Plantacja róż

Volire

- Nie widziałam cię tu, jak żyję w tej krainie od urodzenia - rzekła - Czyżbyś się ukrywał? - rzuciła nieco żartobliwie. Poczęła okrążac siedzącego Iku, oglądając go z każdej strony. Jej ogon raz po raz muskał subtelnymi ruchami jego ciało, jako że by wzniecając pożądanie.

Iku

-Ukrywał...? No cóż, moja droga Volire, można tak rzec. Nie pociągają mnie tłumy wilków, zgormadzone w najróżniejszych miejscach. Wolę siedzieć sam i rozmyślać. Choćby jeszcze niedawno. Miałem zamiar nie wychodzić dzisiaj z mojej jaskini, a wyszłem.-powiedział spokojnie Iku, wpatrując się w waderę.

Idziemy do Jamki Iku? :3

Volire

Nio. :3

- W takim razie nie wiedziałam, ile tracę - mruknęła namiętnie i otarła się o bok Iku. Mógł poczuc w całości jak smukła jest Volire, jak jej futro jest miękkie.. Wilczyca zatrzepotała rzęsami, odrzucając raz jeszcze grzywę na prawo.

Iku

Iku zaczął trochę szybciej oddychać. No tak, ale teraz wszyscy pewnie się na niego gapili.
-To może przeniesiemy się w moje skromne progi?-spytał, idąc wprost do swojego legowiska, cay czas odwracając się, by zerknąć, czy Volire nadąża.

zt.

Volire

Volire uśmiechnęła się jedynie, podążając za Iku. Wataha Ognia, tak? Może byc ciekawie, na równie ognistych terenach, jak i piękno owej samicy. Niedługo potem zniknęła z tych terenów.

z.t

Colin

Colin uśmiechała się do ognistego samca. Podobało jej się to jak samiec końcówkami ogonów przejechał jej po kręgosłupie.
- A więc jak się nazywasz? - zapytała przybliżając się jeszcze bardziej do samca. Jej ogon dotknął, jeden ogon od Michaela. Wadera patrzyła mu prosto w oczy.

/Brak weny\

Michael

Basior uśmiechnąłsię cwaniacko.
- Michael jestem. - przedstawił się a ten ogon któy zostaldotknięty pzez ogon Colin zaczął koncówką lekko jeździć aż od końcówki jej ogona aż po szyje i tak w kółko.

Colin

Colin zaśmiała się uroczo, a następnie uśmiechnęła się do samca.
- Uwielbiam takie imiona - powiedziała przybliżając swoją głowę do jego z uśmiechem. Jej ogon lekko splótł się z drugim z jego ogonów. Czy dobrze robi? Może. jej grzywa falowała na wietrze dodając jej jeszcze większego uroku.

Michael

Basior uśmiechnął się. Już ją miał, kiedy ta zaczęła zbliżać swój łęb do jego łba ten takze tak uczynił. W końcu ich pyski się zetknęły. Teraz basior swoimi białymi nicościami spoglądał w jej oczy. Uśmiechnął się szarmancko.
- Wiesz że jesteś piękna - powiedzial zuśmiechem cwaniaka. Reczta jego ogonów ciągle błądziłą po jej ciele.

Colin

- Nie, to ty jesteś piękny - odpowiedziała romantycznym tonem. Patrzyła raz na jego oczy, a raz na usta. Jej długi ogon oplótł samca, a następnie przybliżył go do samicy. Po chwili leżał na ziemi, a oni siedzieli bardzo blisko siebie. I głowy się stykały. Wiatr cały czas dodawał jej uroku, a patki na drzewach zaczęły śpiewać (O ile to możliwe).

Michael

Basior uśmiechnął się niczym stadionowy chuligan.
- Może...pójdziemy do mnie? Tutaj jest jakoś gwarno. - oznajmił pokazując na wszystkich tutaj obecnych. Jednym z ogonów przeczesał jej włosy czekając na odpowiedź.

Colin

- Możemy - powiedziała uśmiechając się chyrze. Zamachała delikatnie ogonem.
- Prowadź mój rycerzu - oznajmiła i puściła oczko na Enary. Na pewno jeszcze się spotkają. Patrzyła teraz tylko na Michaela i zastrzygła uszyma. Jego ogony był naprawdę bardzo przyjemne i miłe.

Michael

Basior uśmiechnął się szarmancko.
- Oczywiście królewno. - powiedział i ruszył w strone terenów Watahy Wiatru. A co mu tam!! Raz się żyje nie? Po chwili zniknąłza drzewami. z.t.

Colin

Wadera uśmiechnęła się wesoło i ruszyła za samcem. Szła tuż obok niego. Wiatr teraz wiał tek że jej grzywa leciała do przodu, ale ogon poruszał się na boki. Stawiała krok za krokiem, kołysząc biodrami. Zastrzygła uszyma by usłyszeć śpiew wiatru.

zt.

Enary

En zaśmiała się dosyć głośno. No, to ona już inna nie będzie. Biała zrobi jej swoją następczynię ale nie aż tak dobrą jak ona. Wiadomo, mistrzyni pozostać musi mistrzynią. Czyżby była pora na kolejny cel? Chyba tak. Nudził ja odpoczynek. Wstała i kołysząc biodrami zniknęła z tego miejsca.

zt

Vanoisy

Van weszła na owe miejsce. ''Ohh... Jak tu pięknie'' Pomyślała patrząc rozmarzonym okiem na widok róż. Tak, ona uwielbia kwiaty, a szczególnie najlepsze są nimi właśnie te rośliny. Wadera wbiegła na plantację, po czym przewróciła się, lecz celowo i położyła na miękkich płatkach. Ta... Nie ma co, jest szalona ale tylko 'wariaci są coś warci.'

Illiana

Illiana spacerowała to tu to tam rozglądając się po nowej krainie. Tak też przyszła tutaj. Młoda samiczka szła sobie raźnie aż natknęła się na jakąś samicę. Wyglądała miło więc postanowiła odwalić jakiś numer. Podeszła od tyłu wzięła rozbieg i....
- Cześć! -Przywitała się wskakując waderze na głowę.

Vanoisy

Wadera poczuła coś, a raczej kogoś na łubie. Podniosła się, a następnie małe stworzenie wylądowało na ziemi - Co ty w ogóle odwalasz? - Powiedziała jakby ze złością, aczkolwiek śmiejąc się pod nosem i spojrzała na Iliannę pytająco. Nie lubi gdy ktoś włazi jej na głowę. Może i jest miła dla innych lecz nie pozwoli sobie na takie włażenie. Usiadła i czekała na reakcję waderki.

Illiana

- Przywitałam się. -Stwierdziła z uśmiechem leżąc na plecach i nagle zobaczyła swój ogonek. Widząc go zerwała się na równe łapki i schowała się za wilczycą.
- Musisz mi pomóc bo on mnie znowu goni. -Powiedziała wyglądając zza niej i rozglądając się na boki.

Vanoisy

Wilczyca zerknęła na małą ze zdziwieniem, a potem wprost wypatrując tego ktosia goniącego szczeniaka - Ja nikogo nie widzę. O co caman? - Spytała patrząc za siebia na Iliannę.