Orla perć

Alayna

- Nie powiedziała mi... Uśmiechnęła się pod nosem jedynie - mruknęła, odeszła od niego o krok. Wpatrywała się w białe niebo. Śnieżyca powoli ustawała. Przymknęła oczy, nie powinna tego mówić.

Donn

- Chciałem ci tylko powiedzieć, że to co było z Miyo było dawno. To było szczenięce zauroczenie a nie miłość. Wybrałem się na wyprawę i wtedy zdarzyła się ta zaistniała sytuacja o, której ci mówiłem z tą wilczycą. Teraz Miyo ma do mnie pretensje i pewnie ci opowiadała jaki to zły jestem. - westchnął .

Alayna

- Dziwne było to, że nie. zaprzeczyła, że byłeś ten zły. - mruknęła. Położyła się na lewym boku łbem do niego. Usmiechnęłą się zadziornie patrząc na niego. - Od naszego ostatniego spotkania, gdy powiedziałeś Kocham Cię nasunęła mi się myśl, by zostać matką. Ale... Nie jestem pewna czy ty tego chcesz. - powiedziała to spokojnie.

Donn

Przejechał pyskiem po jej pysku i pocałował ją gorąco suwając jej swój gorący język do pyska. Po dłuuugiej chwili oderwał się od niej i rzekł - Byłabyś świetną matką, ale ja nie nadaje się na ojca. - przysunął się do niej i położył obok otulając swym ciałem by nie było jej zimno.

Alayna

zaśmiała się rozbawiona lekko jego odpowiedzią - Ty byś był doskonałym ojcem, nikt by ci nie dorównał. Myślisz jedynie co jest złe, wysil się, by pomyśleć także, o tym co dobre. Jesteś świetnym basiorem, a ojcem jeszcze lepszym. - mruknęła mu czepło do uszka.

Donn

- Może tak...ale chyba na odpowiedzialność jaką jest ojcostwo nie jestem jeszcze gotowy. - szepnął i jeżdżąc pyskiem po jej karku dodał namiętnym tonem - ...ale to niczego nie wyklucza...- demoniczny uśmiech - ...z dziećmi możemy jeszcze trochę poczekać prawda...diablico? - namiętnie zaczął ją całować.

Alayna

zaczęła się niewinnie chichrać. - Byc może, i tak... - mruknęła do niego. Wstała by rozruszać stare kości xD. Podeszła do krawędzi, wbiła swój wzrok w dół. Przepaść nie była wielka, z łatwością można było ją przeskoczyć. Nie czekajac wziełą rozbieg i jak najdalej skoczyła w powietrze; wylądowała w śniegu na drugiej górze. Przez chwile się nie poruszała.

Donn

Otrząsnął pyskiem - Rozumiem...jesteś 'niedostępna' dla mnie tak jak ja byłem dla ciebie na początku tak...- stwierdził i skoczył zaraz za nią. Stanął przed nią i śmiał się ponieważ nic nie mogło opisać tego widoku. - Kochanie...śliczny z ciebie bałwanek - pomógł jej wstać.

Alayna

Zrobiła dziwną minę na śmiech Donna. Po chwili przewaliła go na śnieg, wyczochrała robiac fajną fryzurę. - No, a ty jak prawdziwy Rockmen. - mruknęła z lekkim uśmiechem.

Donn

Przyciągnął ją do siebie - Taak...a ty będziesz moją śnieżynką, - zaśmiał się i nabierając na łapy śnieg uformował jej czapeczkę i kubraczek na jej futrze ze śniegu. Wiatr zrywał się coraz mocniejszy od przepaści. Sam zadrżał lekko - Nie jest ci zimno? - pierwszy raz się o kogoś troszczył.

Alayna

Nie odpowiadając wytzrpała się ze śniegu, wiatr coraz to się nasilał, a śnieg powoli zatrzynał spadać w przepaść. Ona, podeszła do niego wtuliła się najmocniej jak mogła, obwinęła ich dwojga swym puszystym ogonem.

Donn

Choć raz się przydam na coś. - zaśmiał się i swym masywnym ciałem otulił ją całą obejmując łapami w pasie. Jego gęste futro było jej schronieniem. Ucałował ją czule w pyszczek i starał się jak najbardziej ogrzać.

Alayna

Przymknęła na chwile oczy, lecz była tak zmęczona, ze zasnęła w 'ramionach' basiora. Nigdy nie czuła tekiego ciepła jak teraz.

Donn

Otulił ją i spokojnie siedział tak lekko pochylony do tyłu patrząc w czarne niebo. Myślał na poważnie o swojej rodzinie jaką była mu teraz Alayna. Wiedział, że tylko jej może ufać i nawet gdyby się kiedyś rozeszli to nikomu już tak nie zaufa i nikomu nie okaże takiego uczucia jakim obdarował 'tą' wilczycą.

Alayna

Alayna, po pewnym czasie otworzyła ospale swoje ślepia. Uśmiechnęła się lekko ptrząc kątem oka na basiora, wyszła z jego objęcia. Wielka śnieżyca ustała, niebo było czyste. Nie czekając chwili dłużej zaczęła się powoli zsówać się z zbocza góry.

Donn

Wstał popatrzał na nią jeszcze przez moment i nie odzywając się ani słowem ruszył przed siebie idąc w górę. Po jakimś czasie zniknął...

Whitewind

Powoli zaczęła się wspinać na szczyt... W końcu doszła. Spojrzała przed siebie i usiadła. Czuła lekki powiew wiatru. Jej sierść falowała...

Marrow

Wznosił się ponad koronami drzew samotnie. Jednym jego powiernikiem był cień podążający za nim po lądzie. Bursztynowo ognistymi tęczówkami przeszywał te tereny, wszędzie śnieg aż się wzdrygnął na myśl o nim. Po chwili wypatrzył wystającą strzelistą skałę i wylądował na niej wzbijając w powietrze sporo śniegu. Płomień jarzący się na jego ogonie stopił lód w swoim obszarze. Zdecydowanie wolał pustynne klimaty.

Namida

Namida leciała lekko, leciutko, na wpół niesiona przez wiatr. Ogon ułatwiał skręty, a skrzydła ustawiały się co raz inaczej, w zależności od ruchów. W końcu wybrała miejsce do lądowania i zataczając coraz mniejsze kółka nad wybranym miejscem, dotknęła łapami ziemi. Zamachała pierzastymi skrzydłami i przycisnęła je do ciała. Oczy koloru ognistego lustrowały każdy skrawek tego miejsca.

Marrow

Zastrzygł uszami słysząc trzepot skrzydeł i obejrzał się przez bark dostrzegając nie daleko śnieżno białą smoczyce o ognistych oczach. Chrząknął wypuszczając nie wielki obłok dymu z pyska i zamiótł ogonem nad glebą strącając kilka skał w dół góry i nadtapiając śnieg obrócił się w jej stronę - Witaj. - wzrokiem wodził po niebie.