Jezioro Zmian

Inna

Witaj- podniosłam łeb do góry i spojrzałam na przyjaciółkę. Ogniki zajaśniały mi w oczach.

Wardress

Przytuliła mocno mocno mocno Inną. - Brakowało mi Was wszyyystkich. - uśmiechnęła się radośnie, tak prosto z serca.

Inna

Tęskniłaś jak widzę- przytuliła łeb do Ward.
No, co u Ciebie Kochana?

Wardress

- Ajajajaj. Natłok rzeczy, nerwów i wgl. Już czuje jak tyka we mnie bomba zegarowa. Jak piprz**e to nic po mnie nie zostanie. - zaśmiała się. - Ale znów ja i Shadow... - powiedziałą z nieokiełznaną radością w głosie. - z resztą, mów co u Ciebie. Wyładniałaś xD. - uśmiechnęła się puszczając Inną wolno ze swojego uścisku. Usiadła obok machając ogonem. x3

Luthien

Inna

- Zastanów się Luthien. Chce, żebyś była tego pewna- odpowiedziała jej z uśmiechem i liznęła ją delikatnie w ucho.

- U mnie? Czy ja wiem... Wszystko raczej rutyno i prawidłowo- odparła. Nie miała wiele do powiedzenia, wolała słuchać.

Wardress

- Ajj Inna. Ty zawsze taka małomówna. - uśmiechnęła się i przytuliła do przyjaciółki. Machnęła spokojnie ogonem. Przelotnie spojrzała na Luthien. - Hej maleńka, jestem Wardress.

Inna

- Ja małomówna? No coś Ty- zaśmiała się cicho, ale szczerze.
- Po prostu widzę, że aż Cię roznosi, żeby mówić. No to... opowiadaj- powiedziała wesolutko.
- W końcu od tego ma się przyjaciółki, żeby nie tylko pocieszały, ale i słuchały jak opowiadamy o szczęściu, czyż nie?- spojrzała na nią wymownie, czekała aż ta się podzieli swoim szczęściem.

Wardress

- No bo Shadow tu jest i mnie kocha i ja go kocham i jest cuuuuuuuuuuuuuudownie. - zawyła z radości co nie było do niej podobne. xD
- Nie ma tak. Racja co do wysłuchania. Ale zawsze powinny mówić obie strony. - dodała z uśmiechem.

Inna

- Ja jestem z dnia na dzień starsza, bardziej marudna i odrzucana przez resztę. Mało kto bierze mnie teraz pod uwagę- pożaliła się wreszcie. Nikomu tego nie mówiła, ale naprawdę tak czuła. Zresztą... nikt by przecież nie pytał ducha jak się czuje.

Wardress

- Inna, zapamiętaj sobie. Jesteś mojąidolką, wzorem do naśladowania. Zawsze chciałam być taka, jak Ty. Jeśli wataha zapomniała, ja im drastycznie pomoge. - uśmiechnęła sięciepło a zarazem z cwanym wyrazem pyska.

Inna

Pomyślała chwilę.
- To już nie jest...- zawahała się, nie umiała tego ubrać w delikatne słowa.
- To już nie jest Wataha, jaką my tworzyłyśmy. Nie ta sama rodzina, którą pchałam do rozwoju a Ty kontynuowałaś moje czynności. Teraz staję się Watahą Mroku i nieprzyjaznych światu sił. Brutalność zaczyna połyskiwać w ciemnościach na naszych terenach.
Jęknęła.
- A ja nic nie mogę na to poradzić, bo dla wilków stałam się nikim... - głos jej się załamał, ale dzielnie powstrzymywała się od tego, by nie drżał.

Wardress

- Tak, to już nie jest to. Jeśli Cujo dokona złego wyboru, postaram sie mu to.. delikatnie wypomninać. Słyszałaś to, że niby szczycę się sztucznym szacunkiem i zależy mi tylko na pozycji? Gdy tylko usłyszałam te słowa po prostu cicho załkałam. Sama w sobie. Moim zdaniem to Ty jesteś najważniejsza w tej watasze. To Ty z Kirą stworzyłaś sojusz z Ogniem, to Ty pomagałaś wilkom. Ja zrobiłam tu najmniej, ale sie starałam. Czy cała wataha wiedziała o tym, że Cujo startuje na alfę? Bo ja wiedziałam po fakcie. - mruknęła siadając obok ducha drżąc niespokojnie.

Inna

- Gdybym wiedziała to bym się za nic nie zgodziła- mruknęła.
- Nie mniej jednak Cujo przyszedł i nic nie wie o tym, co zrobiłaś Ty, co zrobiłam ja. Jakie jest stado. Pojawił się nie wiadomo skąd i zaczął rewolucję. - Spojrzała na przyjaciółkę- Między nami to uważam, że długo nie pociągnie. Coś albo pęknie w nim, albo w Wataszy.

Wardress

- Przekonamy się. - dodała patrząc w gwiazdy.
- Chciałabym być jedną z nich. - szepnęła kończąc temat o tym, co dzieje się w klanie.

Inna

Spojrzała na migoczące punkciki. Miała świadomość, że podobnie jak ona każdy z nich się pali jasnym blaskiem, oświetlającym całą tą krainę. Ale w końcu przecież zgasną. Tak... Inna widziała podobieństwo. Opuściła łeb i wtuliła go w sierść Wardress. Przycisnęła go mocno, chowając pysk w sierści przyjaciółki.

Wardress

Objęła ją łapą. - Każda z nich kiedyś zgaśnie, ale nie Ty Inna. Ty we mnie nie zgaśniesz. Będę Cię zawsze miała w sercu i razem ze mną cała wataha. - szepnęła. Oczy zaszły jej łzami. Wytarła je pośpiesznie. - Wszystko będzie dobrze.

Inna

Podniosła łeb w górę. Wardress dodała jej dużo pewności siebie, znów czuła, że może stawić czoła najgorszemu wrogowi. Wtuliła się ponownie w jej ciepłe futro. Tylko tym razem sierść połaskotała ją w nos, kichnęła potężnie. Podsunęła się więc ponownie do przyjaciółki, spojrzała jej w oczy.
- Już taka moja rola, żeby robić tak, żeby się tylko dobrze działo. Nie zawiodę Was, nie zawiodę Ciebie- powiedziała, oczy jej błyszczały.
Podniosła się i zamachnęła się ogonem. Spojrzała w gwiazdy i zamyśliła się. Musiała widać przyspieszyć bieg zdarzeń, żeby jej plan się powiódł.

Wardress

- Masz na myśli coś ciekawego? - zapytała uśmiechając się kącikami pyska. Domyślała się, że Inna coś planuje. Jak to ona - zawsze chciała pomóc. Poszła w ślady przyjaciółki patrząc w gwiazdy. Miała wrażenie, że śmieją się do niej jak miliony małych dzwoneczków. Machnęła spojonie białymi skrzydłami i kątem oka spojrzała na wilczycę, którą darzyła szacunkiem. Nie, nie takim sztucznym. Szacunkiem i zaufaniem.

Tenebrae

Przyszedł nad jezioro, zafascynowany jego sławą. Podobno mogło zmieniać... Czy miało moc zmienienia go w inny gatunek ? wyeliminowania z krwioobiegu silnej wampirzej krwi ? Tenebrae nie chciał rozstawać się ze swoim jestestwem. Ta krew w końcu stanowiła o jego życiu już od ładnych kilku lat. Jednak był ciekaw. Jak zawsze. Zauważył Wardress, tą którą spamiętał z zebrania. Gniewna Szarogrzbieta. Spostrzegł również Inną i subtelny uśmiech zabłąkał się w jego duszy. Skinął poważnie pyskiem obu tym postaciom po czym położył się wśród traw, na tyle od brzegu daleko, by nikt go nie ochlapał.