Kraina Ostatniego Jednorożca

Nagareboshi

no to są jednorożce może się z nim pobawimy co wy na to co-uśmiechną się w stronkę rodzinki

Bridget · Gość

-Ja nie mam siły...-powiedziała-kto nam został...-rozglądała się i zatrzymała wzrok na J.D.Może ty maluszku-powiedziała i spojrzała na niego.Dobra okazja poznać ojczyma-pomyślała.

Nagareboshi

szkoda że się z nami nie pobawisz at J.D no choć-uśmiechną się czas najwyższy na zabawę ze swoim dzieckiem

Chiyo

Wszysto: trawa, drzewa ogółem rośliny zwiędło. Niebo zaszyło się szarymi chmurami. Jednorożec za to poruszył się niespokojnie patrząc z niepokojem na otoczenie.

9 ogonów oraz ugięte łapy pojawiło się z nikąd. Ziemia pękła. Cóż, zapewne zaraz będzie po jednorożcu. Warknęła gniewnie. Nie lubiła tej dużej formy. Ogony zaczęły się łączyć, z czego powstało 6. {3 małe w jeden.}

Kristal · Gość

Gdy tylko jej łapa tu stanęła wiedziała co się święci, ,,Muszę obronić jednorożca!" krzyknęła w myślach irzuciła się pędę w stronę magicznego stworzenia.zasłoniła go i zawarczała na dziwnego wilczego demona.

Chiyo

Demon wbił łapy w ziemię. {tu jest zgapa z walki Naru vs Oro. *___*!} Nagle za jednorożcem i wilczycą wyszła jedna, wielka łapa z której wyszła następna. Złapała ona przerażone magiczne zwierzę i wciągnęła pod ziemię. Druga za to odrzuciła wilczycę i też zniknęła pod ziemią.

Demon szarpnął się raz, od razu wyrywając łapy z ziemi. Tak, to już po jednorożcu. Wyciągnęła tylko spalony szkielet niegdyś pięknego zwierzęcia, z czego wzięła osmalony róg.

Kristal · Gość

Spojrzała na demona...
-Jak mogłaś!-warknęła i zniknęła robiła co w jej mocy ale cóż... jej moc nie wystarcza.

Chiyo

- Róg jednorożca. Czyli zostało tylko kilka miejsc. - wymruczała pod nosem, nawet nie pacząc za znikającą wilczycą. Zostawiła spalony szkielet i wyszła, trzymając róg w łapie.

nmg

Bridget · Gość

Podbiegła do syna i zakryła mu oczy by nie patrzył na ten okropny widok.Wiesz J.D choćmy z tąd na wilczą łąkę.-powiedziała i wybiegła.

Abaddon

Wyrwał się z objęć matki. Nie był dorosły, owszem, ale nie był też już małym, nierozumnym szczeniaczkiem... nie ruszały go takie widoki. Niechętnie podniósł się i wyszedł.

Shade

Wilczyca przyszła tutaj. Chciała chwilę odpocząć od natłoku myśli, nawet nie wiedziała jak sie tutaj znalazła. Usiadła i spojrzała przed siebie.

Szasta

Przybiegł tutaj za zapachem Shade. Stanął na przeciw niej - Hej. Coś się stało? - spytał od razu widząc jej minę i zmierzył ją wzrokiem.

Shade

- Dzieje się wiele... - powiedziała cicho. - Dzieci dorosły, nie znają nawet swojego ojca. A ja zostałam sama. - skomentowała patrząc na Szastę.

Szasta

Charknął tylko bez odpowiedzi - Na mnie zawsze możesz liczyć. Zaopiekuję się tobą i dziećmi - przygarnął ją do swego potężnego cielska - Gdzie Smith? - spytał zaniepokojony.

Shade

- Wiem Szasta. - powiedziała cicho i przytuliła się do niego. Bardzo długo go nie było. - Nie mam pojęcia gdzie jest Smith. - odpowiedziała.

Szasta

- Poszukam go a póki co będę pomagał jak mogę - przytulił ją do siebie - Jak się między wami układało? - spytał i zaszurał ogonem. - Zna chociaż swoje dzieci? - dodał.

Shade

- Widział je chwilę po tym jak przyszły na świat... - powiedziała cicho. - Nie wie pewnie, które to które... Naprawdę dziękuję.

Szasta

- To szkoda...poznałem dwa twoje szczenięta - odrzekł i spojrzał w gwieździste niebo.
- Masz kogoś teraz? Skoro Smith odszedł bezpowrotnie - dodał.

Shade

- Nie. - powiedziała. Chciała ukryć, że wciąż ma nadzieję, że jej partner wróci. - I nie będę już chyba miała. Które poznałeś?

Szasta

- Donna i Volire. - spoważniał musiał jej to wyznać. Usiadł na przeciw niej - Shade...muszę ci to powiedzieć. Nie możesz wciąż się łudzić, że Smith wróci...on...on nie żyję. Znalazłem jego ciało w lesie, przebite włócznią. - wstał wiedział, że teraz będzie chciała być sama. Bez słowa odszedł.
[ Nie wejdę jużna konto Smitha, nie wiem dlaczego. Podobno jest nieaktywne przez jakąś zawieche i raczej już nic się nie da zrobić. ;[ ]