Góra przeznaczenia

Gość

-Dziękuję... - uśmiechnęła się ponuro, jakby od niechcenia, nie znała wilka, zdziwiło ją więc jego zachowanie, tak samo jak i zachowanie Okami, stała i patrzała to na waderę, to na basiora.

Vizir

spojrzal na Okami - co ci... - zasmial sie patrzac na nia, terraz byl juz innym wilkie, nie byl rozmazanym bachorem , który sleczyl nad swym losem i tym ze jest ,,gorszy,, od innych, nie... zaszyl sie na przeciag dluzszego czasu gdzies, daleko z tad i teraz on równiez mial swoja tajemnice, lecz teraz byl juz pewny siebie, moze arogancki, moze wscibski, lecz napewno... Zły! Nauczyl sie tego od innych? Haha! Nie! Nie od wilkow z tad... no... chociaz moze czegos od jednego

Kyuubi · Gość

/Jestem w chmurach. -.-/
Nagle otworzyła pysk. Coś ją ruszyło. Jej oczy zbladły. Obróciła się i spojrzała drgającymi oczami na księżyc. Nie! Nie popełnię tego błędu myślała gorączkowo.

Vizir

//przepraszam , ale nie zauwazylem jak napisalas :D//
spojrzal w chmury, lecz potem znow skierowal wzrok na There... zaczal krazyc dokola niej , patrzac jakos dziwnie, nie mogl w cos uwierzyc... : no tak, podobna... pomyslal

Gość

Kłapnęła szczęką. Przeraziła ja pewność wilka, jakby chciał zniszczyć Okami, jego oczy dosłownie chciały ją zabić.

Kyuubi · Gość

Nagle pojawiła się za Vizirem. Kłapneła raz szczęką. Wyrzuciła go w powietrze. Kiedy leciał złapała go za nogi zrobiła jedno koło i rzuciła nim o skały. Znów znikneła w obłokach.

Vizir

zamyslil sie chwile zatrzymujac przy Therze - no nie wiem... - szepnal do siebie robiac dziwna mine - ale... - mruknal, lecz nie dokonczyl na głos... : ale.... czy to moze byc? spytal siebie calym zdaniem w myslach
---------------------------------
zniknal... po prostu zniknal z pola widzenia... jakby sie rozplynal,
ale nadal tam gdzies był , jednak nikt nie zdolal zobaczyc gdzie sie teraz znajduje... był najszybszym wilkiem, lecz to nie byla zwykla szybkosc , ale nienaturalna, nie mozna bylo go dostrzec kiedy biegal tak szybko lub robil uniki czy zadawal ciosy, nikt w tedy nie mogl przewidziec kolejnego ruchu, poniewaz nikt go... nie widzial

Demon

przyszedł, usiadł zamotnie miedzy dwoma głazami, położył łeb przy wodzie, lekko dotykając tafli chłodnej wody

Gość

Cofnęła się o parę kroków.
Gdzie Vizir? Rozejrzała się dookoła, jednak zauważyła tylko Demona, odwróciła głowę, z oczekiwaniem spoglądała miejsce gdzie zniknął basior. Nagle przypomniała sobie pewną, jakże znajomą jej rzecz, był to zapach, poznała go od razu.
-Tata - szepnęła sama do siebie. Wiedziała jaka okrutna może być Okami, a ta walka mogła skończyć się jedynie śmiercią wadery lub basiora. Nie chciała by zginęła Okami jak i Vizir, jedyne co mogła zrobić to czekać.

Kyuubi · Gość

Nagle pojawiła się za Therę. Zmrużyła lekko ślepia.

Gość

Usłyszała szelest, odwróciła się i ujrzała Okami, dalej stała w miejscu wpatrując się w jej twarz i czerwone ślepia. Zastrzygła uchem patrząc jej w twarz. Nie wiedziała co zrobi wilczyca więc była gotowa do natychmiastowej ucieczki.

Kyuubi · Gość

W jej oczach nagle pojawił się 4 znak na ukos - co nigdy się u niej nie zdarzyło. Wilczyca przeszła obok małej z głuchym szurnięciem skrzydeł.

Gość

Popatrzyła się na nią z zastanowieniem, przechyliła głowę po czym usiadła spokojnie. Zastanawiała się dlaczego Okami po prostu tak sobie przeszła i co to były za znaki.

Kyuubi · Gość

Wilczyca uniosła łeb. Spojrzała na zachmurzone niebo. Słońca nie było widać wogóle dlatego panował mrok.

Gość

Z pytaniem w oczach stanęła przed Okami. Może i była mała, ale i ciekawska i bardzo dociekliwa.

Kyuubi · Gość

Westchneła. Zastrzygła uszami. Pochyliła pysk i spojrzała na szczeniaka.

Gość

Zrobiła niewinną minę po czym chciała się o coś spytać, ale nie mogła nic wykrztusić.
-E...m... Em.... Ja chciałam tylko zadać pytanie... - usprawiedliwiła sie szybko.

Renna

Przyszła.Zerkneła na There.Usiadła.
-Thero..-powiedizała na widok Okami.

Kyuubi · Gość

Wilczyca spojrzała uważniej na małą. Owineła tylną łapę ogonem.

Gość

-Czy w Tobie tkwi Demno? - spojrzała sie prosto w twarz Okami, czuła jak ciarki przechodzą jej po plecach. Zwróciła się do mamy...
-Mamo - uśmiechnęła się szerzej.