Jezioro Zmian

Idalia

- Przecież mogę sama, aaaa, zresztą! - odpowiedziała ze śmiechem i wskoczyła mu na grzbiet. Assire miał tak mięciutki i gęste futerko, że aż Idalia uwielbiała się do niego przytulać.

Assire

- No, to w drogę - powiedział i wstał, a następnie spojrzał z uśmiechem na Idalię. Po zaczął iść pomału, żaby wadera nie zleciała. Szedł i szedł, aż w końcu znikli z tej krainy. Machał radośnie ogon, a zostały po nich tylko ślady, a w sumie tylko ślady samca.

zt oboje.

Renna

Renna pojawiła się tutaj. Kochała to jezioro całym sercem. Usiadła nad taflą wody. Nabrała powietrza, po czym zanurzyła cały pysk. Gdy wyjęła go spod wody, miała zielone końcówki grzywki, a oczy jej nie były już szkarłatne, a jadeitowe, soczysto zielone. Podobał jej się taki wygląd. Nadal grzywka opadała na oko. Czemu? Renna bierze sobie pochwały do serca.

Nathaniel

-No cóż, to gnamy przed siebie. Jak ten wiatr co szaleje~!- zawołał nucąc jakąś denną piosenkę pod nosem i machając ogonem w rytm. -Jeny, zabawiam się w Kubusia Puchatka.. a teraz chodź.- rzekł i ruszył przed siebie z tą debilną piosenką wraz. Niema to jak Kundel Bury.

Carly

Carly wybiegła z krzaków, pełna dawnego wigoru. Stanęła na brzegu po czym wyniuchała Rennę. Idealnie. Podeszła do niej ze skruchą - Renna - zaczęła, a jej uszy opadły - Chciałam cię przeprosić za tamtą awanturę. Za często działam pod wpływem emocji i.. jakoś tak.. - westchnęła.

Wasp

Wasp przybył tu po Carly i kiedy z oddali zobaczył, że partnerka soi przy Rennie, przewrócił oczami. Naszła go ochota na odwrócenie się i ucieknięcie z powrotem do swego legowiska. Znowu się zaczyna?!
Mimo to czarny basior ruszył dalej, ku magicznemu jezioru.

Carly

Carly skinęła łbem, po czym wróciła wzrokiem do Waspa, obróciła się i podeszła do niego. - Gotów? Mam nadzieję, że będzie dobrze.. - powiedziała, po czym uśmiechnęła się i westchnęła, spoglądając na wodę. Czuła prawie wyciekającą, magiczną aurę tego miejsca. Podeszła do wody i weszła do niej delikatnym ruchem i zanurzyła się w niej, od łapy, aż po czubki uszu. Była pod wodą.

Innocence

Zaśmiała się słysząc co takiego nuci Nathaniel. Ale oczywiście ona była tolerancyjna, prawda? Oczywiście. Czasami też miała takie odpały, że mogła zacząć coś śpiewać... Ale żeby tu tylko śpiewaniu mówić. Jednak no... Zdarzało się to niestety rzadko, gdyż jakoś na razie jest spokojna. Ale właśnie... Na razie, ma jeszcze trochę czasu, żeby to zmienić.
- No to idziemy. - Wyszczerzyła się w uroczym uśmiechu. Kątem oka spojrzała na trójkę wilków, które właśnie się tu zjawiły... Przekrzywiła delikatnie łebek i spojrzała ponownie na Nathaniela. Zamachała radośnie ogonem i po chwili już leciała no... Przed siebie! Po chwili zniknęła gdzieś pomiędzy drzewami, co trudne nie było. Tak drobniutkie ciałko się przydaje xD.

zt.

Nathaniel

Skończył nucić i się uśmiechnął. On ruszył gdy Ino zniknęła gdzieś tam między krzakami. Nathaniel westchnął cicho. Świetną sobie partnerkę do zabaw znalazł, nie ma co. Ale nie narzekał. Towarzystwo Inuś mu pasowało. Po chwili i on zniknął z terenów Jeziora Zmian.

z/t

Wasp

Wzruszył barkami, patrząc beznamiętnie na szykującą się do zanurzenia się pod wodę Carly.
- Mnie to obojętne. To ty musisz czuć się na to gotowa - odrzekł. Kiedy partnerka wlazła pod powierzchnię, Wasp usiadł w oczekiwaniu, aż się wynurzy.

Carly

Carly pływała jakiś czas, chłonąc z zachwytem każde otarcie się o jej ciało strug wodnych. W końcu złapała się łapami o lekko czerwonawym odcieniu brzegu, po czym wyłoniła się cała. Czerwona. Stelepała z futerka wodę, po czym zaczęła się sobie przyglądać. Była czerwona! Ostatnio ten kolor zaczynał jej się podobać, więc to wspaniale. Nawet jej oczy zmieniły kolor na piękny, krwisty szkarłat. - I jak Ci się podobam? - zapytała z szerokim uśmiechem, machając ogonem na boki o krwistej końcówce.

Wasp

Gdy Carly się wynurzyła, popatrzył na nią uważnie.
- Ładnie wyglądasz - odpowiedział, zmierzywszy partnerkę spojrzeniem. Właściwie to nie zmieniła się za bardzo. - Zresztą, ty mi się zawsze podobasz, wiesz o tym.

Carly

- Tak, wiem - roześmiała się perlistym śmiechem, po czym usiadła na brzegu. - Lubisz to miejsce? Ja je widziałam nie raz, ale.. ale kto by pomyślał, że kiedyś go, hm, użyję? - rzekła, machając ogonem na boki. Poruszyła uchem, nasłuchując jakiejkolwiek reakcji Renny. Na prawdę było jej przykro. Chciałaby, aby była taka, jak dawniej. By wszyscy ją lubili.

Wasp

- Obojętne mi - odrzekł. Wasp nie przepadał za miejscami, które wręcz po brzegi wypełniała magia. Sam niegdyś raz czy dwa skorzystał z działania tego jeziora, lecz było to dawno, bardzo dawno temu. Podszedł do partnerki i usiadłszy obok niej, spojrzał na łagodną taflę wody. - Niegdyś to miejsce było oblegane przez wilki. Niektóre przychodziły niemal co chwilę, by zmienić wygląd. Teraz sława tego miejsca jakby przygasła...

Carly

- Może to i lepiej? Czasem lepiej, by wilki się nie zmieniały. - stwierdziła. Również przeniosła wzrok na wodę. Patrzyła na swoje odbicie. Podobała się sobie, chociaż nigdy się zbytnio wyglądem nie przejmowała.

Wasp

- Jezioro zmian zmienia tylko wygląd, więc cóż złego było w kąpielach w nim? - odpowiedział. Teraz, kiedy się nad tym zastanawiał, przypomniał sobie te wilki, które niegdyś zanurzyły się w wodach Jeziora zmian. Przypomniał sobie również jego twórczynię. Być może to jej zniknięcie sprawiło, że świetność tego miejsca nieco przygasła?

Carly

- Tylko że czasami wolałabym, żeby wilk został od początku do końca taki sam z wyglądu. Jakoś się tak przyzwyczajam. - rzekła i przymknęła oczy, gdy wiatr mocniej zawiał jej w pysk, rozwiewając jej grzywkę.

Wasp

Zaśmiał się.
- Chciałabyś, by inni się nie zmieniali, a sama przed chwilą wytaplałaś się w Jeziorze Zmian i zmieniłaś kolor sierści - odpowiedział rozbawiony. - Czy to nie zakrawa o hipokryzję?
Może i ton jego głosu wciąż był zabarwiony śmiechem, lecz słowa te Wasp wypowiedział jak najbardziej poważnie.

Carly

- Ale ja już wiele razy zmieniałam wygląd, jednak wciąż wracałam do tego samego. - powiedziała i uśmiechnęła się zadziornie, zwracając się wzrokiem do Waspa - Poza tym, ja, to ja, inni, to inni. - powiedziała i otuliła łapy ogonem.

Wasp

Westchnął. No tak, ta kraina była wręcz po brzegi wypełniona hipokryzją. Nie było wyjątków - nawet jego partnerka wyznawała zasadę "ja to ja, a inni to inni". Waspowip powoli zaczynało się robić od tego niedobrze. Może zaczęło go to drażnić tak bardzo, bo ostatnimi czasy poznał wiele osób?