Żelkowa Wyspa

Feliks

Parsknął ze śmiechem, gdy woda spotkała się bez zapowiedzi z jego pyskiem; zlizał ją szybko, odkrywszy, że jest ona w smaku podobna do galaretki. Mlasnął zadowolony i odegrał się na koleżance, również ochlapując ją.
- Cóż to! Wprawdzie już się dziś kąpałem, ale wody nigdy za wiele.
Na te słowa odbił się od ziemi i wylądował obok wysepki, w płytkiej w tym miejscu wodzie, śmiejąc się głośno. Lubił robić to, co chciał, nawet jeśli nie miało to większego sensu i kto inny mógłby prychnąć na niego z zażenowaniem. Pochylił się i liznął ozorem powierzchnię kryształu wodnego lustra.
- Panno Angel, zapraszam na ucztę! Proszę się częstować, napoju ci u nas w bród - zarechotał, wskazując łbem na okalającą wyspę połać błękitu.