Magiczne Zwierciadło

Samuerian

- Ważne, ważne. - rzekł Jael, a jego oczy zrobiły się wielkie niczym u małego kotka. - Czy ja nie jestem dla ciebie ważny...? Nie bój się. Wszystko się ułoży - dodał już normalnie. - Masz przecież wspaniałych przyjaciół. I jesteś jeszcze młoda. Nie ma co się rozczulać nad sobą.

Ines

-Ale ja się nie rozczulam! Mówię jak jest!- wybuchnęła i się do niego odwróciła tyłem, po czym usiadła. -Ważny? Ciebie uważam za przyjaciela... a, i ja się nie boję.- powiedziała już normalnie machając energicznie ogonem. To w lewo, to w prawo. Zdmuchnęła grzywkę z oczu. -A i owszem, jesteś ważny... chyba najważniejszy z tej całej gromadki.. zresztą.. nie każdy ma tą przyjemność mieć prawdziwą księżniczkę za przyjaciółkę, tak więc.. czuj się zaszczycony..-stwierdziła, ale nadal siedziała do niego tyłem.

Samuerian

Jael westchnął cicho. Wcześniej w ogóle tego nie zauważał, ale teraz rzeczywiście księżniczkowe cechy Anabell zaczęły się uwypuklać. Nie lubił kiedy się tak zachowywała. Zmienne nastroje to jedna z rzeczy, która mu przeszkadzała. Wilk położył się na plecach wpatrując się w niebo.

Joachim

I przyszedł tu....a raczej przybiegł. Rozejrzał się i na jego jakże uroczym pyszczku. Podbiegł do Wilka i wilczycy. Usiadł dosyć blisko nich i się im przyglądał. Ciekawe jak długo wytrzyma w takiej pozycja.

Ines

-Co ja w ogóle wyprawiam, Jael przepraszam..- powiedziała cicho. -Ja już więcej tak nie będę, obiecuję...- odwróciła się do niego przodem, zachowywała się tak jak on, znaczy on nie miał zmiennych nastrojów, ale i tak zachowywała się jak on. Nie odezwała się. Spojrzała na przybyłego wilka. -Na co się tak patrzysz?- zapytała prawie piorunując go wzrokiem.

Joachim

Spojrzał na nią i na niego - Co ty jej zrobiłeś że taka zła jest? - zapytał wilka. On jej nic nie zrobił a ta na niego krzyczy...no morze nie krzyczy, ale warczy...Joachim siedział dalej. w miejscu z poważną mina...

Ines

-On nic mi nie zrobił, to ja mam odloty..- powiedziała i wypuściła spokojnie powietrze. Jak on tak w ogóle śmiał, nie odpowiedzieć? No to już wiadomo, że chyba raczej nie zakoleguje się z nim za bardzo. -Jael, chcesz być moim pluszowym misiem?- zapytała tak jakby nigdy nic się nie wydarzyło, tak.. źle zrobiła, no ale cóż... chciała być taka jaka wcześniej. Tajemnicza, miła i wesoła. No przebiegłość jej została.. bo w końcu córka lidera gangu, ta młoda wilczyca miała się czym chwalić, lecz nie teraz. Przecież ona taka nie była, a często ją korciło. Jednak najgorsze jest to, że.. tak bardzo chciała się przypodobać Jaelowi, że jednak bardziej go do siebie zniechęcała, załamka..

Samuerian

- Pluszowym misiem? - spytał Jael. - Oj, chyba wolałbym jednak pozostać wilkiem. Złym, groźnym wilkiem. - Zły, Groźny wilk wyszczerzył swoje złe, groźne zębiska i spojrzał na nowo przybyłego. - Hmm... Co jej zrobiłem? Chyba nic, czyż nie? - spytał An.

Ines

-Hmm..? A tak, no nie, nic nie zrobiłeś.- odpowiedziała i spojrzała z uśmiechem na Jaela. -No cóż, a szkoda.. p o prostu nie mam co tulić.. muszę sobie chyba jakieś zwierzątko załatwić.- stwierdziła i spojrzała na Joachima. -Tak w ogóle, zwę się Nami.- tak racja... to nie było jej prawdziwe imię, ale... kto mógłby zgadnąć? No.. prócz Jaela, bo on to wiedział. -A ty?- zapytała.

Joachim

A mówią, że to on jest dziwny...Słuchał ich i rozdziawiał paszczę coraz szerzej i szerzej - Ja... jestem, Joh - Przedstawił się z powagą. Rzadko mu się to zdarza, no ale bądź co bądź kiedyś chyba musi spoważnieć, chociaż...

Samuerian

- A ja jestem Jael. - powiedział Jael. Nie miał pojęcia dlaczego Anabell przedstawiła się jakimś obcym mu imieniem, ale skoro miała taką potrzebę to on nie zdradzi tego, że Anabell nazywa się Anabell.

Ines

-Tak właśnie, Jael to mój... ch... brat!- powiedziała z tryumfem i przytuliła swojego "braciszka" wesoło machając ogonem. Dobrze, że ugryzła się w język, miała powiedzieć, że jest jej chłopakiem. A co do imienia..tak, ona miała powód aby przedstawić się jako Nami. Po prostu.. musi ćwiczyć swe umiejętności szpiegowskie, no w końcu to jej cel życiowy, tak wiec.. ale cii!

Samuerian

- Emm... Tak. - powiedział Jael nieco zdziwiony zachowaniem Anabell. Ach, kobiety... Wilk uwolnił się z uścisku swojej nowej siostry i uśmiechnął się. - No to co, siostrzyczko? Cóż chciałabyś robić?

Ines

-A co radzisz braciszku?- zapytała głosem słodkiej, niewinnej dziewczynki i się uśmiechnęła również słodko i potulnie, w końcu jest jego młodszą siostrą nie? No chyba młodszą, ale siostrą. A siostry powinny być miłe, słodkie, urocze i niewinne, takie jak teraz Anaś.

Samuerian

- Ach, siostro, nie mam pojęcia. - powiedział. - Jednakże pozwól, iż się teraz oddalę. - dodał. Poczuł się zmęczony, potrzebował... drzemki. Taak... drzemka będzie super. - Więc żegnajcie wszyscy obecni - powiedział machając do wilków niczym król do plebsu (xd). Podszedł do lustra. Kanapka - pomyślał i po chwili już wcinał jedzonko. Po zakończeniu konsumpcji młody wilk wlazł w lustro i zniknął.

Ines

Prychnęła pod nosem gdy Jael ją opuścił i usiadła patrząc na Joachima. -Wiesz.. też się zmywam.. -stwierdziła mniej już zadowolona i się podniosła. -Nara..- rzuciła i przeszła przez zwierciadło, już jej tu nie było.

z/t

Nuclear

I oto właśnie przyleciał tu Nuclear. Witam wszystkich, do diabła!-Krzyknął na trzeźwo i normalnym głosem. Był po prostu trochę 'stuknięty' w tej chwili. Usiadł i czekał na bieg wydarzeń. Patrzał na wilki. Podleciał w górę i postanowił pooglądać świat z lotu ptaka. Ale tu... Dziwnie.-Powiedział do siebie i krążył nad krainą. Kochał zwiedzać takie... Dziwne miejsca. A tu mu było wyjątkowo... Dziwnie.(xD). Krążył dalej. Nikt dotąd jeszcze nie nadchodził. Chciał tak bardzo się komuś naprzykrzyć, a najbardziej tej wilczycy nad Zimnym Wodospadem. No cóż. Latał sobie dalej.

Ederoth Delacroix

//Nuc: Jesteś gryfem, tak?//

Magiczne Zwierciadło? Nie, jedynie nic nie warta plotka, prędzej czy później sponiewierana przez rozsądnych... A może jednak? Może owe lustro posiada jakaś moc - tyle osób tu przybywa, tak więc musi w nim tkwić coś niezwykłego. Zbliżyła się do tafli zwierciadła. Dotknęła go nosem. Nic. Nic się nie stało, lustro takie jak każde... Parsknęła pod nosem na znak pogardy i przysiadła blisko misternego przedmiotu.

Nuclear

//Tak!//

Nuclear nagle zleciał na ziemię. Opadł niby wystrzelony pocisk. Był tylko huk i lekkie zatrzęsienie. Zaśmiał się trochę. Zobaczył nagle jakąś dziwną istotę. Nie interesowała go jednak zbytnio. Kim jesteś?-Zapytał tylko i zajął się czym innym, a mianowicie-polowaniem na upierdliwego królika. Jak go w końcu złapał, to jednym kłapnięciem dzioba cały zając znikł. O tak. Nuclear nie był mały, lecz prawie wielkości... Jakiegoś drzewa nie za wysokiego, chyba na parę metrów(Pięć?). Uciadł i spojrzał na wilki. Głowił się, co to za istotki dziwne i dlaczego są mniejsze od niego. Przekrzywił swój łeb i patrzał ze zdziwieniem. Nagle jednak zobaczył i przy jednej istocie lustro. Było normalne jego zdaniem, aż zakłapał dziobem na znak niezadowolenia.

Ederoth Delacroix

-Nie powinno cię to interesować, pachołku. - rzuciła oburzona. A gdyby tak każda postronna persona miała szansę się tego dowiedzieć? Ed nie miała zamiaru szastać swoją tożsamością na wszystkie strony. W szczególności jakiemuś dziwadłu, z dziobem zamiast pyska. Pióra? Phi. W pióra powinny odziewać się dostojne damy, powinien być to luksus dla wybranych. Tymczasem nosi je byle gryf, szczycąc się nimi przy każdym ruchu. Ederoth przewróciła oczami i odwróciła w druga stronę.