Jezioro Spełnionych Marzeń

Shade

- Witaj. - odpowiedziała jej krótko. Znów stała się tą samą wilczycą, którą była za czasów dzieciństwa i dorastania. Cicha, skryta, tajemnicza. Czy wilk może się tak bardzo zmienić w krótkim czasie? Owszem.

Miyo

Spojrzała niepewnie na wilczycę. Bała się spytać o cokolwiek, gdyż bała się mieszać w nie swoje sprawy. Westchnęła tylko cichutko i spojrzała na brata.

Shade

Zauważyła, że Miyo chciała zainteresowało coś w jej osobie. Spojrzała na nią pytająco, na jej twarzy pojawił się blady, niepewny uśmiech.

Volire

- Mamo, Kirina mnie chyba zgubiła - powiedziałam drżącym głosikiem, widząc zdenerwowanie mamy. Kiwnęłam główką w stronę Kinnojo i podeszłam do mamy.

Kinnojo

Również kiwnąłem główką. Podeszłem do siostry i otuliłem ogonkiem swe tylne łapki.
- Dzień dobry - powiedziałem z lekkim zmieszaniem w stronę białej wilczycy, którą znałem z widzenia.

Shade

- Witam. - odpowiedziała. Otuliła córkę ogonem i spojrzała na wodospad. Westchnęła cicho. Jak Kirina mogła ją zgubić?.... Będzie musiała poważnie porozmawiać z starszą córką.

Kirina

Przyszła tutaj czając się za krzakami. Przystanęła. Spojrzała na wszystkich. Na koniec przyjrzała się mamie. Nie miała zamiaru się jej pokazywać. Usiadła cicho. Była na tyle daleko by nikt nie wyczuł jej zapachu. Przyglądała się sytuacji. P dłuższym momencie pobiegła do legowiska, gdzie nikogo nie było.

Miyo

Uśmiechnęła się pozornie i spojrzała na brata - Co u pani słychać? - zapytała. To było dość dziwne pytanie z ust małego szczeniaka. Otarła łapką oczy.

Shade

- Dobrze. - odpowiedziała poważnie. - Dziękuję. - dodała wiedząc, że zasady dobrego wychowania nakazują tego. - A Wam jak leci? - zapytałam małą.

Miyo

- U nas dobrze - spojrzała uśmiechając się do brata. Spojrzała w niebo i machnęła parę razy ogonkiem. Pogoda była dziś wyjątkowo ładna.

Shade

Machnęła kilkakrotnie ogonem wzbijając w górę kurz. Otrzepała się i spojrzała na Volire. Przeniosła wzrok na Miyo. - To dobrze.

Chiyo

Weszła, trzymając w łapach jakąś karteczkę. Po co przyszła? Sama nie wiedziała, miała już prawie wszystko, tyle że ostatnia rzecz była zapisana na karteczce, a ta się przypaliła. Sklnęła pod nosem, pisało "nad jeziorem spełnionych marzeń leży.."

Poranna Rosa

Weszła wolnym krokiem z głową spuszczoną i położyła się obok krzaków . Spojrzała na zgromadzone tu wilki - Witam , jestem Poranna Rosa - powiedziała nieśmiało , gdyż nie znała nikogo .

Shade

Spojrzała na nowo przybyłą wilczycę. Przypatrywała jej się przez moment. - Jestem Shade. - przyciągnęła do swojego ciała Volire.

Miyo

- Witaj - rzekła i zbadała dokładnie samicę wzrokiem. Uśmiechnęła się lekko i zaraz znów była w swoim raczej poważnym 'świecie'. Ziewnęła ospale, mlaskając przy tym parę razy pyszczkiem.

Poranna Rosa

- Miło Cie poznać Shade - powiedziała Rosa zadowolona , że poznała kogoś nowego - A to młode co przyciągnęłaś do Swego ciała to Twoje dziecko ? - spytała i popatrzyła się na nieznajomego .

Shade

- Tak. To jedna z moich córek. - odpowiedziała jej i spojrzała na Vol. - Skąd jesteś? - spytała cicho.

Chiyo

Demon zmrużył lekko ślepia. Coraz bardziej irytował ją ten szkielet nad sobą. W odwęcie machnęła łapą, przez co szkieletowa łapa pękła.

Poranna Rosa

- Jestem z watahy Wiatru , jeśli o to chodzi - powiedziała i spojrzała na córkę Shade - Ciekawe ile ma dzieci - pomyślała .

Miyo

Spojrzała uważnie i badawczo na czarną wilczycę. Owijając ogonem swoje łapki, ziewnęła szeroko otwierając pyszczek - Wataha Wiatru... - pomyślała i zaczęła się zastanawiać. Nie spotkała jeszcze nikogo z tego stada.