Krwawe Jezioro

Menari Savage From Hell

Wilk zaśmiał się na słowa Mort'a. Zabawny był, naprawdę. Ach te dzieci. Basior spojrzał na Syriusza.
- I co Syriuszu? Myślisz, że z nim przegrasz? - zapytał całkiem poważnie po czym buchnął śmiechem. Ooo ten zielonkawy groził mu, straaaaszne. Ciekawe czy to nie zielonkawy się tutaj rządzi, pokazując jaki to on silny, i nikt mu nie stanie na drodze. Wilk pokręcił łbem i uśmiechnął się. Miał to zielonkawe coś, gdzieś. Po prostu.

Seshru

Spróbowała się uśmiechnąć, ale coś jej nie wyszło, po prostu nie umiała. Jak zwykle bardziej martwiła się o kurczaka niż o siebie. Obserwowała ciągle wilki, nie wiedziała co teraz robić. Popatrzyła więc na flagę, zwykle to robiła, gdy nie wiedziała co dalej. Usiadła nieco pewniej, może nie znała swojej rodziny, ale dla niej rodziną nie był brat i rodzice... A przynajmniej już nie.

Sirius

Oh, Syriuszu w co ty się wpakowałeś? Myślałeś, że kara cię ominie? Że dawni towarzysze zapomną o przestępstwie jakie popełniłeś? Znaleźli cie nawet, gdy ukryłeś się w tak dalekim miejscu. A może to tylko pomyłka? Może czarny basior ma w zwyczaju potyczki z istotami, które mącą jego wyobrażenia świata, i nie ma to żadnego związku z nieciekawą przeszłością Siriusa. Oby tak było... Wilk milczał przez cały czas kiedy Menari sprzeczał się z Mortem. Nie odpowiedział nic na jego pożegnanie. Pochylił łeb i zacisnął ze złością szczękę.
- Oczywiście. Że. Zwycięże. - wycedził przez zaciśnięte kły. Kątem oka zerknął na Seshru, która trzymała pisklę na głowie. W tym momencie najchętniej by je złapał i utopił w krwistym jeziorze, nie bacząc na konsekwencje. Cała ta sytuacja wprawiła go w paskudny humor. Miał już dość tego miejsca, tych wilków, tego wszystkiego tutaj! Wstał gwałtownie z miejsca i trzymając nisko zwieszony łeb, skierował się do wyjścia. Tak po prostu.

z.t.

Seshru

Wstała i zaczęła krążyć dookoła jeziora, po jakimś czasie kurczak zsunął jej się na grzbiet. Podeszla do brzegu, pochyliła się, po chwili podniosła głowę. Wróciła do wilków, nie usiadła jednak, trzymała się kawałek dalej. Flaga połyskiwała na jej szyi. Stała pewna siebie, przodem do obu wilków, nie odwracała się bokiem, przecież żółta kulka pierzu siedziała na jej grzbiecie. Po chwili jednak poszła w swoją stronę, nie miała po co zostawać.