Jezioro Zmian

Matter

I wtedy do niego dotarło. Informacje zaczęły powoli do niego wracać. Nawet nie otrząsnął się z wody, tylko od razu podniósł się na łapy. Urósł. Zawsze był dość wysoki jak na szczeniaka, lecz teraz urósł o głowę. Wprawdzie nie dorównywał wzrostem Selenie, lecz nie sięgał jej już do do brzucha, lecz niemal do nosa.
Bez słowa podszedł do tafli jeziora i spojrzał w obcego wilka, jakiego tam ujrzał. Szary i choć nadal młody nie przypominał już tego słodkiego kurdupelka. Patrzył na niego, czarnymi i głębokimi oczyma, szary wilk o czarnych pręgach na karku. Poruszył lekko uszami, by przekonać się, iż to jego ciało.
Teraz dopiero dotarło do niego pytanie wilczycy.
- Ja... Nie wiem. - Mruknął. Jego głos urósł o jedną oktawę, jednakże nadal był szczenięcy, co wydawało się nieco zabawne przy jego rosłej posturze.
Spojrzał na wadere.
- Ja... Nie przedstawiłem się. Jestem Matter. - Otrzepał się z resztek wody.

Selena

Selena uważnie na niego spojrzała. Nie stał już przed nią mały puchaty szczeniak. Lecz dojrzewając młody wilk. Przyjrzała się mu uważnie.
-Miło mi ja jestem Selena.-Powiedziała i spojrzała mu w oczy.

Matter

Basior, no prawie, usiadł na ziemi i zaczął przyglądać się opadającym ciepłokolorowym liściom pobliskich drzew. Jesień. Zawsze ją lubił, choć nie przeżył jej jeszcze w tejże krainie.
- Hmm... - Zamyślił się. - Czemu mnie wyciągnęłaś? Byłem pod wodą ledwie minutę...
Wpatrywał się w nią nowymi oczyma, w których i tak Selena nie straciła choćby krzty swej dumy i elegancji.

Selena

-Ponieważ nie spotkałam jeszcze kogoś kto wchodzi pod wodę i przez dłużej niż jedną minutę pod nią wytrzymuje.-Powiedziała spokojnie patrząc swoimi czarnymi oczami w jego młodzieńcze ślepia.
Selena usiadła i swoim czarno-szarym ogonem owinęła przednie łapy. Przyjrzała się mu bardzo uważnie. Przez te kilka minut jakie był pod wodą bardzo wydoroślał i był już niemal jej wielkość. Jednak największą uwagę przykuł jasne paski pod jego oczami.

Matter

Zaśmiał się tylko cicho.
- A zatem widziałaś bardzo mało Seleno.
Rzucił jeszcze raz okiem na wody jeziora a potem znów spojrzał na wilczycę.
- Teraz jestem tylko zwykłym, prawie dorosłym wilkiem, który nawet nie ma partnerki.- przy tych ostatnich słowach znów się zaśmiał. - Ale życie przede mną.

Selena

-Ktoś musiał cię zranić.-Powiedziała pełnym melancholii głosem.
-A partnerki nie znajdziesz na dnie jeziora.-Dodała z cwaniackim uśmiechem.
Końcówka jej puszystego ogna ruszała się nerwowo na boki co było u niej całkowicie normalne.

Matter

- Po prostu mówię to co mi przyszło do głowy- Odpowiedział jej. Spojrzał na zachodzące słońce. Znowu. Zawsze bał się nocy. Zawsze chował się gdzieś w jaskini i czekał z trwogą na pierwsze oznaki dnia. Nie wiedział, czy teraz coś się zmieniło. Przekona się o tym dopiero, gdy nastanie ciemność...

Selena

Po kilku minutach zapanowała całkowita ciemność. Dzisiejszej nocy nawet księżyc i gwiazdy nie świeciły z powodu gęstego zachmurzenia. Nagle w górze dało się usłyszeć jakiś szalet jakby machanie ogromnych skrzydeł. Po dłuższej chwili dało się dostrzec wielki ciemny kształt który wylądował za wilczycą. Nagle i niespodziewanie zapadła cisza, którą przerwał głośny ryk.

Matter

Nim się zorientował otoczyły go wąskie pasma ciemności. Jedynie jasne blady półksiężyc wystający gdzieniegdzie zza poszarpanych chmur i odbijający się purpurową barwą od tafli jeziora dawał jakiekolwiek źródło światła. Matter rozejrzał się odruchowo. Selena wciąż tu była. Tylko, iż ostry wiatr przywiódł do niego nowy zapach, jakby siarki, tyle, że ostrzejszy i taki... inny.
Gdy wielkie ptaszystko wylądowało na ziemi Matter ze świstem nabrał powietrza. Ciemność go jednak nie przeraziła, jednak jego wyczulone zmysły dawały po sobie znać.
- Jezioro jest piękne nocą. Zwłaszcza, jeśli jest magiczne. - Mruknął starając się ignorować feniksa. - ...Magiczne, kiedy umie zrobić to.
Spojrzał na swoje łapy.
- Wiesz może, czemu woda cię nie zmieniła?

Selena

-Co masz na myśli mówiąc "że się nie zmieniła"- Zapytała go z zaciekawieniem.
Wilczyca widziała go dobrze i czuła jego zapach.
-Nie musisz się go obawiać.-Powiedziała kiedy nabrał powietrza gdy wylądował feniks. Jej towarzysz często o tej porze przylatywał do niej. No bo nigdy nie wiadomo kodo dojrzewająca wilczyca może spotkać o tej porze nad jeziorem.

Matter

Spojrzał na nią, jego wzrok widział już niemal doskonale w ciemności.
- Cóż, pod wpływem wód wódka xD Jeziora Zmian osoba się w nim kąpiąca - jak widać po mnie - zmienia swój wygląd. - Utkwił tępo wzrok w jeziorze. - Po tobie tego nie widać, a przecież weszłaś do wody, by mnie wyłowić...

Selena

-Można powiedzieć że mnie już bardziej nie może zmienić.-Powiedziała lekko przyciszonym głosem.
Selena mimo iż nie było tego po niej widać miała długa i mroczną przeszłość o której prawie nikt nie wiedział. Spojrzała na niego uważnie.

Matter

- A zatem uważasz, że nawet magia nie jest w stanie cię poruszyć?
"Bo jak inaczej można to nazwać?"pomyślał. Rozmyślał też trochę nad sobą. Dziś w nocy już może się bronić. Nie jest już ofiarą, lecz myśliwym, à propos zgłodniał.

Selena

-Tak uważam ponieważ magia nie może zaczarować rzeczy a w tym wypadku osoby zaczarowanej.-Powiedziała kładąc nacisk na ostatnie słowo.
Spojrzała na niego tajemniczo. W dzisiejszych czasach nigdy nie wiadomo z kim się tak na prawdę rozmawia. Nic nie jest tym na co wygląda.

Matter

- Mądre słowa. - Przytaknął. - Jednakże nigdy nie słyszałem o miejscu mogącym zaczarować wilki. - Zmierzył Selene wzrokiem jakby znał się na magii. - Lecz ty nie masz dwóch ogonów, by brać cię za przykład siły nadprzyrodzonej...

Selena

-Wygląd to nie wszystko-Powiedziała wilczyca.
-Twoja dusza również może być zaklęte-Dodała znowu kładąc nacisk na ostatnie słowo i podnosząc przy okazji lekko głos.

Matter

Uniósł lekko brew.
- Wątpię, abyś była zaklęta. - Poruszył się nagle, gdyż słońce ukazało się na horyzoncie dając upust mrocznej ciemności. - Oczywiście, mogę się mylić. Nie jestem Szamanem lub Magiem, ani nikim w tym stylu, ażeby się na tym znać...
Interesowały go słowa wilczycy, zaś feniksem już dawno przestał zaprzątać sobie myśli.

Selena

-Jeszcze wielu rzeczy musisz się nauczyć.-Powiedziała do niego.
-A i owszem zostałam przeklęta.-Powiedziała ściszonym głosem.-Dawno temu na szczycie wulkanu w kraju skąd pochodzę. Zostałam przeklęta przez maga.-Powiedziała i spojrzała w jego oczy, kolejny raz.
Słońce zaczynało już świtać. Nad jeziorem zaczęła się tworzyć gęsta mgła. To zjawisko nadawało rozmowie jeszcze bardziej magiczny klimat.

Matter

Wilczur uśmiechnął się do niej lekko. Dlaczego się uśmiechnął? Z grzeczności. Może wadera miała ciut zbyt wybujałą wyobraźnię?
- Masz na myśli coś w stylu bezpłodności, czy raczej chodzi tu o duszę? - Mruknął. Jednak nie traktował jej za bardzo na serio. Może to przez jego niedoświadczony wiek lub nagłą przemianę...

Selena

Cwaniacki a zarazem tajemniczy uśmiech mu odpowiedział.
-O duszę.-Rzekła krótko i zimno.
Wstała i lekkim, bezszelestnym krokiem podeszła do niego. Mogło się wydawać że sunie w powietrzu. Kiedy była tuż przed nim nachyliła się i szepnęła mu do ucha.
-Ja nie mam duszy.-Po czym się odchyliła i usiadła przed nim.