Zakątek myśli.

Yumi

-No tak... We wszystkim trzeba widzieć plusy. - Powiedziała a na jej pyszczku nadal namalowany był delikatny, dziewczęcy uśmiech. - Hmmm... Co robimy? - Zapytała nagle. Rozejrzała się dookoła i zastanawiała się co można porobić. Czyżby za dużo spokoju jak na dłuższy czas? Nie no proszę... Tak szybko?

Richard

- Hm... - mruknął zastanawiając się. Raczej niewiele można było robić gdy panowały ciemności, chociaż... Nie, Rysiek najprawdopodobniej nic nie wymyśli. - Nie wiem... a co można robić w nocy? - spytał i zaśmiał się. Mogło to zabrzmieć dwuznacznie, ale nie przejął się tym za bardzo.

Yumi

Także się zaśmiała na dziwnie brzmiące zdanie. - No nie wiem... Co myślisz o morzu? - Zapytała z cwaniackim uśmiechem na pysku. - Według mnie to może być ciekawe. - Powiedziała powoli podciągając się na łapach, aby potem stać już na prostych łapach z wysoką uniesioną głową. Obserwowała Richa.

Richard

- Może być. - powiedział, po czym dźwignąwszy się na łapach przeciągnął się i już stał obok Yumi. Zmróżył ślepia przyglądając jej się przenikliwym spojrzeniem. - Co masz na myśli mówiąc, że będzie ciekawie? - spytał i machnął kilka razy ogonem.

Yumi

-Nie wiem... Zobaczymy. Lubię morze gdy jest noc. Bardzo ciekawie wygląda. Można na nie spojrzeć z innej perspektywy. - Powiedziała z cwaniackim uśmiechem. - No to nad które morze idziemy? - Zapytała spoglądając na niego mrugając parę razy. Była już gotowa do drogi.

Richard

Nic nie odpowiedział tylko zlustrował ją uważnym spojrzeniem. Ten cwaniacki uśmieszek nie za bardzo mu się podobał. Yumi coś kombinowała. Można to było wyczuć. - Może pójdziemy na Białą Plażę? Albo gdzieś indziej, jak ty chcesz. - powiedział i spojrzał na niebo. Oho, szykowało się na deszcz. A przynajmniej tak mu się wydawało.

Yumi

-Ja jestem za. To kto prowadzi ? - Zapytała już powoli zaczynając iść i odwróciła się do niego pyskiem. - No to jak? Idziesz? - Powiedziała machając powolnie dwa razy ogonem w prawo i w lewo. Swoim zgrabnym, kocim ruchem szła pomiędzy długimi trawami... Nie biegła, żeby Richard mógł za nią nadążyć.

z.t

Richard

-Idę, idę. - mruknął i ziewnął przeciągle, po czym ruszył za wilczycą. Jak widać nie spieszyło im się za bardzo, więc Richard też nie biegł. Mieli w końcu całą noc. ;D

z.t
//zw

Brenda

Uśmiechałam się mściwie. Od jakiegoś czasu Slaughter siedział obok mnie, a ja przycupnełam na gałęzi. Te zakochane w sobie ludki przypominały mi siebie kiedyś. Ale to boli. A najbardziej to, że przy tej... zapomniałąm imienia. Przy jakiejś tam był, kiedy rodziła. Feniks wypuścił z nosa kłąb dymu, co oznaczało, ze ma już dość tego ukrywania się. Mnie to raczej nie przeszkadzało, ale zaczynało mi się tu powoli nudzić. Z gałęzi skoczyłam na grzbiet feniksa, a ten wystrzelił w powietrze, robiąc przy tym niebywały huk. Zawisł jakieś 100 metrów nad ziemią, toteż wszyscy przebywający w dole byliśmy niewyraźnymi punkcikami...

Dea

A Dea jak to Dea włóczyła się po całej krainie i tym razem jej nogi powędrowały tutaj. No właśnie nogi nie skrzydła, od jakiegoś czasu poruszała się pieszo. Wyróżniała się wśród innych niczym czarna mała kropka wśród białych kropek. Sama się dziwiła że dalej jest w grupie smoków ze swoim miniaturowym wzrostem. Przemierzała spokojnie dolinę nie rozglądając się specjalnie wokół siebie

Selena

Selena przyszła w to miejsce usadowiła się wygodnie pod drzewem. Kiedy usiadła sobie i owinęła ogonem przednie łapy zaczęła wszystko obserwować. Selena wyczuła w powietrzu dziwny zapach którego nie mogła przypisać do żadnego znanego sobie obiektu. Zaczęła się rozglądać.

Dea

Być może dlatego że szła od strony bardziej 'odrzewionej' można było jej z początku nie zauważyć. Mała smoczyca lecz tylko ze wzrostu zatrzymała się i rozciągnęła porządnie prostując przy tym parę skrzydeł. Dopiero teraz postanowiła się rozglądnąć po bokach. Złożyła szybko skrzydła gdy ujrzała jakiegoś wilka a dokładniej wilczyce - dawno cię tu nie był, trzeba nawiązać nowe znajomości - szepnęła do siebie. A jednak z wielką niechęcią ruszyła ku wilczycy obawiając się wyśmiana.

Selena

Selene usłyszała za sobą odgłosy. Odwróciła się spokojnie i zobaczyła smoka.
-Witaj smoku.-Powiedziała.
Wilczyca dobrze wiedziała że nie wolno zadzierać z tymi istotami ponieważ mogą być bardzo niebezpieczne jednak Selena zawsze darzyła je wielkim szacunkiem.

Dea

A ona wyglądała po prostu śmiesznie. Niewiele wyższa od swojej rozmówczyni, chyba natura chciała zrobić żart światu i padła ofiarą żartu natury - Hmmm ... Hej - przywitała się wymuszając na sobie uśmiech

Selena

-Jak cie zwą?-Zapytała patrząc smoczycy prosto w oczy.
Końcówka puszystego ogona Seleny drgną kilka razy. A uszy się poruszyły.
Było to pierwsze spotkanie wilczycy ze smokiem wiec nie wiedziała czego może się spodziewać więc cały czas była czujna,

Dea

Zauważając spięcie wilczycy zupełnie nieświadomie przechyliła delikatnie głowę w bok. Zlustrowała ją jeszcze raz po czym znów wyprostowała łebek - imię! Wołają na mnie Dea - odparła spokojnie - a ty? nosisz jakieś imię? - dodała po chwili usadawiając się na ziemi kładąc ogon przed łapami

Selena

-Selena.-Przedstawiła się wilczyce.
-Co tu robisz?-Zapytała się smoka.
Wilczyce już się trochę wyluzowała jednak cały czas bacznie obserwowała to stworzenie.
Kilak razy zastrzygła uszami jak miała w zwyczaju.

Brenda

Leciałam pod raz ciemnym, a raz błekitnym niebem. Piekne, lecz tylko ze względu na gwiazdy pojawiajace się na ciemnogranatowym nieboskłonem.
A Slaughter począł się zniżać, lądując w końcu przed smokiem, będącym raczej swego rodzaju jaszczurką.
- Ohayo. - Rzuciłam z grzbietu feniksa jednakże z niego nie schodząc. Dziś byłam dość miła.

Selena

Selene spojrzała się na przybyła. Zmierzyła ją i feniksa wzrokiem. Nabrała dużo powietrza i je wypuściła. Końcówka ogona zaczęła nerwowo się poruszać na boki. Podobnie i uszy zaczęła nimi ruszać próbując wyłapać każdy szelest.

Brenda

- Ja Cię znam. Jesteś Dea. - przeniosłam wzrok na Selenę. - A ty jesteś beznadziejną Seleną. - dodałam. Znów spojrzałam nad smoka.
- Nie zazdroszczę. Sobie. - mruknęłam. Toteż musiałam się tu znaleźć...