Szmaragdowy Strumień

Deebie

- Ciekawe ile panienek już o słyszało... - zaśmiała się. - Mimo to, dziękuję - dodała po chwili. Spojrzała na mięśnie, które Rubin tak usilnie chciał wyeksponować. - Nie napinaj się tak. Ja mam w sobie Demona, więc gdy już on mnie opęta, Twoje mięśnie na nic się zdadzą - zauważyła.

Rubin

Samiec nadal napinał mięśnie, ale już trochę mniej. Jego ogon już był cały zapleciony z ogonem ślicznej wadery. Basior przysunął się jeszcze trochę.
-Po pierwsze: ze wszystkich wader jakie spotkałaś ty jesteś tą najpiękniejszą. Po drugie: od razu poznałem, ze masz w sobie demona. To było widać po twoich oczach. Są takie mroczne. Pewnie też takie jest twoje wnętrze. Lubie takie jak ty.
Oblizał się jeszcze raz gdy popatrzył na Deebie. Zaczął ją sobie oglądać od stóp do głowy. Naprawdę mu się spodobała.

Deebie

Uśmiechnęła się. Wilk był naprawdę uroczy.
- A co jeszcze możesz wyczytać z moich oczu? - zapytała spokojnie. Dobrze się czuła w towarzystwie Rubina. Jeszcze nigdy nie była tak blisko z obcym, tak naprawdę, samcem. Ba, nie tylko samcem, ale i ogólnie wilkiem.

Rubin

Basior zamyślił się i powiedział:
-Jesteś wredna. Mi to pasuje. Masz wrogów. Lubisz bitwy. Nigdy nie zaznałaś czegoś takiego jak miłość, ale ja to mogę zmienić...
Wilk przybliżył swój pysk do ucha samicy i powiedział:
-Jesteś piękna.
Odsunął swój pysk i udawając, że niechcący dotknął swoją łapą łapę wadery.

Deebie

Zarumieniła się. Podobało jej się to. Może już wcześniej powinna poznać smak miłości? Ale wtedy nie zainteresowałaby się Rubinem... Cieszyła się w duchu, że łapy ją tu doprowadziły, dzięki czemu spotkała tego samca.

Rubin

Wilk zauważył, że końcówka jego ogona właśnie splata się z końcówką ogona Deebie. Muszą mieć strasznie długie ogony.
-Zauważyłaś, że nasze ogony są strasznie długie?-zapytał wilk zalotnie. Zaczął znów patrzeć na waderę. Normalnie zaczynał ją trochę pożerać wzrokiem. Ona sprawiała, że on miał ochotę zacząć wyć z radości. Inaczej trudno to opisać.

Deebie

Tak, rzeczywiście długie ogony.
- Um, masz rację - rzuciła, po czym zaśmiała się wesoło. Teraz to ona podsunęła się w stronę wilka. Była już tka blisko niego, że nawet dzięki najmniejszemu ruchowi, dotknęli by się. Deebie, sama nie wiedząc dlaczego, bardzo chciała przytulić się do wilka. Jednak to nie było dla niej... naturalne.

Rubin

Wilk zauważył, że wilczyca się do niego przybliża. Uśmiechnął się i powiedział:
-Śmiało! Przytul się! Sam o tym myślę czy przypadkiem nie zacząć cię przytulać.
Rozłożył ramiona czekając, aż wadera w nie wpadnie.

Deebie

No, skoro Rubin sam proponuje uścisk, to dlaczego Deebie miałaby nie skorzystać z okazji. Delikatnie wtuliła się w futro Rubina. Westchnęła cicho. To było... miłe uczucie. Spodobało jej się.

Rubin

Gdy wadera się do niego przytuliła samiec poczuł motylki w brzuchu. Jego pysk zaczął się zbliżać do jej ucha. Powiedział:
-Bardzo mi się podobasz.
Po tych słowach delikatnie polizał waderę po policzku. Nie chciał być nachalny, ale ta wadera wytwarzała w jego wnętrzu taki płomień, że on nie mógł inaczej postąpić.

Deebie

Również poczuła motylki w brzuchu. Czułą się cudownie. Także liznęła samca w policzek.
- Ty tez przypadłeś mi do gustu - szepnęła. Samiec nie musiał się obawiać, że Deebie skarci go za nachalność. Jeśli taka jest jego nachalność to może być taki dalej.

Rubin

Basior gdy poczuł liźniecie po jego własnym policzku, już wiedział, że może na razie więcej. Jego łapa powędrowała pod brodę wadera i obróciła w jego stronę. Samiec delikatnie polizał Deebie blisko ust, ale nie w same wargi. Ciekawe czy kiedyś zostaną parą? Oby tak! Oby tak...

Deebie

"Motylki" czuła coraz silniej. Dodatkowo zakręciło jej się w głowie, ale jakże to było przyjemne... Pamięta, jak jeszcze przed chwilą mówiła, że żaden samiec nie zagości w jej życiu. Teraz jednak czuje, że chciałaby spędzić z Rubinem duuużo czasu.

Rubin

Samiec uśmiechnął się, ze wadera nie stawia oporu. Musiał się jeszcze chwilkę zastanowić, czy ja o to zapytać... Nagle jego usta same powędrowały do jej ust. Jego wargi złączyły się z jej wargami w długom, namiętnym pocałunku. Cały czas nie przestawali się całować. W trakcie tego pocałunku samiec podjąć już decyzje. Gdy ten pocałunek dojdzie końca on ja o to zapyta. Oby szybko się nie kończył. Samiec nie przestawał całować. Jego język bardzo chciał się wydostać na spotkanie z jej językiem, ale samiec nie i wiedział czy wolno go wypuścić.

Deebie

W pierwszym momencie Deebie lekko podskoczyła. Rubin zaskoczył ja tym ruchem. Jednak po chwili Demoniczna odwzajemniła pocałunek, cicho pomrukując. Tym razem to ona postanowiła coś zrobić. Delikatnie dotknęła język wilka swoim, wężowym językiem. Czuła się cudownie.

Rubin

Basior pokochał ja od razu i wiedział, że może ją o TO zapytać. Odważył się. Delikatnie jego język zaczął się splatać z jej językiem w namiętnym tańcu. Wilk po kilku minut odkleił się od wadery. Jego oczy świeciły z ekscytacji. Musiał TO wiedzieć.
-Muszę przyznać, że to było najwspanialsze uczucie. Chce być z tobą. Czy zgodzisz się być moją... dziewczyną?-wilk zapytał bardzo szybko, ale zrozumiale.
Zniósł by odmowę, ale był by zdruzgotany totalnie. Chciał wiedzieć teraz i tylko teraz odpowiedź wadery. Ona go pociągała.

Deebie

- Zgodzę się. Pragnę być z Tobą - szepnęła i jeszcze raz liznęła samca w policzek. Miłość od pierwszego wejrzenia, któż by pomyślał. Co się stało z tą demoniczną, bezuczuciowa Deebie...?

Rubin

Wilk od razu uśmiechnął się szeroko. Zgodziła się! Zgodziła, zgodziła, zgodziła się!
Wilk był tak uradowany, że aż zawył z radości. Po tym uczynku rzucił się na waderę przewracając ją i siebie na ziemie. Jego wargi przylgnęły do jej warg. I tak trawli i trwali.

Deebie

Deebie zachichotała, widząc do jakiej euforii doprowadziła Rubina. Cieszyła się jego szczęściem. Pozwoliła mu się przewrócić. Wiedziała, że krzywdy jej nie zrobi, a raczej mogła oczekiwać czegoś cudownego. Kolejny pocałunek... Czuła się coraz cudowniej.

Rubin

Wilk zaczął całować samicę po pysku coraz namiętniej. Po kilku minutach przestał i powiedział:
-Pójdziemy do ciebie?
bardzo chciał pobyć z Deebie sam na sam. I poznać ją głębiej.