Szmaragdowy Strumień

Elizabeth Angeline

Na pyszczku Elizabeth malował się coraz to większy i szczerszy uśmiech. Czyli, że będzie mogła jednak zostać Magiem? Będzie wspaniale! :3 Może nawet zmieni dla mentorki watahę na Wodę?
-Z wielką chęcią!

Viktoria

Beta ponownie klasnęła w łapy.
- A więc jeśli zobaczysz, że coś dziwnego się z Tobą dzieje to daj znać. Wtedy zaczniemy naukę - rzuciła wesoło i przecięła ogonem powietrze. Awww, cudownie! Viktoria w końcu będzie miała kogo nauczać. Wie, że Kaji ma już kolejną uczennicę, oraz że Xytheriana też ma takową osobę, lecz będzie ją miała po raz pierwszy! Kolejny plus do tego, że to ona powinna być Alfą - jest odpowiedzialna!

Elizabeth Angeline

Na pyszczek Eli wstąpiło nielada zdziwienie.
-Jak to się zmieniać?-spytała zaniepokojona. Spojrzała na swoje łapy-Raz widziałam wieczorem jak moje łapy stały sie niebieskie, ale rano znów zzieleniały.-była nieco skołowana.

Viktoria

Beta osłupiała.
- Nie powiedziałam "zmieniać", acz zobaczyć coś dziwnego... Chociaż te łapy to nie lada zagadka - rzekła spokojnie. Mhm, zmienianie koloru łap? Od tak po prostu? Dziwne i za razem ekscytujące.

Elizabeth Angeline

Elizabeth pokiwała ze zrozumieniem łbem, wpatrując się swoimi limonkowymi oczyma w ów waderę.
-Chciałabym wiedzieć coś więcej o tym, ale nie mam zbytnio czasu na takie zagadki.-powiedziała spokojnie, a jej bystre oczy wlepione były w waderę.-Sądze, że posiadam już chyba trochę wiedzy co do Magii, ale chciałabym wiedzieć o niej więcej.

Viktoria

- "Więcej", powiadasz? A więc oświeć mnie co chcesz wiedzieć - rzuciła wesoło. Po chwili poderwała się w powietrze, zrobiła piruet i wylądowała. No cóż - miała taki przypływ energii... Trzeba było go jakoś... ulotnić...

Elizabeth Angeline

-Wiem conieco o metamorfomagach, orientuje się w zaklęciach... Troszkę wiem o eliksirach. To tyle wiedzy, ile mogłam nabyć podrózując. Chciałabym wiedzieć coś, co mi się przyda chociażby na teście.-powiedziała spokojnie.

Viktoria

- Na teście... Musisz wiedzieć skąd Mag może czerpać magię, z kim najlepiej być w danej sytuacji i jakich zaklęć używać. To teoria. Później po jej zdaniu jest praktyka. Proste - rzuciła z uśmiechem. Awww, jak to miło jest kogoś uczyć. *-*

Elizabeth Angeline

-No to może zdradzisz mi, skąd Mag czerpie energię?-spytała z delikatnym uśmiechem. Usiadła i dopiero wtedy przypomniała sobie o swojej torbie. Wyciągnęła z niej pustą księge i pióro. Otwarła księge na pierwszej stronie i z piórem w łapie czekała na pierszą lekcję.

Viktoria

Viktoria uśmiechnęła się.
- Mag przede wszystkim czerpie swą energię z rdzenia, który ma w sobie. Innym sposobem jest również pobieranie tej energii z medalionów lub jakichś artefaktów. Możliwe jest też zaczerpnięcie energii z gleby. Przez nią przepływają "strumyki" energii, które możemy wydobyć. Jest jeszcze jeden sposób, lecz rzadko używany. Energię możemy wyssać z zabitych przez Nas zwierząt lub roślin. Jednak my Magowie tego nie robimy. A jeśli już to w krytycznych przypadkach - oznajmiła.

Elizabeth Angeline

Elizabeth zapisywała każde słowo, swoim drobnym, pochyłym pismem.
-Dziękuje.-powiedziała z uśmiechem na pyszczku.-A może będziemy przeprowadzać jakieś drobne lekcje? No wiesz, możesz mi pokazywać jakieś zaklęcia i czary, przedstawiać innych Magów i takie tam.

Viktoria

Beta klasnęła w łapy.
- Jasne, że Cię zapoznam z innymi Magami i czarami! To podstawa! Na pewno Cię czegoś nauczę - klasnęła raz drugi. Była taka szczęśliwa móc uczyć kogoś tajników magii! To chyba marzenie każdego Maga - mieć własne ucznia, móc mu powierzać własną wiedzę...!

Elizabeth Angeline

Ela zamknęła książkę i schowała ją razem z piórem do torby.
-Tak więc czekam. Możemy zaczynać.-powiedziała spokojnie. Wewnątrz wszystko jej podskakiwało ze szczęścia.

Viktoria

Magiczka przytaknęła łbem
- A więc powiedz mi, co Cię najbardziej w świecie interesuje. Co Cię urzeka swoją osobą. Prócz magii, oczywiście - rzekła... tajemniczo...? Można tak powiedzieć, ponieważ osoba trzecia mogłaby zostać w ogóle wybita z tropu. Tu zaklęcia, a tam już co interesuje Elizbeth. No, taki już jest Mag. :3

Elizabeth Angeline

-Eee... Nie wiem.-odpowiedziała. Jakoś nigdy nie miała okazji do rozwinięcia pasji, jedynie magia ją interesowała i tak pozostało.-Moje życie jest poświęcone magii i tyle. Na tym się kończy.

Viktoria

Magiczka westchnęła.
- Więc będzie trochę trudniej. Liczyłam, że zdołam nauczyć Cię czarów wpasowujące się do tego co kochasz, bądź przynajmniej lubisz - rzekła spokojnie. - No to inaczej: jakie czary najbardziej Cię interesują? - zapytała wesoło.

Elizabeth Angeline

-Chociaż... Jednak lubie zwierzątka. A szczególnie ptaki.-powiedziała spokojnie wadera, kładąc się. Spojrzała na swoją Mentorkę, która ze stoickim spokojem wysłuchiwała jej odpowiedzi. Podziwiała tą cechę u innych. Sama chyba nie dałaby rady wypytywać wadery, czy ona ma jakieś zainteresowania.

Viktoria

- Mhm, ptaki... - powtórzyła Magiczka. Po chwili spojrzała na liścia, który opadł na jej pysk. Zdjęła go i położyła na ziemi. - Nire hosto, aldatu zure itxura!* - krzyknęła. Po chwili zwiędła roślinka błysnęła i... zmieniła się w liściowego ptaka. Owe zwierzątko zatoczyło kółeczko, usiadło na głowie Elizabeth i się zesrało. xD i zaczęło wyśpiewywać swe pieśni. - Proszę bardzo. To jest czar z dziedziny transmutacji, czyli zmiany jedno w drugie - powiedziała z uśmiechem.

*Nire hosto, aldatu zure itxura! - Liściu mój, zmień wygląd swój!

Shawr

Władca ślamazarnie, nie spiesząc się przyszedł w to miejsce na swoich białych, aczkolwiek lekko przeźroczystych łapach. Może wydawać się to dziwne, ale wilk był zmęczony. Tylko ciekawe czym? Przecież nic póki co nie zrobił, oprócz wymiany paru zdań z jedną z duszyczek. Starzał się? Całkiem możliwe, chociaż nie wiem jak duchy mogą niby się starzeć. To wszystko jest jakieś pokręcone. Shawr musi w końcu wziąć jakąś porządną książkę o duchach i ją przeczytać, a nie tylko przeglądać obrazki, mając nadzieję, że czegoś się z nich dowie.

Szina

Wilczyca szła powoli, nie zważając na nic. Stawiała łapę za łapą, trzymając pysk w górze. <i>Zaprawdę, ładna jesienna pogoda. O!</i> Zatrzymała się, wyczuwając ektoplazmatyczne stworzenie. I to nie byle jakie, a samego wielkiego przywódce - jak mówiła jego aura. Czy jej się wydawało, czy był... zmęczony?
- Witam, witam! - zawołała, nim go ujrzała. A gdy zrobiła to drugie, pokręciła głową. Zagadka rozwiązana.

Ps. Summimasen, że tak długo, ale zapomniałam hasła...