Czekoladowe Jezioro

Derin

Derin spojrzał na Zirę i powiedział. - Nasz synek jest bezpieczny. Nadal był zszokowany tym co się stało. Teraz bardziej bał się o swoją rodzinę. Przyrzekł sobie, że zawsze odda za Zirę i swojego syna życie.

Zira

Zira odprowadziła smoka wzrokiem po niebie aż jej zniknął z oczu.Zira nie wyjawiła jeszcze swoich zamiarów nikomu ale postanowiła działać. Jeżeli jej obawy miały się sprawdzić to nie tylko jej bliscy byli w niebezpieczeństwie ale i wszystkie wilki. Wzięła głęboki oddech i powiedziała do ukochanego.
-Derin idziemy nad jezioro krwi. Po czym pobiegła do krzaków i wyszła z tej krainy.

Derin

Derin zwrócił się jeszcze do Getsu. - Pójdziesz z nami. Pomożesz nam? Wstał i rozejrzał się. Nie nienawidził tego miejsca, tak samo ja demonów. Po chwili wybiegł.

Getsu

Dobrze idę z wami - powiedział i szedł po mału, potem przyśpieszył i się zatrzymał spojrzał na tę miejsce przypominając sobie co tutaj się wydarzyło, potem wybiegł.

Alerth

Spojrzała na całą akcje i podniosłą się miała tego dosyć. Durny demon...to jej wina..sama chciała.Spojrzała na nie..-Wybacz Kadajna..-powiedziała i wybiegła.

z/t

Zira

Zira przyszła tu bo miała ochotę na coś słodkiego. Podeszła do jeziora i zaczęła pić płynną czekoladę.
Potem usiadła i wpatrywała się w nią.

Hatsune

Ze łbem leżącym we wianku wilczyca zasnęła spokojnie. Co dziwne sen miała twardy. Przyglądała się temu z uwagą. Gdy ujrzała Brendę warknęła cicho pod nosem i z neutralnego zachowania do obecnych wilków zmieniła w przyjazne. Wiedziała, że wadera nie jest osobą do zabaw w chowanego lub ciekawych rozmów. Podniosła się powoli aby zeskoczyć z gałęzi, lecz chciała poczekać. Widać było, że wilki wiedzą co zrobić. Zatamowanie krwawienia było słusznym ruchem i pomocnym Kadajnie. Na ranę trzeba było nałożyć sok z łodygi jeżówki, która rosła niedaleko lecznicy i owinąć czystym materiałem aby nie dostały się tam zarazki powodujące zakażenie.. Szybka interwencja smoków i wilków na pewno pomogła waderze. Miku niedawno także była atakowana przez tą wilczycę i z liczniejszymi ranami zdołała się wyleczyć. Mimo wszystko wszystkie wilki są odporne i szybko zdrowieją. Hatsune nabrała zapachu rumianku jeszcze raz do swego nosa czując, że katar jej przeszedł. Zeskoczyła z nisko położonej gałęzi na ziemię i wolnym krokiem podeszłą do intrygującego jeziora. Opuściła łeb i zbliżyła nos do tafli aby wciągnąć do nozdrzy woń brązowej cieczy. Poczuła słodycz. Nie przeszkadzało jej to, lecz nie była chętna do spożycia. Mimo tych spokojnych, zdecydowanych ruchów była czujna i kątem oka spoglądała na nieznajomą wilczycę. Usiadła na brzegu jeziora wzdychając..

Samantha

Wilczyca,a raczej jej sylwetka wybramoliła się z zarośli.Uszy postawił na sztorc kieując je w strone zebranych wilków.Ogon poruszył się w bok,a zielone ślepia zmrużyły się lekko.Nos poruszył się w lewom strone a następnie powędrował w góre czując słodki zapach czekolady.Jednak uparcie stała w miejscu machając ogonem na boki.Z siłom wiatru siadła na ziemi wlepiając gały w białą wadere.

Torak

weszłem do jeziora pełnego czekolady wyjąłem butelke na wode i napełniłem całą czekoladą zakręciłem mocno napiłem się jeszczez jeziora i wyszedłem.

Hatsune

Spojrzała na nowo przybyłą wilczycę i podniosła głowę aby lepiej ją zobaczyć. Podniosła się i wolnym, lecz zdecydowanym krokiem ruszyła w jej kierunku. Wzrok miała skierowany w je stronę. Z każdym krokiem szła coraz szybciej. Gdy dobiegła do wadery zatrzymała się na ułamek sekundy aby wybić się wysoko i przeskoczyć nieznajomą. Wylądowała metr za nią i kontynuowała swój bieg tym razem w gęstwinie lasu..

Czikita

Poducha pocałowała Helmi w nos na pożegnanie i wyturlała się stąd znikając w krzaczkach z dzikim piskiem.

Sevi

Sevi przyszła sobie myśląc o tym, że pewnie jej siostra tu jest. Poza tym zauważyła, że coraz bardziej upodabnia się do siostry bo zaczęła już wcinać słodycze. Czikita już kiedyś tu była więc pewnie i teraz będzie. Przecież ona tak lubi czekoladę. Poczuła zapach Poduchy. Tak, ona tu jest.
-PODUSZKA!- wydarła się ) ;p) Sevi do siostry. Po chwili nie wytrzymała i podeszła do jeziora chlając czokoladę xd
Jednak po chwili powiedziała:
-Sory ja muszę lecieć. Bye!- powiedziała i poszła

Z/T

Czikita

Łosz madafaka ale kacyk piękny. Ni ma co!
Idąc, a raczej wlokąc łbem po ziemi pełznęła przez krainę, zaznaczając teren zwisającym z japy jęzorem. Nie ma nic bardziej majestatycznego niż nawalona kobieta, serio. Poducha to wie, dlatego, gdy zakończyła swoją podróż na śniegu glebnęła z powrotem i zaczęła macać swój ogon tylny..

Dante de Cossa

- Czekolada! Czekolada! - Schatt sam nie wiedząc jak, dostał się w to miejsce. Podszedł do jeziora z czekoladą i zaczął pić, a raczej lizać, bo jezioro w chwili obecnej bardziej przypominało wielkiego loda. Jeszcze nigdy nie lizał czegoś tak dobrego. To było w smaku zupełnie inne niż mięso, dużo słodsze i smaczniejsze.

Nefär

Nefär biegnąc prawie na oślep po prostu biegł przed siebie. Nie patrzył gdzie, nie patrzył jak, po prostu biegł. Aż dotarł tutaj. Wilki tutaj zebrane wyglądały młodo, a jedna z nich, wilczyca wyglądała na... naćpaną. Nefär usiadł sobie obok niej i trącił ją łapą.
- Żyjesz?
Spytał śmiejąc się z tęczowego wilka.

Dante de Cossa

- Chyba raczej żyje... - Powiedział Schatt dopiero teraz zauważył to dziwne zjawisko, a mianowicie małego i kolorowego wilka.
- A tak w ogóle, to cześć Nefär. - Dodał po chwili i zaczął dokładniej przyglądać się wilczycy. Dziwnie pasowała do tego miejsca...

Nefär

Nef uśmiechnął się przyjaźnie do Schatta.
- Siemasz.
Rzekł wesoło i zaczął tykać wilczycę łapą. Wyglądała na młodą i prawdopodobnie się upiła. To było dość osobliwe.
- Wiesz może kim to cuś jest?
Spytał wciąż tykając tęczowego stworka.

Dante de Cossa

- Widzę ją pierwszy raz... Może to jakiś wilk, który wszedł do czegoś tam przemiany? - Spytał niepewnie Schatt. Kiedyś coś słyszał o takim miejscu, lecz nie przypuszczał, żeby mogło wywołać jakieś skutki uboczne... jak to.

Czikita

- Bry. - Pisnęła do panów - Jestem Poducha i jestem BI!
Wyjęła trochę w świecącą pustkami butelkę i zrobiła ponownie coś na wzór [link widoczny dla zalogowanych]. Całe futro przesiąknięte smrodem alkoholu dla niewybrednych, tęcza stała się mniej tęczowa. Rzuciła butlę w powietrze oczekując, że któś ją złapie. Ktoś w końcu musi, bo się weźmie i butla odleci na zimę.

Kyinra

Przybieżeła(xd) na polane Kyinruś, bo kto?! Wszyscy się radują! Anieli grają króle klękają, pasterze śpiewają wilczęta klękają bo Kynruś nadchodzi. Stanęła, stanęła przed Poduchą głośno krzycząc -Poducha!- i się na nią rzuciła, i się na nią rzuciła, mocno tuląc.