Góra wilków

Mika Cullen · Wysłany: Pon 11:03, 08 Mar 2010 Temat postu:

-Oj Shajen czy ty czasami w ogóle słuchasz jak ktoś do Ciebie mówi?-Zapytała Mika Shajena.Trąciła go pyskiem.
-Przecież mówiła,że nawet o tym nie pomyślała.
-Yumi a czy twoi rodzice chociaż raz zapytali was o to czy macie ochotę na dalszą wędrówkę.Przecież gdy zagrzewaliście miejsce na jakiś czas w danej krainie to musiałyście mieć jakiś znajomych,może przyjaciół,rodzice tak samo.

Reika · Wysłany: Pon 15:05, 08 Mar 2010 Temat postu:

Sapiąca jak stara lokomotywa, wdrapałam się na górę. Złapałam pazurami szczytu, by złapać oddech. Gdy wdrapałam się na cztery łapy, zadarłam łeb ku niebu i zawyłam triumfalnie. Donośny zew rozwiał wiatr, wiejący z północy. Przestałam, odwróciłam się, by rzucić okiem na obecne wilki. Shajen? Uśmiechnęłam się, śmiejąc się cicho pod nosem. Podeszłam do Yumi.
- Cześć Yumi - rzekłam, machając ogonem na boki.

Mika Cullen · Wysłany: Pon 16:43, 08 Mar 2010 Temat postu:

Mika spojrzała na przybyłą wilczycę.Przez moment wydawało się jej,że owa wilczyca zna Shajena.Kierowana impulsem przysunęła się jeszcze bliżej do swojego chłopaka.
-Znasz ją?-Szepnęła mu do ucha.

Shajen · Wysłany: Pon 18:25, 08 Mar 2010 Temat postu:

-Tak to moja koleżanka.A i jak coś dziewczyny wszystkiego naj wkońcu dziś 8 nie?-Powiedział śmiejąc się pod nosem.

Yumi · Wysłany: Pon 20:58, 08 Mar 2010 Temat postu:

-No tak dziękuję. - Powiedziała. Spojrzała na Reikę
-Hej. - Powiedziała i uśmiechnęła się...

Sory ale jakoś się post źle wkleił. Miał być wcześniej xdd

Mika Cullen · Wysłany: Pon 23:04, 08 Mar 2010 Temat postu:

-Dziękuję Ci mój drogi wilku.-Mika liznęła go po pysku.
Wiesz co Shajen?Zgłodniałam chyba pójdę na jakieś małe polowanko lub na pyszne jagody.Idziesz ze mną czy zostajesz tutaj.
-A ty Yu?-Wilczyca zwróciła się do swojej przyjaciółki.

Yumi · Wysłany: Wto 8:21, 09 Mar 2010 Temat postu:

-Wiecie... Ja was przepraszam, ale chyba już pójdę. Traficie sami? - Zapytała. Była już zmęczona a musiała też coś załatwić i przypomniało jej się.
-Ojjj... A jednak mogę iść na polowanie... Nawet muszę zapolować, żeby spełnić czyjąś obietnicę - Przyznała.
-Tylko gdzie pójdziemy? Może do... Nie wiem. Może być jagodowy las. Ale nie musi - Powiedziała
-No dobra nie wiem. Ja jak coś idę do Jagodowego Lasu. Bo muszę coś upolować - W tym momencie się serdecznie uśmiechnęła.
-Jakby co to znacie drogę nie? A jak coś to poradzicie sobie. Wierze w was - Zaśmiała się lekko.
-No to pa. Pa Reika. - Powiedziała patrząc na wilczycę. I pobiegła w stronę lasu. Za parę chwil nie było jej już widać.

Mika Cullen · Wysłany: Wto 11:57, 09 Mar 2010 Temat postu:

Mika patrzyła jak jej przyjaciółka znika za horyzontem.
-Dobra Shajen ja idę do Lasu Śniegu.Jak coś to wpadnij.-Uśmiechnęła się do niego promiennie,wstała,trąciła go jeszcze delikatnie ogonem i pobiegła w zupełnie innym kierunku co Yumi.

Reika · Wysłany: Wto 13:07, 09 Mar 2010 Temat postu:

Westchnęłam, kładąc się na zimnym podłożu góry. Położyłam łeb na ziemi, patrząc ślepo przed siebie. Ogon przy tym machał w rytmie cha-cha xD Popatrzyłam na Shajena.
- Dzięki - uśmiechnęłam się.
Popatrzyłam za wilczycami, szepcząc pod nosem "pa". Wzrok szczególnie pobiegł za brązową wilczycą. Czy to ta Mika? Wstałam i również wybyłam z tego miejsca.

Kinnojo

Na górze pojawił się wilk o bordowo-kremowej sierści. Wiatr wiejący na owym wzniesieniu falował i tańczył w jego futrze. A on myślał. Ślepo patrzył na krajobraz z góry. Świadczyła o tym końcówka ogona, poruszająca się miarowo jak zegarek. Prawo.. Lewo.. Prawo.. Lewo.. Puste, czerwone oczy wbite były w niewidzialny punkt na dole.

Siomha Lorcan

Przyszła wolno, delektując się każdym krokiem. Jej życie powoli zaczynało się układać. Dostrzegła stojącego na szczycie wilka. Zatrzymała się w pewnej odległości od niego.- Na co patrzysz?- spytała i rozejrzała się po okolicy. Co prawda widok był ładny, ale nie zapierający dech w piersiach.

Kinnojo

Poruszył uszami.
- Na.. - nie umiał odpowiedziec - ..nie patrzę. Myślę.
Końcówka ogona przestała się poruszac. On kątem oka popatrzył na wilczycę.
- Kinnojo - przedstawił się krótko.

Siomha Lorcan

Uśmiechnęła się pusto.- Siomha Lorcan, ale możesz mi mówić Siom.

Kinnojo

Kiwnął pyskiem. Odwrócił łeb z powrotem w stronę krajobrazu. Wiatr wiał przyjemnie w futrze. A on myślał. Nie przeszkadzała mu obecnośc owej wilczycy. Myślami był gdzie indziej.

Siomha Lorcan

Usiadła. Bacznie zlustrowała wilka. Jego sierść miała dziwny kolor. Jego zachowanie nie zdziwiło jej. Też potrafiła tkwić w zamyśleniu.- Długo tu jesteś?- spytała niby od niechcenia, ale z drugiej strony chciała po prostu porozmawiać.

Kinnojo

- Od urodzenia - odpowiedział.
Zastrzygł uszami i odwrócił się w stronę wilczycy. Musiał się jej przyjrzec. Poruszał nieustannie końcówką ogona. Lustrował pustymi oczyma jej postac.

Siomha Lorcan

Kiwnęła łbem ze zrozumieniem. Przyjrzała się dokładniej posturze wilka.- Jesteś wojownikiem?- spytała, przekrzywiając łeb. Zaintrygował ją pusty wzrok Kinnojo.

Kinnojo

- Zgadza się - powiedział - Ale zdolnościami raczej się nie szczycę.
Prychnął, na myśl o nieudanej walce z Kainem. Nie odziedziczył ani krzty talentu po ojcu. To go najbardziej boli. Większość odziedziczył po matce - zwinność, przebiegłość, niezależność.

Siomha Lorcan

- Zdolnościami?- przyjrzała się mu uważniej.- Z twej postury i zachowania wywnioskowałam, że jesteś wojownikiem.- sama podziwiała takie wilki. Była mała, ale miała wielkie aspiracje.- Ja chciałabym być łowcą.- przyznała.

Kinnojo

- Chcieć to tylko czasownik. Trzeba się starać i wierzyć - uśmiechnął się delikatnie do Siomhy.
Zawsze to powtarzał mu ojciec. A on to sobie na zawsze zakodował w pamięci. Często wracał wspomnieniami do chwil, gdy był małym szczenięciem, a rodzina była w komplecie. Miyo, Torazo, Kei... Wardress, Szasta..