Czekoladowe Jezioro

Kadajna

- Nie płacz - powiedziała pocieszająco. Ciągle na niego patrzyła, po czym westchnęla. - Szkoda, że nie mam przy sobie żadnego eliksuru życia.

Getsu

Patrzał na Kadajne cały czas. - Ja chcę być żywy - krzynął z płaczem. Kochał Kadajnę, ale jedyną przeszkodą było to że on jest duchem i nie mogą się dodtykać.

Kadajna

- Nie płacz - powiedziała pocieszająco. Spojrzała Getsu w oczy i dodała. - Jesteś najpiękniejszym duchem jakiego kolwiek widziałam. Położyła się koło niego.

Alerth

Przyszła i ona. Spojrzała na swoich towarzyszy.- Żałoba czy pogrzeb? -syknęła teraz demon nad nia panował. Chciała by coś zamordować lub coś innego zrobić i spojrzała na Kadajne..ona była najbliżej. W jej oczach można było dostrzec, że teraz nie jest sobą.

Brenda

Feniks szybował tym razem ponad koronami drzew, nie igrał z losem wirując wśród chmur. Zjawił się nad Czekoladowym jeziorem z wyraźną niechęcią. Nigdy nie darzył szacunkiem wilków innych niż jego pani.
Drobna sylwetka Demonicy zeskoczyła z jego grzbietu i rozejrzała się po terenie. Tyle tu było psin, aż się żal robiło od patrzenia. Przyleciała tu jednak z jakiegoś powodu, zatem powiodła wzrokiem po zebranych. Nikt nie wydawał się interesujący, same ofermy i łamagi. No cóż...

Kadajna

Kadajna spojrzała na wilczycę, która przyszła. Zobaczyal w jej oczach rząde mordu. Cofnęła sie trochę, bo miała wrażenie, że wadera chce ją zabić.

Alerth

Spojrzała na przybyłą wilczycę mlasnęła tylko kłami. -Ofermy...- prychnęła i podeszła do jeziora. Napiła się kakała. Demon nie miał co robić..ale tak zabic kogoś..lub coś hah..świetna zabawa.

Getsu

Heja Alerth - powiedział i wytarł łzy. Wstał po chwili i zmienił sie w dużego i groźniego smoka. Zaczął ryczeć tak jakby ten demon, którego Alerth miała w sobie wpływał też na getsu. Czerwony ogień ział mu z pyska.

Alerth

- Ta siema..-prychnęła i się położyła. Opijała się kakałem. A nudziło jej się nie miłosiernie! Machnęła od niechcenia ogonem i spojrzała na smoka....-Smoki...

Kadajna

- Getsu co ty robisz?! - kszyknęła Kadajna, patrząc na smoka. Podeszła do Getsu i spojrzała na niego. Nie bała się go w żadnej postaci, wiedziała, ze ją nie skrzywdzi.

Getsu

getsu jako smok spojrzał na Kadajne i ryknął na nią, a demon zroił tak że ogień poparzył Kadajne. Usiadł i patrzał na Alerth. Miał czerwone oczy które mi świeciły.

Alerth

Alerth zauważyła, że i Getsu ma demona.- No to co? Może idziemy pozabijać?-zapytała i spojrzała na Kadajnę. Podniosła się i zaczęła się do niej zbliżać z wyszczerzonymi kłami.

Getsu

Naglę odmienił się i powiedział: - Co się stało? - Usiadł i przyglądał się Alerth. Jego serce biło w rytmię tego demona. Naglę zmienił się w tego samego smoka co w tedy, ale teraz nie chciał skrzywdzić Kadajny.

Brenda

Brenda patrzała na to wszystko. Teraz niemal każdemu zdawało się, że ma w sobie demona. Żałosne. Udawać każdy może.
Spojrzała na duszka, który przemienił się w smoka. Był tylko nędzną namiastką wilka, który jak myśli, że przestraszy kupę futra to jest kimś.
Gdyby nie to dziecinne prawo aby nie zabijać, już dawno miałaby na swym koncie wiele ciał. O kilka psów mniej...
Spojrzała na Alerth, gdy ta się odezwała.
- To nie takie proste. - Mruknęła jej. Gdyby można by sobie beztrosko zabijać, byłby to raj. Lecz tak nie jest.

Alerth

No i Getsu się ogarnął. Ona podchodziła blizej do Kadajny..tak chce jej zrobić kuku bo duchowi nie może. Gdy była blisko uśmiechnęła się złowieszczo.

Getsu

Getsu znów dzięki demonowi mógł kogoś tkrzywdzić, ale tym razem to była Alerth. Widział jak chcę jej zrobić coś złego, więc popażył ją. - Nie waż się jej tknąć - powiedział jako smok.

Kadajna

Kadajna spojrzała na Alerth, w ogóle się jej nie bała. Zrobiła krok w jej stronę.
- Nie boję się ciebie - powiedziała stanowczo i spojrzała na Getsu

Brenda

Patrzyła na to wszystko. Widocznie Alerth chciała się pobawić Kadajną. Zabawne.
Lecz było to też głupie. Czemu? Bo mimo żałosnego nastawienia Kadajna była silniejsza od Alerth.
Brenda przez ten czas nie oddychała nozdrzami. O nie, w tej chwili nie pozwoli sobie na kolejny atak. Lecz cała akcja wyzwoliła w niej pożądanie. Gdy zobaczyła bezbronną psinę aż w niej zawrzało. Taka marna, kto by żałował?
Przyglądała się nieudanym akcjom Alerth by przestraszyć psinę.

Alerth

Zaśmiała się.- Myślisz, że ja się Ciebie boje? To fajnie powodzenia.- usiadła i się zaśmiała. Duch? Ojej duszek się zakochał. Jakie to straszne mwhaha.I skąd on niby demona ma?

Brenda

//Getsu, powiedz mi skąd możesz zmieniać się w smoka...//

Brenda zaciągnęła się powietrzem. Tak jak się spodziewała, przepełnione było drobinkami aromatu wilczej krwi, który wzbudził w niej nagłe pragnienie. Tylko co to za zabawa, jak nikt nie jest tu jej równy. Same kapcie i duszek. Jednak trzeba korzystać z okazji.
Bez słowa podeszła do wilków, lecz kierowała się do Kadajny. Bez głupich ceregieli wzięła głęboki wdech powietrza przepełnionego cudowną wonią. Aromat pulsował od szyi Kadajny. Była na wyciągnięcie ręki. Pragnęła jej krwi. Mimo to stała nieruchomo. Jeszcze.