Góra Zorzy Polarnej

Alliance

Przepiękne miejsce, w którym nocą pojawia się różnobarwna Zorza Polarna. Mówiono, że duchy wilków dotykają wtedy ziemi. Jednak to tylko legenda. Idealne na romantyczne przechadzki miejsce. Można posiedzieć w ciszy i oglądać ten cud natury.

Weszłam tu. Noc, przepięknie. Wtem na niebie pojawiła się Zorza Polarna. Na moim pyszczku pojawiło się zdziwienie, a potem uśmiech. Szeroooki uśmiech. Klapnęłam ze zdziwienia na zadek, zaraz stabilizując się do normalnego siadu. Owinęłam ogonem mały tłów, zwijając się w kłębek. Położyłam łeb na łapkach, patrząc wielkimi oczyma na niebo i skaczące po niej kolory. Przypominało to trochę wir czasoprzestrzenny. Spojrzałam na kluczyk. Cóż. [/i]

Mel · Gość

Wilk przyszedł tutaj... nagle zobaczył siedzącą Yuki.Schował się w krzaki i czekał.

closer

Closer pojawił się jak by znikąd. Szedł powoli dumnym krokiem, łapka za łapką.
Kątem oka spojrzał na siedzącą niedaleko wilczycę. Biegł dalej.

Mel · Gość

Wyczuł dobrze znany mu zapach.
-Closer....-wymruczał i wyskoczył zza krzaków-Yuki!Uważaj!-krzyczał i skoczył na Closera.Przelaciał nad nim i stanąl zasłaniając Yuki.
-Ty...-warczał.

closer

- O co ci chodzi. - Warknął. Szyderczym uśmiechem zaczął z Niego drwić.
- To co już chodzić po górach spokojnie nie można. A tak po za tym jaki miał bym do Niej interes. - Odrzekł. Stał od niej dość daleko.

Mel · Gość

-Taki sam jak do Steri!-warczał-O nie!Tym razem nie dam się pogryźć!-wyskoczył w górę, w świetle zorzy zabłysły jego kły i nagle.CAP!Popłynęła krew, a Mel miał kły wbite w kark Closera.Odskoczył i oblizał pysk...

closer

Jego to nawet nie zabolało. Polizał językiem ranę.
- Tak. Myślisz że nie mam co robić tylko ci kumpelki kraść ! - Tym razem się wydarł.
Miał ochotę rzucić się na niego lecz jego honor Mu na to nie pozwalał.

Mel · Gość

-Może...-bąknął ,,Zawsze ty próbuj się odmienić... tak Smith-sama!".
-Closer!Chcę to skończyć... przepraszam Cię za wszystko... za wszystko!-powiedział i spuścił łeb.

closer

- Nie musisz. To nie jest twoja wina. Gdybym Cię w tedy tak nie poturbował na pewno inaczej by się to wszystko potoczyło. - Odpowiedział. A tak po za tym to chyba widzę że o nową "znajomość" znalazłeś - szepnął Mel'owi na ucho.

closer

- Nie musisz. To nie jest twoja wina. Gdybym Cię w tedy tak nie poturbował na pewno inaczej by się to wszystko potoczyło. - Odpowiedział. -A tak po za tym to chyba widzę że o nową "znajomość" znalazłeś - szepnął Mel'owi na ucho.

closer

- Nie musisz. To nie jest twoja wina. Gdybym Cię w tedy tak nie poturbował na pewno inaczej by się to wszystko potoczyło. - Odpowiedział. -A tak po za tym to chyba widzę że nową "znajomość" znalazłeś - szepnął Mel'owi na ucho.

closer

- Nie musisz. To nie jest twoja wina. Gdybym Cię w tedy tak nie poturbował na pewno inaczej by się to wszystko potoczyło. - Odpowiedział. -A tak po za tym to chyba widzę że nową "znajomość" znalazłeś - szepnął Mel'owi na ucho.

Mel · Gość

-Dzięki!Sztama!-wystawił łapę-No wiesz co do ,,znajomości"...-powiedzial ciszej-...jakoś idzie-oblizał się.

Alliance

Poruszyłam uszami, gdy tylko oba wilki się tu znalazły. Popatrzyłam na kapiącą niedawno krew na ciele białego wilka. No proszę... Czyżby Mel miał wroga? Podciągnęłam się do siadu, padłam na grzbiet. Patrzyłam na skaczące po niebie kolory. Odbijały się one w moich tęczówkach.

Omega

Omega podziwia nowe miejsce. Po chwili zobaczyła motylka, zaczęła biec za nim. Biegnąc zmęczyła się. Położyła się.- Chciałam bym się z kim pobawić-pomyślała.

Honi

Podeszłą niepewnie, spoglądając na cudowne zjawisko. Było w nim coś niezwykłego. Przystanęła na chwilę i rozejrzała się na wszystko dookoła.

Nyks

Podeszła do Honi i usiadła.
-Tu jest pięknie-wyszeptała.

Honi

Spojrzała zdziwiona na Nyks. Nie wiedziała jak się zachować. Zawsze oczekiwała zagrożenia. Stała, kątem oka spoglądając na wilczycę
-Tak.- powiedziała krótko.

Alliance

Wstałam, pożegnałam się w geście skinienia łebkiem, po czm ostatni raz spojrzałam na Zorzę Polarną. Zbiegając po górze, już mnie tu nie było.

Honi

Rozejrzała się ponownie, pragnąc czym prędzej wrócić do lasu. To właśnie tam był jej dom. Nawet cudowne kolory nie mogły oderwać jej myśli od mrocznych drzew...