Plantacja róż

Caro

- Bardzo mi miło was poznać - oznajmiłam - tak, widoki są naprawdę przepiękne, jednakże latem zapach róż jest naprawdę nadzwyczajny -
Darkness czuła zaszczyt że mogła poznać betę Watahy Wiatru, szamankę oraz dumnego członka tejże watahy. Uśmiechnęłam się szczerze do innych.

Cóż, dark nadal żyje i jest ^^

Karenaj

Skinęła jej głową. Uśmiechnęła się szczerze.
-Cóż, nie byłam tu ni latem ni wiosną, więc nie wiem, ale zapewne masz rację. - powiedziała i przesunęła się delikatnie do tyłu, by wszystkich widzieć dokładniej. Dostrzegła zmieszanie wilka.
-Mu, to o czym rozmawialiśmy, nie martw się tym. - Zmrużyła lekko oczy w szczerym, promiennym uśmiechu. - Powiedziałam Ci, powinieneś robić co czujesz. zmartwiłam się troszkę, ze to może moja wina, ale na pewno nie mam żadnych pretensji do Ciebie!
Cofnęła się dwa kroki w tył i zaproponowała wszystkim:
-Może usiądziemy?

Akeli

Spojrzała na Karenaj i na Mu, po czym usiadła. Owinęła łapy ogonem i zdmuchnęła grzywkę z oczu patrząc na wszystkich tu obecnych. Ciekawiło ją tylko jedno, czemu Mu myśli nad tym aby odjeść z ich watahy? Postanowiła te przemyślenia jednak zostawić na później. Może znalazłaby jakiś temat, ale o czym można by tu pogadać? Ano właśnie to był problem, bo nie mogła znaleźć żadnego tematu.

Karenaj

Wilczyca nagle potrząsnęła łbem, jakby coś sobie przypomniała. Zerwała się na równe łapy z okrzykiem
-Fri! - Jej oczy były wielkie ze strachu. Obejrzała się o zebranych. - Na Heni, wybaczcie mi kochani! Właśnie przypomniałam sobie coś ważnego. -powiedziała i odwróciła się niemal na pięcie, od razu zaczęła biec. Po chwili już unosiła się w powietrzu, uderzając weń skrzydłami z ogromną siłą. Niedługo znikła zza śnieżnego horyzontu
[z/t]

Scentia

W tym miejscu rozległo się cichy trzepot skrzydeł smoczycy. No tak... Nie umiała zachować ciszy podczas lotu. Do czasu... Kiedyś na pewno będzie latała perfekcyjnie. Była tego pewna. Wylądowała na zimnym śniegu.
- Ajajaj! - Zawołała, przeskakując z łapy na łapę. Nie lubiła zimna, ale nie chciała całej zimy spędzić w legowisku. Usiadła, rozgarniając ogonem śnieg dookoła siebie. Po pewnym czasie siedziała na twardej, zimnej trawie. Lepsze to jednak od śniegu.

Brak weny + mało czasu = ...TO! >.<

Alliance

Przez Dolinę Marzeń szła drobna, szara wilczyca o gęstej, pomarańczowej grzywie, która uniemożliwiała dojrzenie jej głęboko szmaragdowych oczu. Była maleńka, malutka, jak nowonarodzone szczenię. Jednak w środku była uśpionym, wrednym demonem. W końcu dotarła na Plantację Róż. Kwiaty słaniały się pod wiatrem i śniegiem. Jakaż rozkoszna scenka dla jej pustych oczu, zwykle o demonicznym wyrazie. Uśmiechnęła się pod nosem i zachichotała szatańsko, gdy wtem zauważyła młodego smoka. Poruszyła uchem. Usiadła pod jedną z róż, która całkowicie już opadała z sił.

Karenaj

Wilczyca przyleciała, powolnie krążąc dookoła plantacji. Nie było jeszcze wiosny, a ona znów się tu pojawiła. Tak, spodobało jej się to miejsce. Trochę żałowała, że nie jest na terenie jej watahy,. z drugiej jednak strony może to i lepiej. Osiadła na ziemi z uśmiechem na pysku i głośnym westchnieniem. Znów spojrzała na imponujący krajobraz.

Scentia

Podniosła wzrok na szarą wilczycę o pomarańczowej grzywie. Nie spodziewając się niczego, zbliżyła się do niej. Tak, była mniejsza od niej. Młoda smoczyca przed zbliżeniem się do innej istoty, zawsze szacowała z odległości jej rozmiary.
- Witam, jestem Scentia, a ty? - rzuciła oklepaną formułkę, nie chcąc wymyślać złożonych, majestatycznie brzmiących wypowiedzi. Nie chciało jej się. Usiadła dwa metry od niej, przekrzywiając lekko łeb.

Alliance

Yuki uniosła leniwie łeb na wysokość smoka. - Joł. Yuki. - powiedziała, a jej ogon zaczął się z wolna ruszać. Kątem oka popatrzyła na Karenaj, jednak było to niezauważalne przez grzywkę. Była dość zaintrygowana smokiem.

Karenaj

Dopiero po chwili wilczyca zdała sobie sprawę z obecności innych istot. Odwróciła łeb i zobaczyła szczeniaka oraz smoka. - A może smoczycę? - przeszło jej przez myśl. Podniosła się zgrabnym ruchem i z uśmiechem na pysku ruszyła w stronę stworzonek. Jednak coś odwróciło jej uwagę. Przypomniała sobie, że czekały na nią obowiązki związane z watahą, więc szybko rozłożyła skrzydła i odleciała.
[z/t]

Alliance

Yuki, widząc, że skrzydlata, intrygująca nieznajoma odleciała, a smok zawiesił się w rozmowie, skinęła Scentii pyskiem i odeszła z wolna, z tego, w jej mniemaniu, miejsca w idealnym stanie, znikając gdzieś w krzakach.

z.t

Crystal

Crystal wbiegła do Doliny Marzeń. Od razu dopadł ją słodki zapach róż. Była zachwycona tym, że mają one taki silny zapach nawet zimą. Potem jej wzrok przyciągnęły kolorowe kamyczki z których została tworzona droga. To wszystko razem wyglądało wprost przepięknie. Wilczyca położyła się na tych kamyczkach, zamknęła oczy i zaczęła wdychać słodki zapach tych uroczych kwiatków...

Mizu

Mała Mizu o białym kolorze sierści, czarnej czuprynie z różowym pasmem i szaleńczym wyrazem pyska przyszła na tereny Plantacji Róż. Od razu do jej nozdrzy doszedł mocny zapach kwiatów, który wręcz powodował u niej... katar? No można powiedzieć, że trochę. Czujnym spojrzeniem lustrowała całą okolicę zatrzymując swój wzrok na znajdujących się tu wilkach. Ostatnią wilczycą, na którą spojrzała była ta biało-niebieska. Nie spuszczała z niej świdrującego wzroku, powolnie i bezszelestnie przesuwała się w jej stronę... wręcz się skradając.

Crystal

Crystal słysząc czyjeś kroki, otworzyła oczy, podniosła się i zaczęła się rozglądać dookoła. Nagle zauważyła niewielkiego wilczka zbliżającego się w jej stronę. Uśmiechnęła się i powiedziała:
[i] - Hej! Jestem Crystal. A ty? - spytała z jeszcze większym uśmiechem. Lubiła towarzystwo innych wilków więc z radości zaczęła lekko machać ogonem.

Mizu

Mizu delikatnie oderwała się od ziemi i pisnęła niczym poparzona... Ktoś by pomyślał, że się przestraszyła jednak nie... Po prostu jeden z kolorowych kamyczków wbił jej się w poduszkę.
- Auć! Ty...! Ty...! Ty nie będę rzucała epitetami kamyku! - Krzyknęła i syknęła na niego wystawiając delikatnie koniuszek tęczowego języka... ~ Ech... Już nawet kamienie nas atakują... ~ Pomyślała i zwróciła uwagę na wilczycę, która nie dała jej się przestraszyć.
- Ymm... Dzień dobry. Mizu. - Przedstawiła się krótko i siadła na swych zacnych czterech literkach. Puszystym, długim ogonem owinęła jeden bok, aby uchronić się przed zimnem wiatru. Delikatnie przechyliła łebek w prawą stronę.

Crystal

- Mów do mnie po prostu Crystal. Nie przepadam za ,,dzień dobry". Czuję się wtedy jak jakiś Guru - powiedziała i popatrzyła na Mizu.
- Pomóc ci wyjąć ten kamyk? - spytała. Nie dziwiła się małej - ją zapewne też by zabolał mały, ale ostry kawałek skały wbity w łapę.

Mizu

- No dobrze... Crystal. Ciekawe imię. - Niby takie normalne, spotykane a jednak nie do końca... Takie znaczenie... Mizu lubiła kryształy, ale takie szlachetne! O!
- Mmm... A mogłabyś? - Spytała... Noo... Ale z czymś takim to się jeszcze nie spotkała... Zawsze musiała powiedzieć na kogoś per Pan lub Pani, a dzień dobry było zawsze... dopuszczalne, że tak to nazwę, ale cóż... Każdy jest inny. Ale Mizu coraz rzadziej mówiła do kogoś tak... oficjalnie. Coraz częściej po imieniu gdy ten ktoś się przedstawił. Bywało, że tak powiedziała... Jednakże to że wygląda jak szczenie, nie oznacza że nim jest.

Crystal

-Dzięki. No to pokaż tą łapkę - powiedziała nie czekając jednak na odpowiedź. Po prostu złapała Mizu za łapę i wyciągnęła ją do przodu. Uważnie przyjrzała się kamykowi i na chwilę się zamyśliła. Po chwili chwyciła go pazurami i powoli go przekręciła. Potem ostrożnie go wyciągnęła i odrzuciła na bok.
- I już. - powiedziała i uśmiechnęła się.

Mizu

Gdy Crystal złapała kamyk pazurami i go przekręciła Mizu nieco przymrużyła powieki i zacisnęła kły, żeby tylko nie zapiszczeć! Nie lubiła bólu, o nie... Do tego stopnia nie oszalała, żeby być masochistką... Choć w sumie... nie! Nad tym po zastanawia się później, kiedy indziej.
- Dziękuję. - Powiedziała i obdarowała Crys serdecznym uśmiechem. Położyła delikatnie łapkę na podłożu, nadal trochę bolało, ale... da się przeżyć. Ona jest wytrwała.
- Jeśli mogę spytać... Jesteś stąd? - Zadała chyba każdemu znane pytanie, ale rozmowę trzeba jakoś rozkręcić, prawda? Oblizała pyszczek tęczowym, długim językiem, aby następnie schować go z powrotem w pyszczku...

Crystal

-Nie. Urodziłam się w Krainie Dzikich Gór. Tutaj jestem od niedawna - odpowiedziała - -A ty?
Po zadaniu pytania zaczęła chwilkę rozmyślać o nazwie 'Crys'. Musiała przyznać, że całkiem podobał się jej ten skrót. Według mniej skróty imion zawsze były fajne - łatwe do zapamiętania i w ogóle...