góry śnieżne

Flover

Buu, co mogą jeszcze zrobić. - Aaa, Sha, przestań, spadniemy! - krzyczała rozpaczliwie, zamykając oczka. Gdy koleżanka przestała, odetchnęła z ulgą, ale nie otwarła oczu. - A gdyby tak poruszać oboma naraz? - zaproponowała cicho.

Shaeera

Oboma na raz... Ciekawa propozycja.
Ostrożnie, ale szybko uniosła oba skrzydła. Na moment, ułamek sekundy znów zaczęła opadać, ale gdy opuściła skrzydła, odpychając się od powietrza uniosła się dużo wyżej.
I jeszcze raz.
I jeszcze raz.
Kilkoma niepewnymi, ale w miarę dokładnymi ruchami wzniosła się na tyle, że upadek przestał jej już grozić.
- Tak jest dużo lepiej - pochwaliła się przyjaciółce.

Flover

- Łaaał, Sha, udało Ci się! - krzyknęła, otwierając oczy i patrząc zachwycona na wszystko dookoła. - Ale musimy też jakoś wylądować na księżycu! Musisz poćwiczyć lądowanie! - niestety tego małą bała się najbardziej. - Ale to później. - dodała.

Shaeera

- Udało się! Udało się! - zaczęła wykrzykiwać, majtając we wszystkie strony dotychczas nieruchomym ogonem.
Nie był to raczej najlepszy pomysł. Nie wiedzieć czemu Sha zaczęła skręcać. I to na różne strony na raz. Nie było to najprzyjemniejsze uczucie, jak mniemam.
- Spadamy! - zawołała z mieszanką zaskoczenia i przerażenia - Macham, a spadamy!
Ogon przerażonej Shaeery znieruchomiał, co pozwoliło im wyrównać lot.

Flover

Nie. Znowu. Znowu spadają. Dlaczego? Zrozpaczone szczenię było już gotowe na śmierć. Chociaż, gdyby tak pomyśleć, to raczej nie; tyle bólu, w dodatku już nigdy nie spotkałaby rodziny. I nie poleciałaby jeszcze wyżej, do chmur. I nie zobaczyłaby innych cudów natury. Nie mogła teraz umrzeć. - N-Nie ruszaj ogonem, chyba że skręcamy... - odważyła się powiedzieć, lecz już i tak było po wszystkim.

Shaeera

Shaeera posłusznie zaprzestała wszelkich ruchów ogonem. Trzymała go sztywno z tyłu, nie chcąc ponownie popełnić błędu.
- A teraz do góry - oświadczyła, mocno uderzając skrzydłami.
Teraz, gdy dowiedziała się, o co mniej więcej chodzi, wydawało się to łatwe. To tak, jakby urodziła się ze skrzydłami... Zaraz, zaraz! Tak przecież było!
Jej czarny pysk przebił gęste chmury. Na jej łuskach osiadły drobniutkie kropelki wody.
I nagle niebo było na dole... Było to co najmniej dziwne doświadczenie. Słońce barwiło chmury na złoto. Tu, powyżej świata było piękniej, cieplej... Gdyby było na czym wylądować, Sha zapewne by tu została.

Flover

Piękne. Gdy tylko Flover otworzyła oczy, zobaczyła złociste chmury, tuż pod nimi. - Sha, Sha, patrz! - krzyknęła Flo, wpatrzona w chmury. Były piękne. Zaraz, czy przed chwilą czasem ich nie dotknęła? To było jej marzeniem od tak dawna! Znaczy, nie od aż tak dawna, ale prawie odkąd się urodziła, więc się liczy, no! Było pięknie, ciekawe, czy mogłyby tu zamieszkać. Byłoby o wiele bliżej do księżyca...

Shaeera

Sha nieco obniżyła lot, tak, aby lecieć do połowy zanurzona w chmurach. Nie było to najprzyjemniejsze, ale ten efekt!
- Jest super! - zawołała, strzepując kropelki wody z pyska.
Kto by pomyślał, że chmury mogą być takie piękne?
I jeszcze dodatkowo: są z wody! Nie z waty cukrowej! To akurat nieco ujmowało im niesamowitości, ale cóż począć?
Sha otworzyła pysk i zionęła ogniem, podświetlając okoliczne chmury na czerwono.

Flover

To było wspaniałe przeżycie. Mogłaby tak cały czas. Dodatkowo ten ogień...Ach...Zaraz, że co? Ogień?! Flo przeraziła się, odskakując do tyłu, widząc zjawisko. Nagle zrobiło się jakoś gorąco, a to czerwone coś było straszne...I robione przez Shaeerę...Od kiedy wilki mogły robić tak straszne rzeczy? Flover o mały włos nie spadła z przerażenia, w ostatniej chwili złapała się łapy Shay. Niestety nie miała dużo siły w łapkach, w każdej chwili mogła spaść...Sha była nad chmurami, zaś Flovcia pod nimi. Widziała góry, drzewa, i przede wszystkim, wiedziała, że jest trochę za wysoko. - Ratunku! - krzyknęła, ledwo się trzymając.

Shaeera

Sha przestraszyła się tą naglą zmianą obciążenia.
Nie bardzo wiedziała jak, ale nagle obróciła się w powietrzu, grzbietem do dołu. Mocno złapała Flover łapami. Nie może przecież pozwolić jej spaść!
Gwałtownie wytracały wysokość, zbliżając się gwałtownie do ziemi. Smo... wilczyca w ostatnim momencie zwinęła skrzydła, chroniąc znajomą.
Łup!
Shaeera wylądowała w kilkumetrowej zaspie. To nie było zbyt miłe... Ale mogło być też gorzej. Śnieg złagodził upadek. Resztę uderzenia przyjął na siebie grzbiet Shy.
- Żyjesz? - zapytała zatroskana. Miała nadzieję, że uchroniła koleżankę przed większymi wstrząsami, ale... nigdy nic nie wiadomo. Dotąd spadała sama.

Flover

Miała zamknięte oczy. Czy już nie żyła? Jęknęła cicho, instynktownie łapiąc się łapkami za głowę. Bolało. Ale raczej nie przez upadek, tylko przez nadmiar wrażeń. Tak, zdecydowanie za duæo jak na jeden dzień. Przed upadkiem coś ją ochroniło, czyżby Shaeera? Zaraz, co z nią? Już miała nawoływać, gdy usłyszała jej zatroskany głos. - Żyję. A ty? - zapytała cicho, niepewnie. Była zmartwiona. Przez nią mogło coś się stać. Coś strasznego. Coś tak strasznego jak śmierć mamy.

Shaeera

- Chyba też. Nigdy więcej tak nie rób, mogłyśmy zabić się obie!
Sha wylazła z zaspy, a następnie wywindowała z niej za pomocą ogona Flover.
- Co się stało? - zapytała, otrzepując śnieg ze skrzydeł.
Następnie rozłożyła i złożyła skrzydła, chcąc sprawdzić, czy na pewno działają. Gdyby się zepsuły, to byłby już koniec świata! Już nigdy nie latać... Prawda, nie wychodziło jej to za dobrze, ale i tak to lubiła.
Usiadła w końcu na jakimś wolnym od zimnego puchu kawałku skały. Mało brakowało. Zbyt mało. Na przyszłość powinna latać niżej. Wolniej. Uważniej.

Flover

- Przepraszam. - powiedziała smutno. Nie chciała by komukolwiek coś się stało. Po prostu się bała. Czego? Wszystkiego. Taka już była, nie jej wina, prawda? A może i jej? Ale nie chciała. Nie chciała skoczyć, nie chciała prawie-spaść. Nie chciała nic złego. Powinna przezwyciężyć strach, ale nie umiała. Nie da rady...Nie umie.

Karmel

- Co się stało? - zapytała ponownie.
To przez nią Flover zaczęła spadać? Czy też po prostu nieostrożnie się ruszyła? A może coś się stało? Może Cthulhu zaatakował, a ona nie zauważyła? Albo chore i psychiczne smoki? I Thor ze swoim młotem?
Sha spojrzała w niebo. Nic nie widziała... Może Cthulhu był tam wysoko, na chmurami? Albo już wylądował i obserwuje je teraz zza jakiejś skały?
Smo... wilczyca rozejrzała się ponownie. Nic nie zauważyła, ale bynajmniej jej to nie uspokoiło.

-Ajć, pokręciłam z kontami... znowu.-

Flover

- Ale nie będziesz się śmiać? - zapytała cicho. Nie fajnie by było, gdyby pierwsza koleżanka już ją wyśmiała za bojaźliwość. Spuściła łebek. Musi coś z tym zrobić, nie może tak tego zostawić, byłoby to...Nie fajne. Jeszcze by spadła z połowy drogi do księżyca...Ajć! To na pewno nie byłoby przyjemne! Po chwili sobie o czymś przypomniała. Zaniepokojona spojrzała na Shaeerę. - A z twoimi skrzydłami wszystko dobrze? - zapytała.

Shaeera

- Nie będę, obiecuję.
Ze skrzydłami? Chyba nie... Sha rozłożyła je ponownie, po czym przyjrzała się im krytycznie.
- Skrzydła działają. Na szczęście.
Złożyła je ponownie, po czym spojrzała na przyjaciółkę.
- No, dawaj, co się stało? - powtórzyła jeszcze.
Oby to nie był Cthulhu.

Flover

To dobrze. Dobrze, że nic się nie stało. - Na pewno nie będziesz? - zapytała, patrząc dosyć poważnie na smo...wilczycę. - Bo ja...Ja...Ja prz...prze-przestraszyłam się ognia. - jej smutna minka była również dość przestraszona, niepewna i takie tam.

Shaeera

- Ognia?!
Ze wszystkich możliwych odpowiedzi, tej akurat Shaeera najmniej się spodziewała. Ognia?! Przecież wszystkie wilki zioną ogniem, prawda? A Flover jest wilkiem. Więc zapewne potrafi zionąć ogniem...?
A jeśli nie?
- To ty nie ziejesz ogniem? - zapytała w końcu.
Niemożliwe. Wilki zieją ogniem. Najlepszym na to dowodem jest fakt, że Sha, będąc wilkiem potrafi to robić.

Flover

- Ehem... - powiedziała cicho. - Ja nie umiem. - szepnęła. Było jej wstyd, nawet bardzo. Czyli wszyscy umieli, oprócz niej, tak? I co ona teraz zrobi? Będzie wyrzutkiem, bo nie umie ziać ogniem. Dlaczego padło na nią, czemu ona zawsze musi być ofiarą, dlaczego?!

Shaeera

- No trudno, nie szkodzi. Myślałam po prostu, że coś tam zobaczyłaś. Na przykład Cthulhu.
Sha nie chciała sprawić Flover przykrości. A jeśli chodzi o zianie ogniem... Trzeba się temu lepiej przyjrzeć. Dowiedzieć się, co, jak i dlaczego. Może ogniem zioną tylko te wilki, które mają skrzydła? A może ona zieje, bo jest jakimś wybrykiem natury? Ciekawe...
W głowie Shaeery pojawiło się nowe Pytanie.