Zakątek myśli.

Sephira

Zagryzła kły. Ledwo powstrzymywała się od rzucenia się z kłami na demona.

Smith

Warknął teraz głośniej - Co chcesz od niego w ogóle jak przejęłaś nad nim kontrolę? - głuchy warkot rozległ się po lasku.- Skrzywdź go a chociażby poświęcę własne życie za niego żeby z tobą walczyć - mruknął przez szeroko otwarte kły.

Kyuubi · Gość

- to jest łatwe. niestety, nadal mam posiadacza. jednakże zrobię coś innego z twoim bratem. - spojrzała na Sephirę. - więc jak, walczysz za zemstę?

Sephira

Nie podpuszczaj! -warknęła przez zaciśnięte kły. -W ogóle wynoś się z tąd!

Kyuubi · Gość

- oszczegam, że jedyne miejsce gdzie mnie znajdziesz to tereny mojej watahy. miej się na baczności. - odwróciła się na pięcie. dziewięć ogonów szurnęło o ziemię po czym podniosło się i zamarło. wilczyca ruszyła przed siebie, uśmiechając się szyderczo.

Smith

Warknął głośno za nią i pochylił pysk ku samej glebie, ale powstrzymał się i przytulił do siebie Sephire. Mruczał coś pod nosem...

Kyuubi · Gość

ale ona jeszcze nie odeszła. prychnęła. jeden z ogonów dziwnie zadrżał.

Sephira

Spojrzała na demona spode łba. Jej sierść natychmiastowo się zjeżyła. Wyglądała jak stos postawionych na szpic białych igieł. Warknęła głucho. Przeniosła wzrok na basiora i wtuliła się w jego sierść.

Kyuubi · Gość

- nie. - ogon powoli zaczął opadać aż nagle uderzył w ziemię, która zaraz zapadła się. ogon nadal jednak został w ziemi, także nie było go widać. - nie, początek...nie. - wymamrotała cicho.

Sephira

Znów spojrzała na demona. Tym razem jej ślepia były krwistoczerwone. -Wynoś się z tąd. -powtórzyła tym razem spokojnie, po woli wymawiając każde słowo.

Kyuubi · Gość

Demon jednak jej nie usłyszał, bo coś robił. ogon znów dziwnie się poruszył. - nie lubię tego robić. - wymamrotała, zaczynając wyginać się do tyłu. ogony jednak trzymały jej równowagę.

Sephira

Tym razem nie odezwała się. Patrzyła na demona jakby od niechcenia, jednak w jej głowie miała miliony myśli, lecz żadna z nich nie zatrzymała się nawet na chwilę do dłuższego jej przemyślenia...

Kyuubi · Gość

wten zachwiała się. ogony poszły po bokach, oprócz tego który nadal był w ziemi. wilczyca jednak wylądowała na przednicha łapach, tzn. zrobiła mostek. - no, gotowe. - mruknęła. reszta ogonów także wbiła się w ziemię. nagle zniknęła.

{nmm}

Wasp

Włócząc się po nieznanych zakątkach krainy, trafił tu. Ominąwszy pobliskie drzewa, wkroczył do tego spokojnego, ustronnego miejsca. Gdy rozejrzał się i nie zauważył żadnego wilka, na jego pysku pojawił się delikatny uśmiech. Ruszył dalej i położył się przed konarami rozłożystego dębu. Cisza od czasu do czasu przerywana jedynie śpiewem ptaków bardzo mu odpowiadała.

Niki

Przyszła tu za zapachem poznanego wczoraj wilka. Zobaczyła, że leży nie chciała mu przeszkadzać w rozmyślaniu więc położyła się pod pierwszym lepszym drzewem.

Wasp

Usłyszawszy czyjeś kroki, Wasp oderwał wzrok od zachmurzonego nieba by sprawdzić kto przybył. Na widok niedawno poznanej wilczycy uśmiechnął się. - Witaj, Niki - powiedział.

Niki

- Ooo witaj Wasp...przepraszam, że się nie przywitałam, ale nie chciałam przeszkadzać ci - uśmiechnęła się i utkwiła w nim swój wzrok.

Wasp

- Nie przeszkodziłabyś mi w niczym - powiedział. - Nie rozmyślałem nad niczym ważnym... Co cię sprowadza do tak ustronnego miejsca?

Niki

- Cisza i spokój...nad wodospadem zebrał się tłum a ja za aż takim tłumem nie przepadam. Poza tym szukałam cię...- wstała i pozwoliła sobie usiąść obok niego.

Wasp

- Naprawdę? - przez pysk wilka przemknął wyraz zdziwienia. Po chwili jednak przywołał na pyszczek swój zwyczajny uśmiech.