Szemrzący strumyk

Elena

- I ja jestem bardzo chętna do polowania. - powiedziała wesoło. Spojrzała na Harukiego i Siomhe i zaśmiała się wesoło. - Ciekawe czy i mój syn w przyszłości będzie na mnie wpadał, albo moja córka. - uznała, że lepiej nie pytać Mastera o przeszłość. Skinęła na przywitanie synowi Siomhy i uśmiechnęła się przyjaźnie.

Haruki

Basior uśmiechnął się do niej, kiwnął jej wesoło łbem.
- Ja tak wpadam bo jestem marzycielem i nie widzę co się dzieje i gdzie idę...

Elena

- Jeszcze nie wiem jaki do końca będzie mój syn Haruki, bo niedawno się urodził. Ale to, że będzie wywijasem to mogę zapewnić już teraz, a jeśli nie on, to na sto procent jego siostra. - zaśmiała się i puściła oko do Harukiego.

Haruki

Uśmiechnął się.
- Hmmm szczeniak? Pewnie jest słodki... - zaśmiał się. No cóż lubił młode i zajmowanie się nimi. Machnął ogonem. Położył się na miękkiej trawie, słonko świeciło dosyć mocno. Podobało mu się to.

Elena

Uśmiechnęła się patrząc na Harukiego.
- Wiesz co? Marzyciele są potrzebni temu światu. Dzięki nim życie jest dużo ciekawsze. - wyszczerzyła się komicznie - No i wystarczy na ciebie spojrzeć by odkryć, że jesteś marzycielem. A wiesz po czym to da się poznać? Choćby po tym jak cieszy cię słońce.

Haruki

Spojrzał na nią swoimi oczkami. Uśmiechnął się.
- Dobrze wiedzieć że jestem potrzebny... Tak słonce daje mi dużo radości z życia... - zaciął się na chwilkę.
- Nooo... taak... - uśmiechnął się jak to on zawsze robi, basior machnął ogonem.

Siomha Lorcan

Przez parę sekund zazdrościła Evanie dzieci... rodzonych dzieci... lecz zaraz przypomniała sobie, jakie to szczęście daje jej aktualna rodzina.
-To może rzeczywiście polowanie?- spytała, widząc chęć wilków. Jakoś przekona to swoje stare dupsko, że siedzenie nie jest dobre.
Zerknęła jeszcze na milczącą Flake. Miała nadzieję, że nie będzie miała jej za złe tego, że na chwilę ją opuści. Przecież nie odejdzie daleko. Zaraz wróci.

Setha

Setha lekko pokręciła pyskiem "wybudzając" się ze swoich rozmyślań. Spojrzała na wilki, które niedawno przyszły. Jeden nawet wpadł na jej mamę. Lekko zmarszczyła nos przypominając jak Siom go przywitała. To jest jej brat?? Znów lekko potrząsnęła pyskiem wyrzucając tę myśl ze swojej głowy.
-Czy coś przegapiłam?-Spytała patrząc na inne wilki.-Jestem Setha.-Przedstawiła się i usiadła między Siomhą a basiorem, który na pewno nie jest jej bratem.

Siomha Lorcan

-O...- Siomha spojrzała na rodzeństwo.- To jest Haruki, mój syn.- przedstawiła go córce.- Tak, jak Ciebie, tak i jego przygarnęłam.- wytłumaczyła, widząc jej zdziwienie. Miała wielką nadzieję na to, że go zaakceptuje. Przecież Setha na zawsze pozostanie jej małą córeczką.

Setha

Setha jeszcze raz spojrzała na brata... Widać było, że lubi przebywać myślami, gdzieś indziej.
-Hej.-Powiedziała do niego. Nie chciała teraz przy obcych go obwąchiwać. Nie chciała by inni myśleli, że jest wariatką. A teraz czuła trzy nowe zapachy. Trochę kręciło się jej w nosie od nich. Musiała bardzo uważać by nie kichnąć.

Elena

- No to co z tym polowaniem? Bo osobiście nie jadłam kilka dni a mój partner wpadł w coś rodzaju zadumy i raczej nie mogłam na niego liczyć w pierwszych dniach po porodzie. - powiedziała i przekrzywiła nieco łeb w bok.

Haruki

- Hej. - uśmiechnął się do siostry. Grzywka opadła mu na oczy, odgarnął je szybko łapą. Czuł zapach swojej nowej siostry. Uśmiechnął się pod nosem.
- Polowanie? Pewnie ... zgłodniałem... - burczało mu w brzuchu.

Setha

Setha spojrzała na waderę. Polowanie? Zastanowiła się czy jest głodna. Cóż... Czuła lekki głód. Ale polowanie to najlepszy sposób by lepiej poznać jej nowego brata.
-Hmm... Polowanie brzmi smacznie.-Setha cicho się zaśmiała. Chciała powiedzieć "świetnie" ale wyszło jej "smacznie".-Jestem za.-Znów cicho się zaśmiała.

Siomha Lorcan

Soim odetchnęła z ulgą. Setha chyba zaakceptowała brata.
Podeszła do Flake i liznęła ją w policzek.
-Zaraz wrócę i przyniosę Ci coś dobrego.- wtuliła się jeszcze w jej sierść.- Zaraz wrócę - obiecała.
Spojrzała na chętne do łowów wilki i usmiechnęła się do nich.
-To jak?
Jej ogon majtał się na wszystkie strony.

Setha

Setha spojrzała na blondynkę. Jej mama najwidoczniej ją na prawdę kochała. Setha bardzo chciała by ktoś ją tak pokochał jak Siomha Flake. Chociaż wolała by to był jakiś basior. Znów spojrzała na waderę, która niedawno urodziła. Zastanowiła się czy kiedyś i ona będzie miała własne dzieci. A jeśli nie, to na pewno przygarnie kilka tak jak zrobiła Siomha. Tego była pewna.
-A gdzie będziemy polować?-Spytała powracając do rzeczywistości.

Elena

- Możemy w lesie sarniego stada. Niedawno sprowadziło się tam nowe stado saren. - zaproponowała fioletowa i wstała. Była na prawdę głodna.

Tailor

Tailor chodzi sobie przy strumyku. Wsłuchuje się w głos wydawany przez strumyk. To ciche popluskiwanie wody wprawia go w wesoły nastrój. Odchodzi w siną dal.

Lauri Iloinen

Nad strumyk raźnym krokiem przybył duży, złotooki wilk. Majtając energicznie ogonem, szedł wzdłuż strumienia, z delikatnym uśmiechem patrząc, jak nieskazitelnie czysta woda rwie naprzód, w każdej chwili wyprzedzając go kolejnymi litrami. Przystanął wreszcie i pochyliwszy łeb, zaczerpnął kilka łyków zimnej, orzeźwiającej cieczy i usiadł. Po dłuższym wypadzie za granice krainy był dość zmęczony.

Caro

Caro żwawo truchtała na polance obok strumyka. Zatrzymała się i napiła się wody. Zerknęła w bok i spostrzegła biało-czarnego basiora, który przystanął sobie obok strumyku. Z uśmiechem na twarzy podeszła bliżej i nie odzywając się ani słowem gapiła się w strumień szybko przeciskający się między kamyczkami na dnie.

Lauri Iloinen

O, pojawiło się towarzystwo. Kiedy wilczyca była niedaleko Lauriego, samiec spojrzał na nią pokrótce, lecz uważnie. Nieznajoma. No tak, cóż w tym dziwnego? Lauri tak niewiele czasu spędzał na szukaniu towarzystwa, że w tej krainie znał bardzo mało wilków, co czasem mu doskwierało.