Jezioro Zmian

Sephira

Kłem? -spytała rozkojarzona. -A tak, kłem. Tak. -odparła szybko. -A teraz co się stało? -nie dawała za wygraną.

Szasta

Nie bardzo wiedział co jej powiedzieć...zamyślił się i postanowił powiedzieć bardzo zwięźle nie wprowdzając ją w temat żeby nic głupiego nie wymyśliła-Misja-rzekł i wylizał się z krwi.Był już czysty, ale ból paraliżował całe ciało, jednak nie zważał na niego-Chodź tu do mnie-rzekł i ją przytulił.

Sephira

Ale jaka misja? Co się tam stało? -spytała. Była zacięta. Nigdy nie dawała za wygraną. Musiała się dowiedzieć co się stało. -I dlaczego jesteś ranny? -była bliska płaczu.

Athoria

Prychnęła i położyła się na prawym boku, nie będąc łaskawa nawet otworzyć oczu. Martwić tak tę młodą wilczycę... Myślała. Ziewnęła przeciągle i ze smętną miną dalej leżała w tym samym miejscu.

Szasta

Dużo by mówić a nie długo wyruszamy-rzekł i otulił ją musiał się nacieszyć swoją Sep.Kiedyś ci opowiem-dodał choć w pewnym momencie zrobiło mu się wszystko jedno i chciał jej już powiedzieć.

Sephira

Idę z wami. -odparła stanowczo. -Nie wiem gdzie ale i tak idę! -powiedziała pewna swej decyzji. -Nawet jeśli nie wyrazisz na to zgody ja i tak pójdę! Wiesz o tym. -już nie płakała. Teraz szykowała się do zemsty na czymś co zrobiło krzywdę jej ojcu

Szasta

Wstał-Nawet nie próbuj-warknął głośno i doniośle i spojrzał na nią karcącym spojrzeniem.-Pamiętaj, że jesteś tylko szczeniakiem i nie mam zamiaru cię stracić.To co robię...robię dla wszystkich.To nie jest zwykłe polowanie gdyby tak było to Sniper nie miałby przebitej łapy a wierz mi, że wybrałem go bo jest najlepszy-rzekł równie poważnie co wcześniej.

Sephira

Nie przestraszyła się. Nadal była pewna swojej decyzji. -Ja także wiele się nauczyłam. -powiedziała. -Pójdę z wami albo bez was. Ale i tak pójdę. A jeśli myślisz że nie wytropię tego, co tak was poraniło, mylisz się. Z pewnością ma na pysku Twoją krew, którą wytropię. -powiedziała. Wiedziała co zrobi gdy ojciec się nie zgodzi.

Szasta

Położył na nią łapę żeby nie uciekła i przytrzymał ją-To teraz ci coś opowiem...-rzekł i usiadł dalej ją trzymając-Niki też była tak pewna siebie i poszła za nami gdy przeprowadzaliśmy misję na samicy alfa klanu.Nawet się nie spostrzegła jak bestia położyła na niej swą łapę i miażdżyła wewnątrz niej wszystko.Zjawiła się Evana i choć jest wojownikiem nic nie mogła zrobić.Uratowałem je odrzucając na bok poświęciłbym swoje życie.Gdy je odrzuciłem potwór złapał mnie kłami i zmiażdżył mój prawy bok, rzucił mnie w przepaść miałem sparaliżowany prawy bok i głębokie rany od walki, która trwała już wcześniej z tą bestią ale jakimś cudem udało mi się wspiąć i powaliliśmy ją z Hakuro.Odszedłem i padłem przy diamentowym wodospadzie miałem zmiażdżony układ nerwowy i nie panowałem nad swoim ciałem do końca.Zabiłbym Shauni, ale posłuchała mnie i sprowadziła Snipera.Zabrał mnie do leczniczych źródeł i leżałem w nich przez dwa dni nieprzytomny aż wyzdrowiałem i ruszyliśmy dziś na misję, ale gdy mieliśmy zabić samca alfa klanu pojawił się inny samiec z klanu i zaatakował musieliśmy się wycofać to wtedy oszczep przebił łapę Hakury a nie niedźwiedzia.Więc proszę zostaw tą walkę mnie a wierz mi, że jak dorośniesz przerosniesz mnie i moje możliwości i będziesz wykonywała wiele wspaniałych misji.-rzekł.

Athoria

Prychnęła. Dlaczego ona nic o tym nie wiedziała? Jakieś bestie panoszą się po okolicy. Zamachała ogonem. Może uda jej się coś jeszcze usłyszeć... Wygodnie przekręciła łeb. Trzeba iść to zbadać... Myślała.

Sephira

Tym bardziej nie mogę pozwolić Ci tam iść na pewną śmierć! -krzyknęła głosem pełnym bólu i rozpaczy. -Czym więcej wilków zaatakuje te bestie, tym są większe szanse na zabicie ich! Jeśli twierdzisz że jak dorosnę to przerosnę Twoje możliwości, to skąd wiesz że już ich nie przerosłam albo że teraz nie jestem równa tobie? -powiedziała. Nadal pewna ego co mówi. nadal nie zwątpiła w swą decyzję.

Athoria

Uśmiechnęła się kątem pyska. Podobała się jej ta upartość Sephiry. Ma swój cel w życiu... Unisła łeb i wstała otrzepując się z trawy. Po czym usiadła i czekała będąc ciekawa jak Szasta zdoła jej wytłumaczyć, że to nie dla niej. Oblizała ze smakiem kły. Tak, już postanowiła. Pójdzie potem zbadać tę sprawę.

Szasta

Nie możesz stracić życia dopóki nie dorośniesz masz zająć moje miejsce jak będziesz dorosła.Jesteś za młoda na walkę a inne wilki nie powinny się w to mieszać.To jest misja wojowników Nocy-rzekł i wstał spojrzał na Hakuro wziął go na barki i wybiegł.

Sephira

Jeśli myślisz że tak to zostawię, to się mylisz! -powiedziała w myślach, i pobiegła za tropem.

Athoria

Westchnęła. Podniosła się na nogi i zniknęła gdzieś w cieniu. I tyle ją widziano o.O

Szina

Wadera przyszła wolnym krokiem. Powoli lecz bez przerwy zanurzała się pod wodę. Wchodziła tak, aż po sam czubek głowy. Wciąż z otwartymi oczyma. Nie myślała o niczym konkretnym. Stała tak chwilę w chłodnej wodzie. Po chwili zaczęła się wycofywać, najpierw obróciła się o 180', później wychynęła tak samo powoli jak wcześniej. Gdy wyszła na brzeg wyglądała tak:

Visse

Przyszedł. Nie miał zupełnie nic do roboty. Z nikim nie chciało mu się rozmawiać, ale chętnie by coś porobił. Usadowił swoje cztery litery na ziemi przy wodzie, ale tak, żeby przypadkiem nie zmoczyć łap.

Legenda

Przyszła nie zwracając uwagi na inne wilki. Podeszła do wody i położyła się nad brzegiem. Wzięła mały kamień i wrzuciła go do wody. Z twardego kamienia zrobiła się miękka gąbka.

//sorka że mnie tak długo nie było//

Balanaced

podszedł do evany - witaj nieznajoma

Sephira

Przyszła nad jezioro i położyła się w pobliżu. Myślała.