Zapytał - Jak masz na imię ? Wilk powoli siadł.