Góra przeznaczenia

Inna

Skinęła jej głową.
- Posłuchaj Luthien, muszę teraz pilnie porozmawiać. Jeśli chciałabyś ze mną spędzić trochę czasu, albo porozmawiać, to znajdź jezioro Zmian. Tam mnie znajdziesz zawsze. I uważaj na siebie- liznęła jeszcze raz głowę małej, całkowicie tamując krwawienie, żeby nie daj co Tenebrae się do niej nie dorwał.

Tenebrae

- Bierzemy ją ze sobą ? - Tene przestąpił z łapy na łapę niecierpliwie patrząc na małe stworzonko. Nie podchodził, nie chciał bowiem, by i tak zmarznięty kociak poczuł chłód jego ciała, woń krwi też doń nie dotarła i wolał by tak pozostało.

Luthien

Kwinęła łebkiem i popatrzałam na Tene.
Nie musisie
Z trudem wymówiła "musicie", chociaż jej nie wyszło i upewniając się zerknęła na Inną.
Spitaj Panią Inną

Inna

Idziemy. I... jeśli nie będzie to dla Ciebie za komfortowe, to następny raz tak nie zrobię- powiedziała, puściła mu oczko. Stanęła tyłem do kociaka, żeby go nie przestraszyć i nagle wyszczerzyła zęby. Jednym susem doskoczyła do Tene, schwyciła wilka za gardło i poczuł szarpnięcie.

Stało się to tak szybko, że kot pewnie nie zauważył co się stało. Natomiast wilki były już u Innej w legowisku ;)

[zt]

Luthien

Otrząsła się i popatrzyła na wszystkie strony.
Dotknęła łapką miejsca w którym byli i przypominając sobie słowa Innej,
zawróciła do jeziora zmian.

Link

przyszedł

Orussis

Po 3 godzinach weszła na szczyt głośno sapiąc. - Nigdy... Więcej... - położyła się pod jakimś drzewem by odpocząć.

Link

wstał i popatrzył się na wilka, który przyszedł

Orussis

Look na patrzącego się na nią wilka. Warknęła cicho i podeszła do niego - Oru$$ - podała łapę.

Itachi

Wskoczył na jeden z odstających kamieni zasłaniąjąc słońce. Obrócił łeb i popatrzył na wilki.

Jaina

Rozejrzała się ciekawsko po okolicy. Wiatr mocniej zawiał ' trzepocząc ' sierścią wilków.

Link

link-zrobił to samo

Monalisa

Przyszła razem z Kelirem, rozejrzała się i ujrzała otwór w skale - chodź znalazłam jaskinie - krzyknęła do Kelira, weszli do jaskini, - ale tu ładnie, - podeszła pod ścianę i usiadła - może zostaniesz, dzisiaj mocno wieje, a jutro będzie spokojnie - spojrzała na wilka, była ciekawa.

Kelir

Podbiegł, zdyszany, zawstydzony.
- Znowu gafa - sapnął. - Szukałem cię na Górze Śnieżnej... - wywalił jęzor. - Nie, już nie mam siły wracać na Skałę. Zostaję, czy ci się to podoba, czy nie.
Zwalił się ciężko na śnieg.

Monalisa

- hehe, słaba kondycja - uśmiechnęła się do Kelira, rozejrzała się po jaskini - masz tam jest trochę trawy, tam się połóż,ja położę się tutaj - powiedziała i położyła się przy ścianie. Patrzyła na Kelira.

Kelir

Wyprostował się.
- Ja na wygodnej trawie, ty przy wejściu, gdzie najbardziej wieje? O, nie! Zamiana miejsca, i to już - podszedł do Mony zdecydowanym krokiem, zaczął pchać ją łbem w stronę przytulniejszej części jaskini.

Monalisa

Spojrzała na Kelira - ah, no dobra - i poszła na miejsce, spojrzała jeszcze raz na Kelira, - dobranoc - uśmiechnęła się i zasnęła, ciekawe co jej się przyśni.

Kelir

- Branoc - burknął i zadowolony, że dopiął swego, zwinął się w kłębek.
Zamknął oczy, zasnął.

Monalisa

Spojrzała kątem oka na Kelira, pomyślała coś jescze i zasnęła na dobre.
PS: Shout Box :)

Kelir

Obudził się, zesztywniały od mrozu i wiatru. Wstał, przeciągnął się, rozprostował łapy i ziewnął szeroko. Podszedł do śpiącej w głębi jaskini Mony i pochylił się nad nią. Przez chwilę wpatrywał się w jej pysk z wyczekiwaniem, jakby chciał, by zaraz się ocknęła, lecz gdy moment ten przeciągał się w nieskończoność, liznął ją szybkim ruchem języka i odsunął się.
- Dzięki za opiekę - mruknął. - Twoje miejsce jest urocze, ale ja tu zaraz zamarznę na kość. Wracam na moją Skałę.
Odwrócił się i podszedł do otworu jaskini. Spojrzał na rozjaśnione łuną poranka niebo. Skoczył na jedną ze skał i zniknął.